~next morning~
Nagising ako at wala na si Minjun sa tabi ko.
Asan yun?
Bumaba ako at naririnig ko si Minjun.
"Maybe later?"
"Ok, bye"
"Yea, see you"
Sino ang kausap niya at bakit parang masgkikita sila mamaya.
Bumaba na ko at napansin nya ako.
"Come on, let's eat breakfast together"
Umupo na ko at tinitignan ko ang bawat kilos ni Minjun.
Nakain kami nang...
*ring ring*
Nagulat si Minjun at tinignan sino iyon. Kumain lang ako at tinitignan kung sasagutin ba nya o hindi.
"Sino yan? Hindi mo ba sasagutin?" Tanong ko sa kanya.
Hindi parin niya sinasagot. Tumawag ulet ito at tumayo na si Minjun.
"Subukan mo sagutin" binalaan ko siya. Bumalik muli siya sa upuan nya at pinagpatuloy ang pagkain nya.
*ring ring*
"Sino ba yan?" Tanong ko sa kanya. Tumayo ako at sinubukan ko kunin ang cellphone nya ngunit kinuha niya ito at inilayo sakin.
"Bakit mo nilalayo sakin?" Pinatay nya yung cellphone nya at itinago ito.
"Just my friend, ok?" Sigaw niya. "Bakit ayaw mo sagutin sa harap ko ha?"
"You told me not to answer it just a minute ago" he started to shout louder. "Oh really? I told you to not answer it because you kept on answering phone calls meters away from me, can't you answer it in front of me?" I started to shout back.
"Because it is an important and private talk" he defended. "Really? But why are you saying that it is just your fucking friend when the number isn't save in your contacts?" I asked him. He didn't answer me.
"Why aren't you answering me?"
"I told you it is my friend"
"Look...I'll trust you that is why go and talk to your friend"
Tumaas na ulet ako at humiga. Iniintay ko pumasok si Minjun para lambingin ako.
~10 minutes later~
Hindi parin nadating si Minjun.
~30 minutes later~
Asan ba yun lalaking yun?
~2 hours later~
Wala parin sya. Ano kaya ginagawa nun?
~3 hours later~
Putcha ano ba gingawa nun? Bakit hindi parin napasok sa pinto?
Tumayo na ko at bumaba.
"Minjun! Minjun! Minjun!" Hinahanap ko si Minjun. Inikot ko ang buong bahay at wala talaga.
"MINJUN!" Sumigaw ako para marinig niya ako.
"Ma'am wala po umalis po" sabi sakin nung isang maid.
"Saan nagpunta?" Tinanong ko sa kanya. "Di ko po alam basta umalis nalang po pagkatapos niya makipagusap sa cellphone nya nung umakyat kayo tas ayun umalis gamit po kotse nyo"
"Demonyong yun kotse ko ginagamit"
Colten's pov
"Uh...one iced Americano"
"Is that all sir?"
"Yes"
Humanap ako ng upuan para intayin yung order ko.
Tumingin ako sa labas at...
"Teka...kotse ba ni Vanessa yun? Hindi niya ginagamit yun para bumili lang" bulong ko sa sarili ko at tinitignan ko ito at iniintay ko na may bumaba sa kotse.
Ilan minuto ang hinintay ko at bumaba na rin si...Minjun?
Pumasok sya sa cafe at umorder. Hindi niya ako napansin. Dinala na sakin yung order ko at iniiwasan ko si Minjun. Lumabas na ako at sumakay sa kotse ko.
Paalis na ako ng mapansin ko na hindi nya kasama si Vanessa.
Hindi sila naalis nang hindi kasama ang isa't isa ah.
Iintayin ko ba siya o aalis na ako.
Sundan ko kaya?
Inintay ko siya at maya maya naman sumakay na sya at umalis. Bumili sya ng bulaklak at bracelet.
Sinundan ko siya at tumigil siya sa isang bahay. Bumaba sya dala ang mga bulaklak, bracelet at coffee.
Kaninong bahay toh?
YOU ARE READING
365 DAYS
Teen Fiction365 days (Where all the dream starts) Hanggang 365 days lang ba 'di ba pwede dagdagan natin ang mga araw na magkasama tayo kahit isa pang 365 days. Ang tatlong daan at animnapu't limang araw kumakatumbas ng isang taon, labing dalawang buwan yan ang...
