"သားေရ...ညီမေလးကို ေက်ာင္းသြားႀကိဳေတာ့ေလ
ေနာက္က်ေနဦးမယ္... "
မီးဖိုခန္းထဲကေန ေက်ာင္းသြားႀကိဳဖို႔သတိေပးေနတဲ့
ေမေမ့အသံေၾကာင့္ က်က္လက္စ စာအုပ္ေတြကို
ေခါက္ရင္း ေအာက္ဆင္းလာလိုက္သည္...
"စက္ဘီးနဲ႔သြားႀကိဳမလို႔လား သား... "
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ လက္စြဲေတာ္ ဂ်ပန္စက္ဘီးအျပာေရာင္ေလးကို
ထုတ္တာျမင္ေတာ့ လွမ္းေမးလာတဲ့ ေမေမ့ကို ေခါင္းၿငိမ့္ရင္း
ၿပံဳးျပလိုက္သည္...
"ဟုတ္ ေမေမ ဒါဆိုသားသြားႀကိဳလိုက္ဦးမယ္ေနာ္... "
"ခနေလးေနဦးသား ဟိုေကာင္ေလးကိုပါ ႀကိဳမလာနဲ႔ေနာ္
သူ႕ဟာသူျပန္လာလိမ့္မယ္ အဲ့ကေလးက စကားေျပာရတာ
အဆင္မေျပဘူး... "
ေမေမေျပာတဲ့ ဟိုကေလးဆိုတာ ၿခံေစာင့္ဦးထြန္းရဲ႕
သား ျမဴေငြ႕ေလးကို ေျပာျခင္းပင္..
"ေမေမကလဲ.. ျမဴေငြ႕ေလးက လိမ္မာပါတယ္ ဦးထြန္းမွ
သြားမႀကိဳႏိုင္တာ အဲ့ဒါေၾကာင့္ သားတစ္ခါထဲ ႀကိဳလာလိုက္
မယ္ေနာ္... "
"တိမ္ယံပ်ဳိး!!! ေမေမက မႀကိဳနဲ႔ဆို မႀကိဳနဲ႔ေပါ့
ေမေမ့စကားကိုနားေထာင္စမ္း သြား.. ညီမေလးကိုႀကိဳၿပီး
ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့... "
"ဟုတ္ ေမေမ... "
ေမေမ့စိတ္ကိုသိေသာေၾကာင့္ ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ပဲ
ေခါင္းငံု႔ျခင္းအလုပ္ကို ေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္ရင္း
ထြက္လာလိုက္ေတာ့သည္...
ၿခံဝကေန လွမ္းၾကည့္ေနတဲ့ ဦးထြန္းကို အားနာနာႏွင့္ပင္
ၿပံဳးျပမိသည္... ခက္ပါတယ္ ေမေမရယ္ ဘာလို႔အျပစ္မရိွတဲ့
ကေလးကို မုန္းေနရတာလဲ....
ဆယ္မိနစ္ေလာက္ စက္ဘီးနင္းၿပီး ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ အစိုးရေက်ာင္းေလးအေရွ႕မွာေတာ့ ကိုယ့္နည္းတူ
သားသမီး ေမာင္ႏွမမ်ားကို လာႀကိဳၾကတဲ့ လူမ်ားက
ေနရာအႏွံ႔မွာျပည့္လို႔ေနသည္....
ကိုယ္ေစာင့္ေနက် ေနရာေလးမွာ စက္ဘီးေဒါက္ေထာက္ရပ္ရင္း ကေလးေတြထြက္လာမဲ့
ေက်ာင္းေပါက္ဝေလးကိုသာ လွမ္းၾကည့္ေနလိုက္သည္...
ေနာက္ငါးမိနစ္ေနရင္ ေက်ာင္းဆင္းၾကေတာ့မွာမို႔ ကေလးမ်ားက ေက်ာင္းေပါက္ဝမွာ အသီးသီးရပ္ေနတဲ့ လူမ်ားကို ၾကည့္ရင္းၿပံဳးေပ်ာ္ေနၾကသည္...
YOU ARE READING
Reflection.. (Completed)
RomanceUnicode ကျွန်တော်ချစ်တဲ့ သူက ကျွန်တော့်လို ဘုန်းကံမြင့်တဲ့ ယောကျာ်းတစ်ယောက်မို့ ကျွန်တော် တန်ဖိုးထားတယ် ... @ မြူငွေ့ခိုး .... ထပ်ပြီးတော့ အများအမြင်ကို မကြည့်တော့ဘူး မောင်... ငါ့ရဲ့ ပါရမီဖြည့်ဖက် မောင့်ကိုပဲ တစ်သက်လုံး ကြည့်သွားတော့မှာ .... @ တိ...
