Adrien'ın Günlüğü

1.3K 125 91
                                    

"Bugünün geldiğine inanamıyorum. Bu durumdan biraz korkuyordum ama asla geleceğini düşünmemiştim. Marinette gardiyanlığı bırakmak zorunda kaldı. Gardiyanlığı bana verdi. Başka bir çözüm yolu bulabilir miydik bilmiyorum ama leydim bunu yaptığına göre daha iyi bir çözüm yolu yoktu demek.

Onu kucağıma alıp hemen eve getirdim. Bir melek gibi uyuyordu... ve yeniden doğmuş bir bebek gibi uyanacak. Bomboş bir hafıza ile ve ne öğrendim biliyor musun? Ben... ben baba olacakmışım! Marinette hamile! Bunun için çok çok mutlu olmam gerekir biliyorum ve öyleyim de ama içimdeki burukluk bunu engelliyor.

Şu an Marinette hala uyanmadı. Uyanınca her şeyi hatırlayarak uyanmasını diliyorum. Ona kocaman sarılayım ve bir çocuğumuz olacağı için birlikte mutluluktan havalara uçalım istiyorum.

Üzgün olmama rağmen kendimi şimdiden dizginlemeye çalışıyorum. Önceden düşündüğümüz gibi her şeye hazırlıklı olmaya çalışıyorum ama böyle bir şeye hiçbir zaman hazırlıklı olamayacağımı biliyorum.

Bunların hepsini yazıyorum. Aslında yazmak yerine Tikki ve Plagg ile konuşabilirim ama bence yazmak konuşmaktan daha açıklayıcı ve rahatlatıcı olabiliyor. İçindekileri kusuyorsun ve kağıdın üstünde kalıyorlar..."

"Bugün ilk gündü Marinette'in hafızasını kaybetmiş olarak uyandığı ilk gün. Her şeyin bu kadar zor olacağını düşünmemiştim. Hiçbir şey yaşanmadan önce kendi kendimi avutuyordum: 'Sonuçta karşında yine Marinette olacak, sadece hafızası olmadan.' diyordum ama bu cidden farklı oluyormuş. Marinette, prensesim karşımda ama mavi gözleri bana sadece bir yabancıymışım gibi bakıyor.

Soğukkanlı davranmaya çalıştım. Onu korkutmadan, kibar bir şekilde her şeyi açıkladım, yani umarım bunu başarabilmişimdir. Her şey gayet iyi gitti. Hatta yumruklarımızı refleks olarak tokuşturmayı beklediğimde bile.

Ta ki ona hamile olduğunu söylediğim ana kadar. Ondan uzak durmada çok zorlandım, içimdekileri dışa vurmamak için kendimi zor tuttum. 'Marinette bir bebeğimiz olacak!' diye bağırıp birlikte çılgınlar gibi dans etmemizi istedim ama tek gördüğüm hatırlayamadığı bir adamdan hamile olduğunu öğrendiği için korkmuş ve kafası karışmış biriydi. İlk gün bu kadar zorken diğer günler nasıl geçecek bilmiyorum."

"Bugün o kadar çok şey oldu ki. İlk olarak hamsterımız Toothy'e baktık. Marinette yorgun gözüküyor. Bu hamilelikten yoksa hafıza kaybından mı anlayamıyorum. Aslında şu an Marinette'i pek anlayamıyorum. Sanki bir yabancı gibi geliyor. Marinette kostümü giymiş başka biri gibi ama bazen kendi olduğunu öyle hatırlatıyor ki onun hala benim Marinette'im olduğunu anlıyorum. Mesela bugün geçmişteki gibi kekeledi. Çok komikti ama o neden bahsettiğimi anlayamadı tabii.

Marinette'i sık sık yanımda hissetmek için bana bıraktığı videoyu izliyorum. Hazırlıksız, doğaçlama bir şekilde, bir şey olacağından korktuğu için çektiği videoyu. Videoda her zamanki halinde. Sanki karşıma oturmuş normal bir anda benimle sohbet ediyormuş gibi.

Yine videoyu izliyordum. Tikki ve Plagg ile konuşup üzüntülerimi onlarla paylaşıyorken Marinette içeri girdi. Benimle birlikte videoyu kendi çekmiş olmasına rağmen hiç bilmeyerek izledi. Onunla bu videoyu gülerek izlemeyi o kadar isterdim ki.

Marinette çok fazla kusuyor. Aslında fazla olup olmadığını da bilmiyorum. Bu normal mi ki?

Ona eskiden yaşadığımız şeyleri anlatmak, her şeyi yeniden göstermek gerçekten garip. Bana kendi verdiği şanslı tılsımı bile tanıyamayıp ne olduğunu sorması çok garip. Bazen beni unuttuğunu unutuyorum ama böyle detaylar acı gerçeğin tekrardan yüzüme çarpmasını sağlıyor.

Unutulan Mucizeler (Miraculous) [Tamamlandı]Where stories live. Discover now