Amara's POV
"Ikukuha lang kita ng tubig. Sandali lang." Lumabas siya ng kwarto habang pinupunasan ko ang mga luha ko.
Pagkatapos ng ilang segundo, pumasok ulit siya na may dala dalang baso ng tubig.
"Here. Drink first." Tumabi siya sa akin and after I drank, nilagay niya 'yung baso sa side table.
And now I realized, it was in front of me all along. Naghahanap ako ng totoo sa buhay ko and it's my family. They've done nothing but take care of me and make me feel loved. Lalo na si Alex. Kahit hindi niya sabihin, alam kong he's worried about me.
"Dapat sinama mo ako. Para may kasama ka kanina." Sabi niya then he held my hand.
"It's fine. Hindi lang ako makapaniwala na magagawa iyon ng mama."
"Okay ka na? I'm so worried about you. Hindi mo kami kinakausap and hindi ka lumalabas ng kwarto these past few days." He said.
"I'm sorry for making you worry. It's just...I felt so numb and all I wanted to do is think and gusto kong mapag-isa. I'm sorry kung pakiramdam niyo, lumalayo ako sa inyo. I didn't mean it that way." Tumango tango lang siya sa sinabi ko. I know he understood my tteatment towards them.
I'm so lucky to have him. A shoulder to cry on, and ears that are ready to listen to me anytime.
"You should rest. You're tired. Sige na." He told me. That's why I laid on the bed and umikot siya sa kabilang side para tabihan ako.
"Thank you. For being there for me." I said habang magkaharap kami.
"Anything for you. Goodnight, Hon." He kissed my lips and locked me in his arms. A place where I always feel safe.
"I love you." He said.
"I love you too."
~~~~~~
~~2 days later~~
It's the last week of April and it's Calli's birthday today. Or should I say, Isabella's birthday. Sa dami nang nangyari, Calli told us na hindi na niya kailangan ng big celebration. How sweet diba? Pero today, we're going to the mall para kumain.
Masakit pa rin ang mga nangyari pero wala eh. Nangyari na. Kailangan na lang tanggapin and magmove forward. Syempre hindi ganu'n kadali but Alex is always there kaya hindi na ganu'n kahirap.
I'm wearing a robe dahil kakatapos ko lang maligo and nandito ako sa walk-in-closet trying to find a good outfit when Alex entered.
"Hon, saan mo gustong pumunta mamaya after kumain sa labas?" Tanong ni Alex while his arms are wrapped around me from behind. Ganyan siya simula noong umiyak ako ng todo. Lagi na akong nilalambing. Dapat daw lagi na akong masaya and huwag na daw akong iiyak dahil kawawa si Aleara.
"Anak mo ang may birthday hindi ako kaya siya dapat ang tanungin mo." Natatawa kong sagot.
He buried his face on my neck kaya natawa nalang ako. "I have to get dressed. Hinihintay tayo ng anak natin." Ayaw kasi akong pakawalan.
"Mamaya nalang tayo umalis." Lalong humigpit ang yakap niya sa akin. Hay nakooo. Masyado yata akong namiss ng asawa ko kahit hindi ako umalis. Haha.
"Hahaha. Sabihin mo 'yan sa anak mo na kanina pa tayo hinihintay."
"Okay lang 'yun. Maiintindihan niya naman."
"Eh. Tumigil ka nga. Magbibihis na ako. Wait for me." Buti naman at kumalas na sa pagkakayakap sa akin. I can hear him laughing hanggang sa pagpasok ko ng banyo.
I changed into a berry blue floral maternity dress. It feels nice to wear. Regalo ito ni Ria eh. Hahahaha. Dinala niya yesterday kasi kakailanganin ko na daw magsuot ng ganito because she was shopping and naisipan akong bilhan. Buti nga kasya eh. And she's right, ang laki na ng tummy ko. I'm getting more excited to see baby Aleara.
Lumabas na ako ng bathroom and saw Alex waiting for me outside. Talagang hinintay ako ah.
Napalingon siya sa akin and I don't know if he's mesmerized sa itsura ko or what kasi natulala siya. Hindi pa nga ako nag-aayos ng buhok eh. Late na kasi kaming bumangon ni Alex.
"Pasukan ng langaw 'yang bibig mo." I told him kaya natawa siya.
"Sorry, it's just...you look so beautiful." Okay, no way to hide the blushing. Kinilig ako in fairness.
"Ewan ko sayo. Binobola mo na naman ako." I said then umupo na ako sa harap ng mirror and started fixing my hair. Magpponytail nalang ako.
"Hindi kita binobola ah. Kailan kita binola?"
"Kanina lang. Hahaha." Sagot ko.
"Hindi 'yun pambobola. That's a fact. Maganda talaga ang misis ko. Especially in that dress, you look so perfect."
"Okay fine. Tigilan mo na ako. Lalo tayong malelate." Seryoso kong sabi pero gusto kong ngumiti dahil sa compliment niya kanina.
I quickly put on lipstick and blush. Then I tied my hair and I'm all done. Ganu'n lang. Hahaha. Sinuot ko na 'yung flats ko and tumayo to check myself sa full length mirror.
"Hindi mo na kailangang magcheck ng sarili sa salamin. You always look good." He said habang hinihila ako palabas ng kwarto.
Pagbaba ko, nandito ang mama sa sala katabi si Calli.
"Ano pong ginagawa niyo dito?" Tanong ko.
Hinawakan niya ang kamay ko and I can see her teary eyes.
"I'm sorry. Sa lahat ng ginawa ko. Alam kong kulang ang salitang 'yon para sa lahat ng kalungkutan na naranasan mo noong mawala sayo ang pamilya mo. At lahat ng iyon ay dahil sa akin." Tumingala ako to stop my tears.
"Sana mapatawad mo ako. And even you Alex. Patawarin mo ako dahil pilit kong nilalayo sayo si Amara. And I didn't realize na ikaw pala ang kailangan niya at magpapasaya sa kaniya." I looked at Alex who is smiling at mama. Hinawakan ni Alex ang kamay ni mama at tumingin sa kaniya.
"Ma, matagal ko na po kayong napatawad. Alam ko po na gusto niyo lang protektahan si Amara and I understand that."
"Salamat. And welcome to the family." Mama said at niyakap niya si Alex. She never formally, sincerely welcomed Alex kasi.
My heart is melting. Seeing the both of them na magkaayos na. This is all I ever wanted noon palang.
"Pati sayo Isabella. Alam kong sobrang sungit ko the first time that we met. And sorry dahil wala akong nagawa para maibalik ka noon sa mga magulang mo." Ngumiti si Calli and she hugged her mamita.
"Okay na po 'yun. Wala na po ang lahat ng iyon." She genuinely said.
"Anak, I'm so sorry sa lahat ng nagawa ko sa pamilya mo. I'm sorry." Yumuko siya sa harap ko habang nakahawak sa kamay ko.
"Ma, napatawad na kita. It was all in the past. I've forgiven you." I said then I hugged her. It feels so good to finally say that to her.
"Ano ba 'yan. Hahaha. Nagkaiyakan na." I said while wiping my tears.
Yumakap naman si Calli sa side ng mamita niya. "Yehey. Complete na po tayo ngayong birthday ko." She said which made me smile.
"I talked to this daughter of yours. And she reminded me so much of you." Sabi ng mama sa akin.
"Yes. Manang mana po 'yan sa nanay niya." Alex kidded kaya nagtawanan kami.
"Sama na po kayo sa amin. Kakain po kami sa labas." Yaya ni Calli. Tumingin naman sa amin si mama at parang nanghihingi ng approval.
"Yes ma. Join us. Para kumpleto tayo. Kasama rin po sila Ria and sila manang." I said. Kasama sila manang pero susunod nalang daw sila mamaya.
"Sure. I cleared my schedule for my apo's birthday. Nakaready na ba kayo?"
"Yes po. Let's go na."
Sabay sabay na kaming pumunta sa mall. We chatted along the way about random things.
We reached the mall and pagdating namin sa restaurant na kakainan, nandoon na sila Ria.
Nagbeso kami tsaka umupo.
"Sorry. Nalate kasi kami ng gising ni Alex." I told Ria.
"Hoy. Hindi pa nakakalabas si Aleara, balak niyo nang sundan." She said kaya hinampas ko sa braso.
"Baliw."
"Pero in fairness girl, blooming ka ah." She complimented kaya I jokingly flipped my hair.
"Wow. Magkaayos na sila?" Tanong niya nang mapansin na nagkukwentuhan si Alex and mama.
"Yes. Ang sarap nga sa pakiramdam eh." Nakangiti ako habang pinapanood sila.
"In fairness, happy-ng happy ang birthday ni Calli today. And I'm sure na happy-ng happy ka rin." She said in which I agree. Nakuwento ko na rin sa kaniya lahat ng nangyari that's why she knows about it.
"Syempre. Matagal ko nang gusto ito 'no."
"Well, congrats sayo. Hahaha."
~~~~~~
We ate and talked about things. Umuwi na sila Ria and naiwan nalang kami nila Alex, mama and Calli.
"Hihiramin ko muna si Calli ah. I'll buy her some gifts." Sabi ni mama.
"Sure ma."
"Yieee. Date po muna kayo ni dad." Pang-aasar ni Calli kaya I pinched her nose.
"That's right. Magdate muna kayo lovebirds." Sabi ni mama kaya natawa ako.
"O sige. Text me nalang po kung saan magkikita mamaya." I said and tumango lang si mama tsaka sila lumakad palayo ni Calli.
"So, where do you wanna go? Sulitin na natin itong date natin." Alex said while he slowly intertwined our fingers.
"Date ka dyan."
"O bakit? Sinabi na ni mama tsaka ni Calli, magdate daw tayo." Sabi niya while looking at me with a serious pair of eyes pero natatawa ang bibig.
"Pero parang may kulang sa suot mo." Puna niya kaya napatingin ako sa sarili ko. Kulang? Saan? Nakasapatos naman ako ah. Hahaha.
"Anong kulang?"
"Basta. May kulang eh." Then he gently pulled me pero hindi ako lumakad.
"Saan mo ako dadalhin?" I asked.
"Somewhere." Sagot niya.
"Saan 'yung somewhere?"
"Surprise nalang. Akong bahala." He said.
"Sige, pero bago 'yan, ibili mo muna ako ng fries." I said kasi nagcrave ako bigla. Hahaha.
~~~~~~
"Dito ka muna ah. Babalik ako. I just have to buy something." Sabi ni Alex. Nandito kami sa fastfod restaurant and I'm eating the french fries na inorder ko kanina.
"Saan ka pupunta?" Tanong ko.
"Basta. Stay here. It'll be quick." Tumango lang ako at lumakad na siya palayo leaving me here while eating. Hahaha. Nagcrave ako eh. Bakit ba?
I checked my phone habang hinihintay ko si Alex. Calli just posted a picture of her with mama. Hahaha. I'm sure Mama's spoiling her right now.
~~
It's been 15 minutes. Ang tagal ni Alex ah. Umorder na nga ako ng ice cream eh. Akala ko ba mabilis lang siya. Saan naman kaya iyon nagpunta?
As if on cue, I saw him walking towards me and gave me 'the look' when he saw me eating ice cream.
"What is that? I told you na huwag ka munang kakain niyan ah." Daig pa niya 'yung doctor ko.
"Ang tagal mo eh. Tsaka minsan lang naman." Then I smiled. Napailing nalang siya at pinatayo ako.
"Let's go na."
Sumunod na ako while eating my ice cream. I noticed na we're going to the roof deck. Napansin ko rin na may dala siyang maliit na shopping bag pero hinayaan ko nalang. Baka ireregalo niya kay Calli.
"Saan ka ba pumunta?" I kept on asking him.
"May binili lang ako." Sagot niya.
We're here sa pinakatuktok ng mall which is the roof deck. Kakaunti lang ang tao dito and may mga benches na pwedeng upuan.
We sat down on one of those benches while appreciating the beautiful view.
"Talikod ka." Sabi ni Alex. I asked why pero basta daw. Kaya sinunod ko nalang.
Naramdaman kong hinawi niya 'yung buhok ko then i heard a box close. And the next thing I knew, sinuotan na niya ako ng necklace.
"What is this for?" Tanong ko while looking at the pendant. It's a letter A inside a fancy heart.
"You weren't wearing any jewelry today. So I wanted to buy you one." He said while looking at me.
"Ang lambing mo today. May kailangan ka?" Natawa siya sa tanong ko.
"May kailangan agad? Hindi ba pwedeng mahal kasi kita?" My goodness! Feeling ko nakikipagkarerahan si Aleara sa heart ko kasi biglang bumilis 'yung heartbeat ko. Ang galing bumanat nitong lalaking ito eh.
"Thank you." I said then I kissed him. Para siya naman ang kiligin. Hahaha.
"I love you too." Dugtong ko kaya ngumiti siya.
"Start wearing those kind of dresses. Bagay sayo."
"Weh? Baka inaasar mo lang ako kasi lumalaki na 'yung tummy ko." Sabi ko then I pouted. Baka nang-aasar eh. Malakas pa naman mantrip 'yan.
He snaked his arm on my side and pulled me closer to him.
"Alam mo, a man seeing his pregnant wife is the best view that they will ever see." Awwww. Natouch ako doon kaya I rested my head on his shoulder.
"Talaga? Kahit lumaki na ng sobra 'yung tiyan ko?"
"Of course. Because that's love right there. Because for me, there are two definitions of love." Panimula niya.
"Ano naman 'yun?"
"First is your name." Hinampas ko siya ng mahina and he chuckled a little.
"I'm not kidding. First is your name. Second is what's inside your womb. A little girl that deserves all the love and care that we could ever give sa kanilang dalawa ng ate niya." He said then I sniffled kaya napatingin sa akin si Alex.
"Oh? What's wrong?"
"Wala. Huwag mo nga akong paiyakin." He laughed a bit and placed his hand on my lap.
"Pinapakilig nga kita eh. Iyakin ka lang talaga." I looked at him in disbelief and hinampas ko sa braso.
"Sige, bahala ka. Asarin mo pa ako at doon ako matutulog sa room ni Calli." Then I crossed my arms and painted a frown on my face.
"O sige na. Huwag ka ngang sumimangot, hindi bagay sa maganda mong mukha." Hoooo. Paano siya nakakaisip ng mga banat ng ganu'n kabilis? Parang flash mag-isip eh. Hahaha.
So, ayun. Nagbolahan lang kami sa roof deck. Joke. Hahaha. Syempre nagkwentuhan. Until Calli texted me na tapos na daw silang mamili ni mama.
"Let's go na. Nasa parking na daw sila mama." Yaya ko kay Alex kaya pumunta na kami doon.
And my goodness, kung pwede lang magfacepalm pagkakita ko sa pinamili nila. Ma! Spoiled yan? Sana binili mo nalang ng bahay at lupa 'yung apo mo.
"I enjoyed shopping with your daughter." Sabi ng mama habang tinutulungan ni Alex si Calli na ilagay sa trunk 'yung mga pinamili niya.
"Hindi halata ma. Hindi po ba parang ang dami niyo namang binili?"
"Gusto ko lang bumawi sa apo ko. And come on, it's our first time shopping together." Nangatwiran pa. Hahaha.
"Pero thank you po. Sa lahat." I said then she tapped my cheeks. "Anything for your family. Basta tatawagan mo lang ako kung may kailangan kayo or basta kahit ano. You can always call me." I smiled and nodded.
"Thank you mamita!" Calli hugged her sweetly from the side.
"You're welcome. Ano? I need to go home na rin." Sabi ni mama.
"Ay sige po. Thank you po." Alex said then nagbeso na kaming lahat kay mama. Sumakay na kami sa kotse and we drove home.
~~~~~~