Κεφάλαιο 13

96 13 9
                                    

Τζέιντ
Τον βλέπω πληγωμένο να με κοιτάει στα μάτια. Όλος αυτός ο καβγάς όμως είναι τόσο έντονος, που εγώ είμαι αυτή που λύγισα, όπως πάντα, εγώ ήμουν η αδύναμη.

«Θέλω να τον γνωρίσω, θέλω να μάθει ότι είμαι ο πατέρας του.» Μου ζητάει και εγώ γνέφω καταφατικά. Είχε περάσει από το μυαλό μου το αν δεν τον νοιάζει, αν δεν τον ενδιέφερε ο Μαξ; Τώρα όμως είχε αποδειχθεί το αντίθετο και χαιρόμουν γι' αυτό κατά κάποιο τρόπο.

Αναστενάζει γεμάτος απελπισία. «Έπρεπε να μου το είχες πει, έπρεπε να μου το είχες πει από την πρώτη στιγμή που είδες ξανά.» Τώρα ρίχνει τις κατηγορίες πάνω μου. Είναι θυμωμένος μαζί μου, αλλά παραμένει σε χαμηλούς τόνους.

Δεν ήμουν ικανή ποτέ να με υπερασπιστώ στους ανθρώπους και ο Χάρρυ είχε δίκιο σε αυτό που έλεγε.

«Συγγνώμη.» Είναι το μόνο που μπορώ να πω, πνιχτά μέσα από τα δάκρυα μου.

«Αν ο φίλος σου δεν σου έλεγε ποτέ ότι άξιζα να ξέρω την αλήθεια, θα μου το έλεγες;» Με ρωτάει, ενώ τρέμει ολόκληρος περιμένοντας την απάντηση.

Πόναει αυτό που θα ξεστομήσω. «Δεν ξέρω.» Ανασηκώνω του ώμους μου, για να πάρω όσο το δυνατόν περισσότερο οξυγόνο. «Ειλικρινά, δεν ξέρω.» Επαναλαμβάνω. Είμαι απαίσια!

Θυμώνει και εκνευρίζεται μαζί μου. Το σαγόνι του τρέμει από το θυμό. Κατεβάζει τα χέρια του απότομα και χτυπάνε πάνω στο σώμα του κάνοντας έναν δυνατό ήχο.

Κάνω ένα μεγάλο βήμα προς το μέρος του, όσο το δυνατόν πιο κοντά του. «Δεν ήξερα τι είναι σωστό. Μας παράτησες Χάρρυ, εξαφανίστηκες. Και τώρα που γύρισες μου είπες ότι έφυγες για τα λεφτά. Πώς μπορώ εγώ να σε βάλω στην ζωή ενός μικρού παιδιού;» Τα μάτια μου δεν έχουν πάψει να στάζουν δάκρυα. Ο μόνος λόγος που του λέω όλα αυτά δεν είναι για να με δικαιολογήσω, το ξέρω ήταν λάθος μου, αλλά προσπαθώ να του δείξω ότι οτιδήποτε κάνω το κάνω για το καλό του Μαξ.

«Δεν το ήξερα, Τζέιντ και πίστεψε με το έχω μετανιώσει που το έκανα. Αλλά μου έκρυβες την αλήθεια, Τζέιντ, έχω δικαίωμα να ξέρω ότι είμαι ο πατέρας του.» Το βλέμμα του είναι τόσο χαμένο και μπερδεμένο με αυτά που μόλις είπα. Τελείως απελπισμένος με την κατάσταση.

«Χάρρυ, μου έδειξες ότι είσαι ανεύθυνος, δειλός και εγωιστής με αυτό που έκανες τότε. Δεν νοιάστηκες για μένα...» Ο Χάρρυ είναι έτοιμος να μιλήσει, αλλά σηκώνω το χέρι μου εμποδίζοντας τον. «...Με παράτησες χωρίς εξηγήσεις, χωρίς τίποτα. Και τώρα τι; Πώς είμαι σίγουρη ότι δεν θα το κάνεις ξανά; Και αυτή τη φορά να θρυμματίσεις την καρδιά ενός μικρού αγοριού.» Προσπαθώ να του εξηγήσω τις αμφιβολίες μου, δεν μου έχει δώσει την βεβαιότητα ότι δεν θα ξαναφύγει, ότι θα μείνει εδώ.

Do you still love me?Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum