Arden glimlachte naar mij. Daarom was hij dus zo plots verdwenen... Voorzichtig zette ik me bij het meisje met de lange rode haren. Ze had een mooie rode viool in haar handen. "Hallo ik ben Mira", zei ik tegen het meisje. "Ik ben Callida, maar je mag me gerust Calli noemen dat doet iedereen.", zei het meisje met een glimlach. "Weetje ik vind dit zo een mooie plek met het meer enzo echt fantastisch. Is jouw familie ook een familia donum? Je weet wel waar de gaven erfelijk worden doorgegeven. De mijne wel. Ik vind het hier echt zo leuk hé. Mijn vader was hier ook ooit eens maar hij wou niks zeggen tot ergens vorige maand ofzo". Calli was al even vurig als haar haarkleur. Zeker als het om praten ging. En ik had ook meteen al door dat we snel vrienden gingen worden.
Terwijl ik bleef praten met Calli kwamen er meer mensen toe. Ik zei tegen Calli dat ik even met de rest ging kennismaken. Ze knikte als goedkeuring. Er was een jongen met heel erg zwart haar, een meisje met kastanje bruine vlechten, een jongen die zijn kap had opgezet en een meisje met kort zwart haar. Ik besloot eers naar het meisje met het korte zwarte haar te gaan. Net als ik mijn naam wou zeggen zei zij al:"Ik ben Sofia". "Mira", zei ik terwijl ik m'n hand uitstak. Ze schudde mijn hand. "Weetje jij al wat je gave is?", vroeg ze. "Nee geen enkel idee", antwoorde ik. "Tuurlijk stom van me, niemand hier weet dat al...", zei ze terwijl ze naar de punten van haar schoenen keek. Ik zei dat het leuk kennis maken was en ging verder naar de volgende.
Ik liep naar de jongen met het pikzwarte haar. "Hallo ik ben Mira", zei ik voor de derde keer vandaag. De jongen glimlachte. "Ik ben Titus, aangenaam", zei hij terwijl hij zijn vuist voorhield. Ik keek even naar zijn vuist. "Ik ben niet zo aan handen geven", verklaarde Titus terwijl hij zijn vuist heen en weer schudde. Ik lachte en gaf hem dan een vuistje. "Thats the spirit!", riep hij. Ik verontschuldigde mij en liep naar het meisje met de bruine vlechtjes.
Ik stak mijn hand naar het meisje uit. "Ik ben Mira", zei ik. Het meisje bleef naar de grond staren. Heel stilletjes hoorde ik haar zeggen: "Mijn naam is Aeris". Ik besefte dat ze nogal verlegen was. Ik zei dat ik met de andere ging kennismaken en ze schudde haar hoofd in iets wat een knikje moest voorstellen.
Toen ik naar de jongen met de kap op liep draaide hij zich plots om en stak een hand uit. "Dag Mira ik ben Myalo", ik keek hem erbaasd aan. "Hoe weet jij mijn naam?", vroeg ik nog steeds verbaasd. "Oh gewoon een gokje... En ik had het gehoord eum, toen je het tegen Aeris zei", zei hij terwijl hij helemaal rood werd. "Eum sorry maar ik zou liever een beetje alleen willen zitten. Danku", voegde hij er nog aan toe. Ik was aan het teruglopen naar Calli, toen ik zag dat er een nieuw meisje was. En ze was zo adembenemend mooi dat direct alle jongens hun hoofd hadden omgedraaid en haar nu zaten aan te staren.
Zijzelf stak haar hand op en zwaaide naar iedereen terwijl ze riep: "Hey allemaal ik ben Afrodite!". Ik zag Calli rollen met haar ogen en ik zag haar "aanstelster" mimen.
Ik lachte. Ik zette me terug naast Calli. "Ik ken haar al", zei ze terwijl ze wees naar afrodite. "Hoe bedoel je?", vroeg ik. "Haar familie is ook een familie donum. En zij daar", ze wees weer naar afrodite." Heeft mijn schooltijd tot een hel gemaakt. Op het eerste zicht ziet ze er lief uit maar vergeet het. Ze is zo gemeen en vals", ik zag dat Calli haar vuisten balde. Afrodite had al meteen de aandacht bij de jongens. Ik zag ook dat er een nieuwe jongen was. Hij had donkerbruine krullen. Ik hoorde dat hij zich was aan het voorstellen was en ik luisterde mee. "Ja ik ben Ajax maar ik vind dat persoonlijk een kaknaam. Het klinkt veel te oud". Hij liep wat verder dus kon ik niks meer horen.
Na een tijdje riep Valére ons om rond de korf in een kring te gaan zitten. Toen we allemaal een plaats hadden hief hij zijn handen boven het vuur. En plots schoot er een vlam op uit de korf. De Mensen begonnen te klappen en ik klapte mee. Dit was dus de gave van Valére. "Ik wil jullie allemaal voorstellen aan de vier magister magussen. Ik ben nummer één. Apulia", zei hij terwijl hij naar de vrouw met het felblauwe haar wees." is nummer twee. Nummer drie is Anemos", nu wees hij naar een oudere man met grijs haar en grijze ogen. "En nummer vier is Gi", hij wees naar een jongen van ongeveer 20 jaar met Donkerbruin warrig haar en felgroene ogen.
"Nu is het jullie beurt om jullie voor te stellen", zei Gi. Hij dacht even na en voegde er nog aan toe: "Arden begin jij maar en kies jij iemand die na jou mag en dan gaan we zo door". Arden knikte en begon te vertellen: " Ik ben dus Arden en ik hou van tuinieren en voetbal". Hij keek even de kring rond tot hij recht naar mij keek en zei dan: "Ik geef de beurt aan Mira". Ik zuchtte. "Ik ben Mira en ik heb geen hobby's nog broers of zussen en ik ben geadopteerd". "En nu geef ik het woord aan Callida", voegde ik er nog aan toe. "Ik ben Callida maar je mag me gerust Calli noemen, en ik hou van toneel oh en praten".
Nadat Calli was geweest luisterde ik niet echt meer. Soms ving ik een woord op als: wiskunde of basketbal. Maar voor de rest was ik veel te moe om nog geconcentreed te blijven. Na de voorstelronde was er nog heerlijke spaghetti. Maar na de maaltijd was ik direct mijn tent in gekropen. Die kon je herkennen omdat er voor elke tent een bordje met je naam op stond. Toen ik eindelijk in mijn bed lag besefte ik iets... Ik had tien tenten gezien en er waren nog maar negen mensen. Ik bedacht dat die persoon morgen wel zou komen en viel als een blok in slaap.
Jeeeeeeeej een nieuw hoofdstukje :). Heel veel nieuwe namen ik weet het.
XXX Love
Londen
JE LEEST
Kamp Menura
Mystery / ThrillerMira is een gewoon meisje in een gewoon dorp in een gewone stad. Allezins dat denkt ze tenminste... Als ze plots een kistje van haar overleden moeder in haar handen krijgt komt ze te weten dat ze gaven heeft. Het probleem is dat ze niet weet welke...