jaxvier's pov
"baka hindi ka pa kumakain, sebastian. may pagkain dito oh." sabi ko sa kanya.
"hindi, okay lang. salamat. kumain na ako doon sa school bago ako pumunta dito." sagot niya at napatango lang naman ako doon.
"mabuti naman.." yesha. "babalik ka pa ba sa school mamaya?"
"ah, oo. medyo madali lang ako dito. babalik ako dun para sa afternoon discussions." sebastian.
"grabe oh, ayaw talagang umabsent. hakot mo na lahat na medals at perfect attendance diploma sa school natin." natatawang biro ko sa kanya.
"hindi naman, jax. grabe ka."
"nga pala, sebee. alam ko marami na akong namissed sa mga.. lessons natin." sabi niya. "pwede ba pag gumaling na ako, tulungan mo ako doon? pasend ng mga reviewers." dagdag niya.
classmates yan silang dalawa sa junior high. nauna kasi ako ng isang taon. yan, mas mauuna akong gragraduate sa kanila. senior high na ako.
natawa naman si sebastian sa sinabi niya, "grabe ka talaga, yesha. kahit ganito yung sitwasyon mo ngayon, naaalala mo pa din yan. kalimutan mo muna yun kasi.. excused ka naman. tsaka isa pa, tutulungan naman talaga kita." sabi niya. "wala pa namang exams eh so safe pa naman."
ningitian naman siya ni yesha, "sige, thank you ha."
parang ako mismo yung nagmumukhang thirdwheel dito ha. joke lang. wala kasi akong masabi. ewan ko.
pagkatapos, nakita ko naman si yesha na napatingin sa akin at ningitian ko lang naman siya.
"babe?"
"ano yun babe?" tanong ko sa kanya.
"pwede ba nating ipagpatuloy yung pinag-uusapan natin kanina?" tanong niya sa akin sa dahilan na nagtaka ako bigla.
"mag-uusap pala kayo. alis na ba muna ako?" sabi ni sebastian at pinigilan naman siya ni yesha.
"hindi. ayos lang na makinig ka samin, sebee. wala namang masama doon." sabi ni yesha sa kanya. ano ba pinag-usapan namin kanina? makalimutin talaga akong tao eh. sa dami na ng pinag-usapan namin dito eh.
teka.. wag niyang sasabihin yung tungkol ba sa-- akala ko umalis na yun sa isipan niya. pero yun nga ba?
"ano ba yun babe?" tanong ko sa kanya.
huminga siya ng malalim, "about yvonne." sagot niya. taena sabi na nga ba talaga. bakit pa namin yun pag-uusapan?
"alam ko naman na siya yung inspirasyon mo kung wala ako sa buhay mo ngayon eh. mahal mo nga. okay lang naman yun sa---"
pinutol ko siya at hinawakan ko ang kamay niya, "hindi. mahal ko siya.. noon yun. pero ngayon, ikaw na. ang laki ng pagkaiba nun." sabi ko sa kanya at tinititigan ko siya sa mga mata niya, "can we please stop talking about her? wala na akong pake sa babae na yun. i don't like hearing her name coming from your mouth." seryoso kong sambit sa kanya.
"first love ko yun pero hindi ko siya naging inspirasyon sa buhay ko. you're the only one who inspired and motivated me to different obstacles."
"nagkamali lang talaga ako na nahulog sa kanya kasi hindi ko pa siya gaano kilala. i actually regret falling in love with her and especially, i regret playing your heart." i added.
"but babe.. let's forget it all. don't remember that person anymore. don't overthink. if you think that i still have connections with her.. i swear, wala na. wala na akong planong tumingin sa katauhan ng babae na yun."
"hindi na siya at hinding-hindi na ako babalik sa babae na yun, babe dahil ikaw lang ang inspirasyon at mahal ko ngayon." sabi ko sa kanya.
nakita ko naman na napapatango siya pero parang blanko pa rin, "thank you for clearing out. natatakot lang kasi talaga ako."
"don't be scared. si yvonne lang yan. para sa'yo, kaya ko na siyang patulan at kaya kitang protektahan sa kanya." sabi ko sa kanya. "hindi na ako papayag na manggugulo siya ulit sa atin. mali ko lang talaga na ang sobrang hina ko at wala akong lakas ng loob. hinayaan kong pakialaman tayo ni yvonne at hindi ko man lang siya mapigilan. hindi kita ipinaglaban."
"ayaw ko na din na mangyari 'to ulit sa'yo. dahil siya ang dahilan kung bakit ka naaksidente." sabi ko sa kanya.
"ano? anong ibig mong sabihin?" tanong niya sakin.
huminga ako ng malalim, "si yvonne ang nakabangga sa'yo. wala akong pake kung aksidente ba talaga o sinadya niya, basta hindi ka niya inisip at wala siyang awa sa'yo."
"hindi ko inaakala na kaya akong patayin ni yvonne."
"subukan niya lang dahil sa kulungan yung bagsak niya." sabi ko sa kanya at inayos ko yung buhok niya. "hindi na 'to mauulit."
"talaga, babe. ayaw ko na 'to mangyari sa ating dalawa.. ayaw kong masaktan ulit." sabi niya at napapaiyak na naman siya ulit. hays. kung hindi niya lang naalala yung usapan namin kanina.
nilapitan ko naman siya at niyakap ko siya, "tama na babe. hindi na.. hindi ka na masasaktan. i'm just here to make you happy." sabi ko sa kanya. she didn't say any words but she hugged me back as her respond to me.
-
a/n: sebastian right now:
-
napabitaw naman siya sa akin at tinignan niya ako ulit. she looks so worried, "pero babe.. paano kung hindi pa din titigil si yvonne sa atin? paano kung guguluhin niya pa din tayo? paano kung ayaw ka niya talagang tigilan?"
huminga ako ng malalim, "gawin niya ang gusto niya. bqasta hindi ako magsasawa na ipamukha sa kanya na ikaw na yung mahal ko at hindi na siya. Kung guguluhin ka man niya, ako yung makakalaban niya." sabi ko sa kanya at pinahidan ko yung mga luha sa mata niya.
"tama na. sssshhh. hindi na ako babalik sa babae na yun kahit manggulo siya. imbes na maawa ako sa kanya, nagalit lang ako sa kanya." pagpapatahan ko sa kanya, "wag mo na siyang aalahanin. hindi ko na nga iniisip yung babae na yun." dagdag ko at dahan-dahan lang naman siyang napatango.
"hindi naman talaga kayo magugulo ni yvonne ngayon." napaharap naman kami kay sebastian. oo nga pala, nandito pa siya at nakikinig lang samin. ang tahimik eh. >.<
"paano mo nasabi na hindi na, sebee? mahal na mahal niya si jax. imposibleng titigil yun." nag-aalalang sambit ni yesha.
mukhang nabigla naman si sebastian na napatingin sa amin, "hindi niyo alam?" tanong niya at tinignan ako ni sebee, "ikaw jax? akala ko may nagsabi na sa'yo."
napailing naman ako ng tuluyan, "wala. ano ba yun?" tanong ko sa kanya.
"maniwala kayo o hindi, pinasok na si yvonne sa mental hospital dahil.. nabaliw na siya."
because of his words, the silence is so loud. yesha and i didn't say any words after that. did i heard it right? yvonne really went crazy.. because of loving me?
sinira niya yung sarili niya ng dahil sa pagmamahal sa akin.