Sa Bawat Araw

Ship

Amara's POV

It's the next day and nakabalik na kami sa hospital because hindi rin kami napapakali ni Alex sa bahay. I wore everything that i need to wear before entering the ICU.

I entered and iniwan ko muna si Alex sa labas. May machines sa paligid niya and yun lang naririnig dito sa loob.

Ang sakit sa akin na makita siyang ganito. Hindi pa rin siya gumigising simula kanina. The doctor said na walang kasiguraduhan kung kailan siya gigising. Bakit ngayon ko pa malalaman na anak ko siya kung kailan walang kasiguraduhan kung kailan namin siya makakasama.

"Calli, it's mommy." I said as i held her hand.

"Wake up na ha. Gusto ka na naming makasama." Namumuo na sa mata ko ang mga luha na ang tagal kong inipon mula nang mawala si Isabella. Lahat ng sakit na yon, naipon sa akin.

Lumuhod ako sa sahig para pumantay sa bed. I'm holding her hand with both of my hands. Gusto ko nang marinig yung boses niya. I want to see her smile again. I want her to call me 'mommy' as Isabella.

"My little girl, you can do this ha. I love you so much." I kissed her hand and i caressed her hair.

"Kapag gumising ka na, babawi kami ng dad mo okay?" I said then i wiped my face dahil sa luha. Medyo natawa ako bigla.

"Sorry. You know naman na mahirap sa akin na nakikita kang ganito kaya ako umiiyak."

"I know naririnig mo ako. Please wake up na ha. Nandito lang ako and your dad."

Kahit ayaw kong lumabas, i have to. I kissed her forehead before leaving the room. Tinanggal ko ang suot kong mask and pinunasan ang mukha ko paglabas ko ng kwarto.

It's Alex's turn kaya siya na ang pumasok sa loob.

After a few minutes, lumabas na siya ng room then a nurse approached us.

"Mr. and Mrs. Montevista?" Tanong niya sa amin.

"Yes po?"

"Pinapapunta po kayo ni doc sa office para po sa CT Scan results and findings ng anak niyo." Sumunod kami sa kaniya papunta sa opisina ng doktor ni Calli.

"Good morning Mr. and Mrs. Montevista. Please take a seat." She said kaya umupo kami sa harap ng table niya.

"Uhh kamusta po yung anak namin doc?" I asked.

"After doing a CT scan, we found out na she has no internal brain damage. Except for the head injury and trauma that caused her head to bleed." Nakahinga ako ng maluwag knowing na walang serious damage sa loob ng brain. Because I'm willing to do everything para gumaling siya.

"So ano pong sunod na mangyayari?" Tanong ni Alex.

"I have to be honest to the both of you. Hindi ibig sabihin na wala siyang internal bleeding and brain damage ay ligtas na siya. We still have to wait na gumising siya. She's declared as a patient in a coma state. She's not yet stable and out of danger."

"Kailan po siya pwedeng ilipat sa private room?" I asked para mabantayan at masamahan namin siya lagi.

"Maybe tomorrow, she can be moved to a private room. But we still have to do further observations." Tumango lang kami ni Alex and nagbigay pa siya ng advice and ilang information bago kami lumabas.

~~~~~

Alex's POV

"Saan mo gustong maglunch?" I asked Amara habang nakaupo kami dito sa chairs sa hallway.

"Wala akong ganang kumain." She said habang nakatingala sa kisame.

"Remind me again kung bakit nagkakaganito si Calli. May nagawa ba tayo para masaktan siya ng ganyan?" Tanong niya.