Na nog een tijdje nagepraat te hebben vertrok ook Calli naar haar tent. Ik was moe en besloot om te gaan slapen. Ik deed mijn pyjama aan en kroop doodmoe in mijn bed. Ik viel vrijwel direct in een diepe slaap.
Ik voelde een licht briesje. Ik keek eens om me heen. Ik was in een soort verlaten stad ofzo... Ik stond op een dak van een hoog flatgebouw. Plots greep iemand mijn hand vast. Geschrokken draaide ik me om. Arden stond glimlachend naast mij. Hij gaf een kneepje in mijn hand alsof hij me wou aanmoedigen iets te doen. Ik stapte naar voor maar stopte direct toen ik zag dat ik aan de rand van het dak stond. Arden keek me raar aan alsof ik iets verkeerds gedaan had. Hij gebaarde naar de afgrond. Wou hij dat ik er af sprong? Ik schudde mijn hoofd. Hij keek eens naar mij en dan naar de afgrond alsof hij een keuze ging maken. Hij liet mijn hand los. Wacht hij ging toch niet? Ik wou roepen maar er kwam geen geluid uit mijn keel. Ik wou lopen maar mijn voeten stonden vastgelijmd aan de grond. Ik strekte mijn armen uit om hem vast te nemen maar het was alsof ik een geest was want mijn armen gingen gewoon door hem. Hij keek nog eens glimlachend naar mij en toen sprong hij.
"Arden neeeeeeeeeeeeee!", ik schrok wakker van mijn eigen gegil. Ik lag naast mijn veldbed badend in het zweet. Ik hoorde al een paar vogels fluiten dus het moest al bijna ochtend zijn. Ik wreef eens in mijn ogen. Ik herhaald steeds dezelfde zin in mijn hoofd: "Het was een droom. Het was een gewone droom. Niks aan de hand. Arden ligt gewoon te slapen. Gewoon een nachtmerrie". Ik kon de slaap niet meer vatten en dus bsloot ik dat ik evengoed al mijn kleren kon aandoen. Ik bedacht me dat we vandaag gingen vertrekken en trok dus gemakkelijke kleren aan. Een grijs tshirt met een geruit hemd en een bruine short. Ik knoopte de veters van mijn all-stars en deed mijn haar in een hoge paardenstaart. Ik pakte de blauwe roos van Arden en stak die in mijn haar. Nadat ik me had omgekleed controleerde ik mijn rugzak en of ik niks vergeten was. Nadat ik alles had gecontroleerd zette ik me neer op mijn veldbed.
Plots hoorde ik iets ritselen en even later zat Calli naast mij op mijn veldbed. Ik twijfelde of ik het haar moest vertellen van mijn nachtmerrie. Ik keek eens naar haar. Ze was haar vuurrode haar aan het doorkammen met haar vingers. "Goed geslapen", vroeg ik zo nonchalant mogelijk. "Ging wel". Het was stil. Te stil. "Ik had een nare droom", zei ik uiteindelijk. Verbaasd keek ze me aan. Ik vertelde haar over mijn droom. "Maar het was maar een droom dus je hoeft je helemaal geen zorgen te maken", probeerde ze me gerust te stellen. "Kom ik denk dat we kunnen gaan ontbijten", zei ze en ik knikte.
We liepen naar buiten en zagen al een paar mensen rond de korf zitten. Ik ging naast Arden en Calli zitten. "Goeiemorgen", zei ik tegen Arden. Ik was al een heel pak vrolijker nu ik hem hier levend en wel zag zitten. "Goeiemorgen", zei hij met een grijns en hij gaf een me een kus op mijn kruin. Ik begon te blozen. Ik keek op en zag Afrodite boos naar me kijken. Had ik iets verkeerds gedaan? Ik keek de kring eens rond en besefte dat ik nog niet met zo veel mensen had gesproken. Ik probeerde de namen nog te herrineren. Naast Afrodite zat Nero. Zijn hoogblond haar zat warrig en hij had wallen onder zijn ogen. Naast Nero zat Myalo. Hij leek heel vrolijk en was druk in gesprek met Aeris, het meisje met de bruine vlechtjes, die naast hem zat. Naast Aeris zat Sofia ze was helemaal in de ban van een boek dat ze in haar handen had. Haar korte zwarte haar zat perfect in model. Naast haar zat Ajax. Hij keek dromerig naar Afrodite. Maar die had duidelijk geen oog voor hem ze ratelde maar door tegen Nero. Terwijl Nero juist naar Sofia was aan het kijken. Onwillekeurig moest ik glimlachen. Calli, Titus, Ardne en ik waren duidelijk niet de enigen die verliefd waren. Naast Ajax zat Arden en naast Arden zat ik. Naast mij zat Calli en naast Calli zat Titus. En ten slotte zat naast Titus Valére.
Na het ontbijt beval Valére dat iedereen zijn rugzak ging halen en terug naar buiten kwam. Iedereen stond vrijwel onmiddelijk op en gingen naar hun eigen tent. Ik stond ook op en ging naar mijn tent. Ik zwierde de rugzak over mijn schouder en keek de tent nog eens rond. Op naar de volgende locatie.
1000 LEZERS WHAT. Nooit gedacht dat ik zoo ver zou geraken! Allemaaal ongeloofelijk bedankt! *geeft iedereen een virtuele glitterende sticker* :)
Love
Londen
JE LEEST
Kamp Menura
Mystery / ThrillerMira is een gewoon meisje in een gewoon dorp in een gewone stad. Allezins dat denkt ze tenminste... Als ze plots een kistje van haar overleden moeder in haar handen krijgt komt ze te weten dat ze gaven heeft. Het probleem is dat ze niet weet welke...