Hellö 😇
Yazar geldi çeeek 😉😂
Çok özledim bee 😍❤
Küfürlerinizi duyabiliyorum. 😂😂
Hepiniz benim için değerlerisiniz. Yorumlarınıza cevap veriyorum gençler. Bana ulaşmak isterseniz insta bölüm sonunda yazıyor. 🌞
Hadi okuyun 💞
***
Son günde ilk günkü gibi beklerim,
Severim Milena.
Franz Kafka
***
Küle döndü ömrüm. Yaşadığım her an bir bir aktı gözümden. Neydi bu histerikliğimin nedeni? Deliriyor muydum?
Ağlamak isterken neden gülüyordum?
Çocuktum; akıt inci tanelerini ama kimse görmesin. Güçsüz bilmesinler benim güzelimi demişti abim. Bu yüzden gülmeye alışmıştım. Ne kadar berbat bir gün geçirirsem geçireyim insanların içinde gülüp geceleri de bir tek onun göğsünde ağlardım.
Peki boğazım bir damla suya hasretken nedendi içimden kopmak isteyen sözlerim? Bir bilinmezliğin içinde kaybolurken etime batan tırnaklarımın verdiği histi beni ayakta tutan.
Gözlerimin en derinine inen hareleriyle geçmişti tam karşıma. Anlam vermeye çalışıyordu gülüşlerime. Farkında olmasa da şahit oluyordu ölüşüme... Ama bilmiyordu ki,
Bu ilk ölüşüm değildi...
Ben... kardeşim dediğim kızın sebebinin ailem olduğunu öğrendiğimde ölmüştüm.
Gözleri karanlığın en koyu tonuna ulaştığında anladım içimdeki saf nefreti gördüğünü. Yumruk atmak için kaldırdığım bileğimi hızla kavradı. Harekete geçeceğim sıra diğer eliyle de öbür bileğimi tutarak bedenimi kendine çekti. Nefesi saçlarıma çarpıyordu.
"Bir daha olmaz Afra. Bu kez... kaybetmem. " fısıltısı nice çığlığı susturabilir nitelikteydi. Duygusuzdu sesi, sertti bileğimi kaplayan elleri. Bakışları ruhsuzdu, soğuktu ya bu adam buz dağıydı.
Bedenim alev alıyordu yine. Bu adamın yakınlığı yakıyordu canımı. Korayı hatırlatıyordu bana. Onun ölümü canlanıyordu gözlerimde. Ve ben sevdiklerimden birinin ölümünü öğrenmişken diğerleriyle tehtid ediyordu beni.
Saç diplerimden tırnak ucuma kadar dolan öfkeyle ittim onu. Bu hareketimi beklemediği için geriye doğru sendeler gibi oldu.
"Hesap soracağım! Sana yemin ediyorum benden aldığın canında, bu altı boş tehdidinde hesabını vereceksin!"
Ellerini lacivert takımının cebine sakince sokarken omuzlarını gerdi. Yüzüne takındığı mutluluk maskesi oldukça sinir bozucuydu.
Çenesiyle olduğum yeri gösterdi. "Tam o durduğun yerde seni bekliyor olacağım."
Tam bu durduğum yerde kalbini sökmem dileğiyle...
***
3. Kişi Ağzından;
Afra gittikten sonra gülüşü aniden silinmişti Meriç'in. Yemek masasının birkaç metre ötesinde ki yıllanmış, modern eve tezat siyah ahşap vitrinden aldığı bir şişe tekilayı bardağına doldurdu.
YOU ARE READING
Benimle Kal
Teen Fiction"Benden ne istiyorsun?" diye umarsızca sordu kız. Yatak odasının içine gizlenmiş küçük odada ki boylu boyunca uzanan cama dizlerini kırarak yaslanmıştı. Üzerinde ki bakışları hissedebiliyor ama tepki vermiyordu. Adamın cevap vermesini beklerken yüzü...
