Ik en Calli vielen op den duur in slaap van vermoeidheid. We werden niet gewekt en dus bleven we door slapen. Ik vermoedde dat het ongveer 11uur was toen we uiteindelijk opstonden. We kleedden ons aan. Een blauwe t-shirt met korte mouwen, een short en mijn vertrouwde all stars. Calli had mij geholpen mijn haar te vlechten. Plots viel haar oog op de roos die ik had gekregen van Arden. Ze glimlachde en stak hem in mijn vlecht. We liepen naar buiten en zagen dat er nog ontbijt voor ons was. We ontbeten en gingen dan op zoek naar Titus en Arden. We vonden ze aan de rand van het bos. Titus keek geïntreseerd toe hoe Arden allemaal plantjes liet groeien. Arden keek op en glimlachde toen hij de roos in mijn haar zag. Ik glimlachde terug en ik voelde weer een bom ontploffen in mijn buik.
Calli was ondertussen bij Titus gaan zitten en ze zaten hand in hand naar de wolken te kijken. Ik keek eens naar hun en ik glimlachde. Ik ging naast Arden in het gras liggen. Ik keek naar de wolken. "Mooi he", zei Arden plots, ik knikte. Ik keek eens op zij en ik zag zijn gezicht. Plots heel onverwachts draaide hij zich ook naar mij. Ik schrok en we kregen allebei de slappe lach. Ik keek eens op en ik zag dat Titus Calli over haar rug had gegooid en nu met haar in het rond holde. Terwijl Calli met haar vuisten op zijn rug klopte en riep: "Laat me los! Laat me los idiote boskabouter!". Maar ik zag dat ze moest lachen. Ik grinnikte tot ik plots ook werd opgetild.
Ik keek eens en keek recht in het grijsende gezicht van Arden. Ik begon ook te slaan. "Laat los! Zet me onmiddellijk neer!" Hij was ondertussen al tot aan het meer gelopen. "Ok wat jij wit", zei hij en met die woorden pletste ik in het water. Ik zwom al snel terug tot aan de oppervlakte en ik trok de eerste beste persoon mee in het water. Ik had geluk. Het was Arden. Al snel waren we in een heus watergevecht beland. Na een tijdje was ik doodop en ik zwom naar de oever. Ik sleurde me uit het water en liet me op het droge vallen. Ik sloot mijn ogen en genoot van de warmte van de zon.
Ik hoorde dat iemand naast me kwam liggen. Ik deed mijn ogen open en zag dat het Arden was. Ik verlegde me en kwam op zijn buik terecht. Hij zij er niets op en kamde mijn haar door met zijn vingers want mijn vlecht was losgekomen. Hij liet terug een prachtige blauwe roos groeien en stak die in mijn haar. Hij glimlachte naar mij en hij kreeg kuiltjes in zijn wangen. We bleven daar een tijdje liggen in stilte. Hij kamde met zin vingers door mijn haar en ik genoot.
En voor het eerste gaf ik aan mezelf toe. Ik was verliefd. Op Arden.
Ze zijn toch zo cute :)
Love
Londen