365 DAYS

Chapter 32🌟

Vanessa's pov

~Days later~

"Hoy, ano na ang tagal nyo" sigaw ko dahil naman ang tagal nilang kumilos.

Ilan araw na ang lumipas pero mukang may sari-sarili kaming mga problema at walang nagtatanong samin kung ano ang problema ng isa't isa.

Nagbabaan na sila at wala parin umiimik.

Sumakay kami sa sasakyan at walang nagsasalita. Ang layo namin lahat sa isa't isa. Si Minjun hindi ko katabi.

Para kaming may virus na nakakamatay.

----------<3----------

Nandito na kami sa airport at ganun padin. Ang layo naming lahat sa isa't isa at hindi nagpapansinan at nag-uusap man lang.

Saan kaya nagpunta si Minjun nung gabing yun? Bakit pagkauwi niya nag-iba na siya.

Ano kaya problema nya?

----------<3----------

Hoy, ang tanga mo. Halika na kase.

Maglaro na tayo Vanessa.

Daya mo naman eh.

Iintayin ka namin.

Iniintay ka namin Vanessa at hinding hindi kami mapapagod kakahintay.

----------<3---------

Nagising na ako at tumingin sa paligid ko.

Isang panaginip nanaman. Bakit ba sa pamaginip ko may naririnig akong mga boses tas yung iba kilala ko yung boses pero yung iba hindi.

Tumingin ako sa tabi ko at tulog si Minjun. Tulog din si Monique at Lawrence.

Tumingin ako sa bintana at nakita ang mga ulap.

Ang ganda.

Naramdaman ko na gumalaw si Minjun kaya naman napatingin ako.

"Ah Minjun"

Tumingin lang sya sakin at walang sinabi.

"San ka nga pala galing nung araw umalis ka?"

"Oh that, I just went to some friends...some close friends"

"Who are they? Pede ko ba sila makilala kase sabi mo close friends"

"I don't think so...they're really busy"

"Oh ok"

Natulog ulet si Minjun at parang ayaw nya makilala ko yung 'close friend/s nya.

Titignan ko sino yun. Sana hindi naman totoo yung kutob ko.

----------<3----------

Ngayon nasa bahay na kami at kaming dalawa nalang ni Minjun.

"I'm going somewhere..." kinuha nya yung wallet at cellphone nya.

"Can I borrow one of your cars?" Tanong nya sakin.

"Sure the keys are just there in my room" sabi ko.

Tumaas siya at bumaba dala ang isa sa mga susi ng kotse ko.

Hindi ko na natanong kung saan sya pupunta dahil umalis na siya at tila nagmamadali.

I guess mag-isa lang ako dito.

Inayos ko na ang gamit namin ni Minjun. Bumaba na ko para kumain.

Bakit wala parin siya? Saan kaya nagpunta yun?

Kumain na muna ako at tinawagan si Minjun.

Tinawagan ko sya ng tinagawan pero hindi niya sinasagot ang mga tawag ko.

"Ah kailan uwi nila Mommy?" Tanong ko sa isa sa maids.

"Wala pong sinabi kung kailan sila uuwi pero rinig ko matagal pa daw po ata"

Tumaas nalang muli ako at inintay nalang muna si Minjun.

Sa kakahintay ko nakatulog na ko.

----------<3----------

Naramdaman ko na meron humiga sa tabi ko. Nagising ako at tinignan kung sino ito.

Si Minjun. Anong oras na ba?

Tumingin ako sa orasan at nakita ko na gabi na pala.

Ilan oras ba ako nakatulog?

Hindi pa nagpapalit si Minjun. Kumuha ako ng damit niya at sinubukan sya bihisan. Teka, amoy alak si Minjun.

Pinalitan ko si Minjun ng damit at tumunog ang cellphone nya.

*ting*

???: see you next time...>3<

Sino ito? Bakit siya nagtetext kay Minjun ng gantong oras at see you next time? Tas meron pang...shet.

No, no, no maybe a friend?

Sino ba kase talaga toh?

Bumalik na ko sa higaan at tumalikod kay Minjun.

Sana mali parin ang hinala ko.