Benimle Kal - Bölüm: 3

1.7K 62 95
                                    

Sellamms, ben geldimm.. 💕🌹

Medya: Nahide babashli: Bu akşam ölürüm

Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olur.. İyi okumalar.. 🌙❤

•••

Issız bir yorgunluğun pençesinde hırsla debeleniyorum. Pencereden içeri uğultular eşliğinde giren ıslak bir rüzgar vuruyor sakince yüzüme.

Saç tellerim rüzgarla eşi benzeri olmayan bir biçimde dans halindeyken karnımdaki kabuğu düşmüş yaraya son kez baktım. Geçerdi elbet her şeyin geçtiği gibi bu yarada geçerdi.

Özellikle de şu geçen iki buçuk ayda farklı olaylar olmaması stajıma düzenli şekilde devam edebilmem ve Meyusu her geçen gün daha da güçlendirebilmem için büyük şans olmuştu. Ayrıca Eftalya ile iyice kaynaşmış hatta planlar yapmaya bile başlamıştık.

Abisi olacak insan müsfettesini bu süre dahilinde görmemiş olmanın huzuru da gayri-ihtiyari şekilde belli ediyordu kendini.

Elime aldığım kremi, iyileştiğinin emaresi olan kızarmaya yüz tutmuş yere hafifçe sürdüm.

Aralanan kapının ardından sarı saçlarına zarafetle düşen birkaç beyaz ve gamzesinin çevresini kaplayan ince kırışıklıklar ile tüm güzelliğiyle Mehir Soysal görünüyordu. Tek bir bakışla koca bir kentin sahibi Emir Soysalı kendine aşık etmiş kadındı o.

Mehir ay demekti.

Babamın ay yüzlü hatunuydu o.

Babam..

2 gündür yoktu ortalarda. Şaibeli bir şekilde kararından vazgeçmiş, gitmeyeceğimizi söylemişti. Bu durum içimi an be an kemirsede sessizligim zihnimi dolduran düşüncelerden daha baskın çıkıyordu.

Nasıl bir durum Emir Soysalı kararından döndürebilirdi ki?

Yanı başıma oturup elimi avuçları arasına alan anneme çevirdim bedenimi. Bir ayağımın üzerine ağırlığımı verirken diğer ayağımı yataktan aşağı sarkıtıyordum. Diğer elimdeki kremi makyaj masama bırakıp elinin üzerini okşadım.

"21 yıl boyunca ömrümüze şans getirdiğin için teşekkürler meleğim. İyi ki doğdun benim güzel kızım."

Doğum günüm!

Tamamen unuttuğum bu ayrıntıyla gülümsedim. Yıllar önce Yamac'tan sonra annemler tekrar çocukları olmasını istemis, lakin doktor bunun mümkün olmadığını bir daha asla çocuk sahibi olamayacaklarını anlatmış. Hikmet bu ya asla asla dememek gerek. Yamacın 6. yaş günü annemin bayılması sonucu hastanede bana hamile olduğunu yine aynı doktordan öğreniyorlar.

Babam diyor ki; -Kızım annenin Serdar amcana bir bakışı var görmen gerek. Sanki adama nispet yapıyor.

Hatta benim doğduğum saatlerde gökyüzü pembeye yakın beyazla karışık bir renkle kapli olduğu için adımı Afra koymuş.

Mor damarların süslediği ellerini öptüm.

"Annem... asıl sen iyi ki varsın."

Avuçlarıma dökülen soğuk metalle gülümsedim. "Dönde takalım hadi." Benden daha çok sevinçli sesi yankılandı kulaklarımda. Avcumdaki soğukluğu boynumda hissettiğimde aynadaki yansımama daha doğrusu hilal şeklindeki kolyeye hayranlıkla bakıyordum. Saçlarım arasına konulan öpücük ve ardından söylenen sözler gülümsememi bir kat daha arttıracak türdendi.

Benimle KalHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin