میدونید سال نهم یه چیزی رو خوب فهمیدم...
سال نهم پیارسالم که کلا از همون اولش داشت ترمال میشد که تهش بیشتر تر زدم..
دروغ هم نمیگم چون واقعا ریدم..
هرچند که امسال رو هم‌ریدم ..
خوب پارسال مامانم از پاییز من گذاشت مولفان
بزارید یه بهتون بگم که مولفان یه مجموعه آموزشی برای تیزهوشانه
(که من جزوشون نیستم:/)
کلا سطح کلاساش مال تیزهوش ها و غیر انتفاعی و...
بعد منی که تو مدرسع دولتی بودم:
وقتی وارد کلاس شدم جو عجیبی داشت..
شاید با خودتون بگید خوب یه کلاسه دیگه..
نه عزیزم این جو عجیب برای بچه های تیز هوش بود که خودشون رو جر میدادن و با هم رقابت میکرد که از بقیه بهتر باشن:/
و باید بهتون بگم من اصلا یه آدم دعوایی با رقابتی نیستم...
اصلاا نیستم و حتی ازش بدمم میاد.
از حریص بودنم خوشم نمیاد...
چرا باید خودتون رو از بقیه برتر بدونید اخه:/
بعد تازه خودمون رو پاره کنیم به کجا برسیم؟ آیندمون یه شغل داریم و یه زندگی خسته کننده..
و باید بگم از همچین سبک زندگی متنفرم..
و تازه اینم بگم بچه بیستیا بشاشن زیرشون.. بیشتر کسایی که نمرات عالی و بیست میگیرن در آینده دچار بیماریه روحی و روانی میشن*-*
خلاصه که گفتم مراقب خودتون باشید..
من اون سال که قشنگ ریده شد بهش بخاطر این بود که روی افسرده درونگراییم زده بود بیرون و با هیچ کس گرم نگرفتم..
البته بخاطر اینم بود دوستام ولم کردن و احساس شکست عشقی میکردم..
ولی خدایی این بچه ها رو دیدم فهمیدم خیلی عجیب غریب و بیخیالم..
فرض کن از کل تهران دخترا از منطقه های دور میومدن مولفان که چی؟!
که مثلا برن بهترین مدرسه کشور
بهترین هنرستانا
دروغ چرا وقتی استاد ریاضیمون پرسید میخواید چه مدرسه ای برید هرکس یه مدرسه ای رو از دوقوزآباد میگفت که من تاحالا اسمشم نشنیده بودم.
بعد وقتی به من رسید من خوب نمی دونستم..
من حتی به این فکر نکرده بودم چه مدرسه ای میخوام برم
بعد اینجا بود که فهمیدم من خیلی بی هدفم و بی خاصیتم...
و بهم برخورد.
گفتم چرا من نباید هدف داشته باشم...
بعد گفتم من از بچگی هدف هامو دنبال میکردم..
چرا باید بخوام با اینجور ادم های رقابتی خودمو پاره کنم؟
و البته باید برای کسایی خودشون جر میدن هم که بیست بگیرن هم بپرسم..
تاحالا زندگی کردی؟
تاحالا دلت خواسته مثل بقیه نوجوون ها هر غلطی بکنی؟
میدونستی فقط یکبار ۱۷ ، ۱۶ ،۱۵ ، ۱۸ ، ۱۹ و .... میشه؟
بعد فهمیدم من کلا تو زندگیم تصمیم های باحالی هم گرفتم..
مثلا اینکه میتونستم با درس نخوندن وقت آزاد بیشتری داشته باشم..
البته بدم بود چون یه جاهایی رو گند میزدم..
مثلا سرش یکی از امتحانات ریاضیمو از ۱۰ شدم ۵ اونم با زور×-×
نویسنده ی دیوثی دارید.. میدونی چی میگم دیه..
من هیچوقت معدلم بیست نشد ... چرا باید بیست میشد؟
جای بیست شدن جاش من زندگی کردم ، شیطونی کردن ، کلی چیز میز دیگه یاد گرفتم^^
حالا نمی گم درس نخونید برینید تو زندگیتون:/
میگم یه اون لا به لا شیطونی هم بکنید^^
بیست شدن همیشه نشونه موفقیت نیست:)