𝗗𝗶𝗸𝗸𝗮𝘁: 𝗔𝗯𝗶𝗹𝗲𝗿𝗶𝗺 𝗩𝗮𝗿!

Sekizinci Bölüm

•••

"Günaydın abiciğim." Diyerek yanağını öptüm.

Görevimi yerine getirmek için erken uyanmıştım. Aslında erken değildi sadece okul için uyanmam gereken saatte uyanmıştım. ama o bile erken geliyordu bana tabi.

Ediz abim yerinde kıpırdamazken, elimle saçlarını okşayarak, yanağına bir sürü öpücük kondurdum. "Hadiii uyan artık abilerin en yakışıklısı." Dedim.

Gülümseyerek tek gözünü açtı. "Bir daha de..." diye mırıldandı. Güldüm. Tekrardan eğilerek yanağını öptüm uzunca "Abilerin en yakışıklısı, en karizmatiği, en mükemmeli ve en sevdiğim abim, GÜNAYDIN!" dedim bağırarak.

Belimden tutup kendine çekerek yanaklarımı öptü. "Sana da günaydın güzelim benim." Ellerimle saçlarını karıştırdım. "Hadi kalkma vakti, okula geç kalacağım yoksa."

"Hıhım" diyerek saçlarımı öperek kollarını çekti. Hızla yataktan kalkarak koşarak odadan çıktım.

Abilerim ve toprak büyük ihtimalle uyanmıştır. Bu yüzden merdivenlerden hızla çıkmaya başladım.

"Yaprak! Şu merdivenlerden dikkatli çık, düşüp bir taraflarını kıracaksın!" Diye bağırış geldi alt kattan.

Kimdi? Tabiki de poyraz abim!

Gözlerimi devirerek "Sana da günaydın abi!" Diye bağırıp sakince odama girdim.

•••

Hızlıca ellerimi yıkayarak, aynadan bozulmuş saçlarımı düzelttim. Şu an öğle arasındaydık ve gün aşırı sıkıcı geçmişti.

Bütün dersi kaynatma çabalarıma rağmen hocalar derse başlamıştı. Sanırım burada ki hocaları poyraz abim uyarmış olmalı, çünkü hiçbir saçma soruma ve cevaplarıma karşılık vermiyorlar hatta ders dışında beni takmıyorlardı da.

Ha bir de yeniden etek alma işim de yalan olmuştu çünkü ediz abim, aklımdan geçen şeyi anladığı için okul müdürüyle artık sivil gelmem için bol küfürlü ve tehditli bir konuşma yapmış.

Yani anlayacağınız hevesle aldığım formamda yalan olmuştu.

Aslında rahatsız ediciydi çünkü okulda ben dışında herkes forma giyiyordu. Ve yanından geçtiğim her kız bana kötü kötü bakmaya başlamıştı. Haklılardı, bildiğin torpil geçiliyordum.

Aynanın önünden çekilerek lavabodan çıkmak için kapıyı açmıştım ki kapı diğer taraftan açıldı.

Kapının önünde üç kız vardı. Kenara çekilerek içeri girmeleri için müsade verdim. Yavaş yavaş beni süzerek içeri girdiler. Onları takmayarak dışarı çıkacakken içlerinden biri kolumdan tutup durdu.

Tek kaşını kaldırarak ona baktım.

Kız yapmacık bir şekilde güldü ve bunu bilerek yaptığına emindim. "Merhaba tatlım, sen yaprak çağlayansın sanırım?" Diyerek küçümseyici bakışlarıyla baştan aşağı vücudumu süzdü.

Kaşlarımı çatarak kolumu elinden çektim. "Evet?"

Üst sınıftan duruyorlardı. İkisi esmer benimle konuşan kız sarışındı. Hepsinin yüzünde bir ton makyaj vardı, üstlerinde ki formanın eteğini sanki kısa değilmiş gibi daha yukarı çekmişlerdi.

Bu tipleri iyi bilirdim  ama ön yargılı yaklaşmak istemiyordum, belki de bu onların yaşam tarzıydı.

"Tanışalım, Ceylin ben, 12. Sınıfım. Bunlarda arkadaşlarım Merve ve Ayça." Dedi esmer kız.