"Vanessa!" Tumingin si Vanessa kung sino ang tumatawag sa kaniya. "Stacy? Why?" Tanong ni Vanessa kay Stacy.
"Someone's looking for you"
"Who?"
"I have no idea"
Tinigil muna ni Vanessa ang pag-aayos ng bulaklak sa bahay nila at lumabas. "Lawrence!" Tumakbo si Vanessa at sabay yakap ni Lawrence kay Vanessa.
"Nandito lang ako for a month, namiss mo na agad ako?" Pabirong tinanong ni Vanessa. "Syempre... hindi" tumawa silang dalawa. "Miss na miss kita" sabi ni Lawrence.
Ibinaba ni Lawrence si Vanessa at nagtinginan sila sa mata. Hinawakan ni Lawrence ang muka ni Vanessa at unti-unting lumapit. Wala silang iniisip kung hindi sila lang. Malapit na ang kanilang labi sa isa't isa nang...
"Vanessa!" Napatingin silang dalawa kay Stacy. "Who's that on the do--" napatigil si Stacy sa kan'yang sasabihin ng makita kung anong nangyayari. "Door.. am I interrupting something?" Nanlaki ang mata ni Stacy. "Ok, I'm leaving, I'll be up stairs if you need something" umalis na siya at pataas na. "Don't do anything nasty!" Sigaw ni Stacy bago pumasok sa guest room.
"Sino yun?" Tanong ni Lawrence kay Vanessa. "Friend ko, si Stacy, makulit yun, pero mabait"
Napatawa nalang silang dalawa at pumasok na sa loob. Pumunta sila sa kitchen dahil gusto ni Lawrence ipagluto si Vanessa.
"You know how to cook?" Tanong ni Vanessa kay Lawrence. "Oo, what do you want? American? Filipino? Japanese? Korean?" Tanong ni Lawrence habang naglalagay ng apron. "You know namiss ko yung adobo"
"Then adobo it is" hinanap na ni Lawrence yung ingredients isa-isa. Bumaba naman na si Stacy para kumuha ng tubig at nakita silang dalawa.
"Am I interrupting something again? I can leave if you want." Tanong ni Stacy. Napatawa nalang sila dahil sa reaction ni Stacy. "No, Lawrence is cooking, do you want something?" Tanong ni Vanessa kay Stacy. "Oh, are we eating?" Dali-daling umupo si Stacy sa tabi ni Vanessa dahil sa lahat ng bagay mahilig kumain si Stacy.
"What are you cooking?" Tanong ni Stacy. "Adobo" sagot ni Vanessa. "Ado-bo? What is that?" Nagtaka si Stacy dahil ngayon niya lamang ito narinig. "It's a Filipino dish"
"Oh... is it pork? Chicken? Beef? Fish?"
"Pork, but it can also be chicken and somehow can be also fish"
"Huh? You can cook chicken, pork, and fish in ine dish?"
"Enough, just wait and eat, you'll love it"
Pagkatapos magluto ni Lawrence sinerve na niya ito sa dalawa at pinatikim.
"Hmmmm, I love it" sigaw ni Stacy at sumubo ulet.
"I told you"
Kumain na sila at pagkatapos naman ay umuwi na si Stacy dahil hinahanap na siya ng kanyang mga magulang.
"Now shall we?"
"What shall we?"
"Shall we continue what we're doing? No body is interrupting us again" sabi ni Lawrence sabay hawak at hila sa bewang ni Vanessa.
Inilapit ni Lawrence unti-unti ang kaniyang labi sa labi ni Vanessa at sa oras na ito wala nang umabala sa kanilang dalawa dahil dalawang beses na ito naudlot. Lalong hinigpitan ni Lawrence and kapit kay Vanessa kaya lalong lumapit ang labi nito sa kaniya. Walang iniisip ang dalawa kung may makakita man sa kanila.
Pinutol na ni Vanessa ang halik at sinabi kay Lawrence...
"Every day is a Chapter of a book, every book contains 365 Chapters and I am ending this book with 365 Chapters with you and starting another book with 365 and more Chapters with only just you and me, every year we'll have another book with different Chapters... if a year has 365 days, well, our book has 365 Chapters, I love you my Lawrence Harrison Lim"
✍︎365 𝑫𝑨𝒀𝑺 𝒆𝒏𝒅𝒔, 𝒃𝒖𝒕 𝒂𝒓𝒆 𝒚𝒐𝒖 𝒕𝒉𝒊𝒏𝒌𝒊𝒏𝒈 𝒕𝒉𝒊𝒔 𝒊𝒔 𝒕𝒉𝒆 𝒆𝒏𝒅? 𝑯𝒂𝒑𝒑𝒚 𝒓𝒊𝒈𝒉𝒕? 𝒘𝒆𝒍𝒍 𝒉𝒂𝒑𝒑𝒚 𝒆𝒏𝒅𝒊𝒏𝒈 𝒅𝒐𝒆𝒔𝒏'𝒕 𝒆𝒙𝒊𝒔𝒕.
YOU ARE READING
365 DAYS
Teen Fiction365 days (Where all the dream starts) Hanggang 365 days lang ba 'di ba pwede dagdagan natin ang mga araw na magkasama tayo kahit isa pang 365 days. Ang tatlong daan at animnapu't limang araw kumakatumbas ng isang taon, labing dalawang buwan yan ang...
