Τζέιντ
«Ω, έλα τώρα Τζέιντ. Μην κρατάς κακιά για κάτι που έγινε πριν τόσα χρόνια.» Μου απευθύνεται με ένα γελάκι.
«Τι κάνεις εδώ; Είναι γυναικείες τουαλέτες.» Τον ρωτάω αδιαφορώντας για τα λόγια του.
«Ήθελα να σου μιλήσω. Δεν πρόλαβα, σηκώθηκες και έφυγες αμέσως.» Υπερασπίζεται τον εαυτό του. Φαίνεται τελείως χαλαρός σαν να μην είχε γίνει τίποτα μεταξύ μας.
Εγώ όμως είμαι θυμωμένη. Είμαι πάρα πολύ θυμωμένη μαζί του για όλα αυτά που έχω περάσει εξαιτίας του, όλος αυτός ο πόνος που μου έχει προκαλέσει.
«Εγώ όμως δεν θέλω.» Του απαντάω επιθετικά, προσπαθώντας να τον προσπεράσω αλλά μπαίνει μπροστά μου εμποδίζοντας μου τον δρόμο.
«Γιατί να μην μπορούμε να μιλήσουμε σαν δύο καλοί φίλοι με όμορφο κοινό παρελθόν;» Αναρωτιέται ο άντρας μπροστά μου, ο οποίος δεν έχει αλλάξει καθόλου από τότε. Τα καστανόξανθα μαλλιά του είναι πλούσια, αλλά δεν έχουν την φράντζα που είχαν κάποτε. Το πρόσωπο του είναι ακριβώς ίδιο με τα βαθύ γαλάζια μάτια του, τη λευκή επιδερμίδα του και τις έντονες γωνίες. Το σώμα του ίσος φαίνεται πιο γυμνασμένο από τότε, ακόμα και μέσα από το μαύρο κοστούμι σε συνδυασμό με το μαύρο πουκάμισο. Ο ίδιος ακριβώς άντρας που είχα ερωτευτεί τότε.
«Δεν νομίζω ότι έχω να πω κάτι μαζί σου.» Του αποκρίνομαι προσπαθώντας να ηρεμήσω τον θυμό μου. Ο θυμός στο μεγάλο θέμα: Χάρρυ Ντέιβις δεν λειτουργούσε ποτέ, σου ερχόταν πάντα μπούμερανγκ.
«Ω, έλα τώρα Τζέιντ. Βρισκόμαστε μετά από πέντε χρόνια και συμπεριφέρεσαι έτσι;» Με ρωτάει χαμογελώντας λες και είμαι εγώ η παράλογη.
Πώς θα έπρεπε να συμπεριφέρομαι σε κάποιον που με παράτησε χωρίς τίποτα, χωρίς να μου πει τίποτα. Σε έναν άνθρωπο που με παράτησε με ένα μωρό που δεν ξέρει καν την ύπαρξη του, γιατί είχε εξαφανιστεί και δεν ήταν εκεί για να το μάθει.
«Πώς ακριβώς θα έπρεπε να σου συμπεριφέρομαι, δηλαδή;» Αναρωτιέμαι σταυρώνοντας τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου.
«Όχι, έτσι πάντως.» Απαντάει και δείχνει την στάση μου και χαμογελάει πάλι. Με κάνει να θέλω να τον χτυπήσω, έτσι όπως συμπεριφέρεται.
«Έχεις δίκιο, έπρεπε να σε είχα βρίσει και να σε χαστουκίσω κιόλας.» Του απευθύνομαι ειρωνικά. Μάλλον φαίνομαι αρκετά εκνευρισμένη και θυμωμένη από την στάση μου.
YOU ARE READING
Do you still love me?
Romance*** Η Τζέιντ Ρότζερς ήταν πρωτοετής, όταν γνωρίσε τον Χάρρυ Ντέιβις στο κολλέγιο. Μετά την εξαφάνισή του χωρίς να δώσει καμία εξήγηση στην Τζέιντ, εκείνη είναι πιο πληγωμένη από ποτέ. Μένει μόνη της με ένα αγέννητο παιδί ενός πατέρα που δεν ξέρει κα...
