Unicode
"ဘာတွေ စားနေကြတာလဲ~~~"
ထမင်းစားနေတာမြင်ရဲ့သားနဲ့ ဘာစားနေတာလဲလို့
မေးလာတဲ့ လောရှည်ကောင်ကို မသိမသာ မျက်စောင်းသာ
လှမ်းထိုးလိုက်သည်~~~
"ထမင်းစားနေတာလေ~~"
ထိုစကားမှလွဲ၍ မည်သည့်စကားမှ ထပ်မပြောမိ
ဘာလို့ဆို ဂျာကြီးအပါအဝင် ဝန်ထမ်းတစ်ချို့တစ်ဝက်က
ကိုယ့်နည်းတူ ထမင်းစားနေကြတာမို့~~~~
အခု သူ့အသံကြားတာတောင် ဝန်ထမ်းတွေခမျာ
မရဲတရဲနဲ့ ထမင်းဆက်စားနေကြသည်မှာ ဘာသံမှတောင်
မကြားရ~~~
"ကျွန်တော်လဲ စားမယ်နော်~~~~"
အပြောထက် အလုပ်ကလျင်မြန်စွာ ကျွန်တော့်လက်ထဲက
စားခါနီး ထမင်းလုတ်ကို ရုတ်တရက် ယူစားလိုက်မို့
အကုန်လုံးရဲ့ အကြည့်တွေက ကျွန်တော်နဲ့ သူ့ဆီမှာ~~~
ကျွန်တော့်အရှေ့က ဂျာကြီးနဲ့ သီရိကလဲ ဇွန်းကြီးကိုင်ကာ
ကြောင်နေဆဲ~~သူတို့မပြောနဲ့ ကျွန်တော်လဲ လန့်သွားရတာပဲလေ~~
သူကတော့ ဘာမှဂရုမစိုက်သည့်အလား ထမင်းတွေကို
တစ်လုတ်ပြီးတစ်လုတ် အစားမပျက်~~~
ခနနေမှ ဘေးနားက လူတွေကို သတိထားမိသလို သူပြော
လိုက်တဲ့စကားက~~~
"ဘာကြည့်နေတာလဲ!!!!ကိုယ့်ထမင်း ကိုယ်စားကြလေ
ငါထမင်းစားတာ အဲ့လောက် စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းနေလို့လား!!!!"
သူပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် အကုန်လုံး ထမင်းကိုယ်စီ
ငုံ့စားလိုက်ကြတာများ ခေါင်းပင်ဖော်မလာတော့~~~
ကျစ်!!!!ဒီ လူဆိုးကောင် အနိုင်လာကျင့်နေတာ!!!!
"ကိုကို စားလေ~~~ကျွန်တော့်ကို ဘာလို့ကြည့်နေတာလဲ
ကျွန်တော် ခွံ့ကျွေးရမလား~~~"
ပြောလဲပြော ထမင်းတွေ အတင်းလာခွံ့နေတာကြောင့်
ကျွန်တော့်မျက်နှာကို လက်တွေနဲ့သာအုပ်ထားမိသည်~~
မနေနိုင်တဲ့ အဆုံးသူ့လက်ကို ဆွဲကာ ရုံးခန်းထဲသာ
ခေါ်လာလိုက်တော့သည်!!!!
ကိုယ်တော်ချောကတော့ အနောက်ကနေ လေလေး
တချွန်ချွန်နဲ့ အပြုံးပင်မပျက် ~~~~
YOU ARE READING
Reflection.. (Completed)
RomanceUnicode ကျွန်တော်ချစ်တဲ့ သူက ကျွန်တော့်လို ဘုန်းကံမြင့်တဲ့ ယောကျာ်းတစ်ယောက်မို့ ကျွန်တော် တန်ဖိုးထားတယ် ... @ မြူငွေ့ခိုး .... ထပ်ပြီးတော့ အများအမြင်ကို မကြည့်တော့ဘူး မောင်... ငါ့ရဲ့ ပါရမီဖြည့်ဖက် မောင့်ကိုပဲ တစ်သက်လုံး ကြည့်သွားတော့မှာ .... @ တိ...
