007

44 7 2
                                    

Namjoon
























"Goodevening, Elle."






















"Goodevening, Joon. Sorry sa pag-intay, nakatulog ako kagigising 'ko lang." She smiled.

















Ngumiti naman ako pabalik, "Let's eat?" tanong 'ko at inurong ang upuan para maka-upo s'ya ng maayos, "Thanks." she giggled, "So, anong work mo?" Paguunang tanong n'ya sa'kin.




















"I'm a Idol." I said, "Oh really? What Group?" She asked, "BTS? Have you heard that group before?" Takang tanong 'ko at nagsalin ng wine. "I heard that before, nakikinig ako ng musics nyo." Napangiti naman ako sa sinabi n'ya.















"And ikaw?" tanong 'ko at tumingin sakanya, "I'm a lawyer." Proud na sabi n'ya at ngumiti sa'kin, "Oh really? Kapag pala nakasuhan ako sa'yo nalang ako lalapit!" I chuckled.


















"Hey, that's bad!" Nakatawang sabi n'ya at tinignan ako, "Bakit 'ka naman napuntang paris?" Tanong n'ya sa'kin, "May aasikasuhin lang, it's done pero wala pakong planong bumalik ng Korea." sabi 'ko sakanya.


















"And how about your other members?, kaya ko kayo kilala because I'm close to Jungkook and his Family, but hindi kita namukhaan." Sabi n'ya at uminom ng wine, "I get that." I chuckled.






















"Atsaka nga pala, hindi 'ba may asawa't anak na 'rin si Yoongi?" Takang tanong ni Elle sa'kin, "Meron na." Sabi 'ko at kinain 'yung steak. "So sinong wala pa?" Tanong n'ya ulit sa'kin.





















"Ako at si Seokjin hyung." Sabi 'ko at tinignan s'ya, "Wala 'pang experience sa love?" Tanong n'ya ulit, "Ako meron na. Isa. Ikaw?" Tanong 'ko naman sakanya, "None. Kung magkaka-boyfriend man ako, s'ya ang first love ko."





















Tumango naman ako, "Kamusta ang pagiging lawyer?" Tanong 'ko ulit, "It's fine, nung nag-aaral pa 'ko, mahirap ngalang. Books ang kaharap mo. As always." She chuckled.






















"Sino namang kasama mo rito?" She asked.






















"Ako at 'yung manager 'ko, pero mauuna na s'yang uuwi dahil may family pas'ya, ayoko namang maging habalang." I smiled, "I like your dimples." she looked at me and poked my dimples.























"Oh really? Thank you." I chukled. "It's great, It's pretty. It suits you well." Sabi n'ya at tumitig sa'kin, "So, are you done? Let's go?" Tanong n'ya at tumayo kaya naman tumango na'ko.































Sumunod naman ako sakanya, "Ang ganda rito, 'no?" tanong n'ya sa'kin kaya naman tinignan 'ko s'ya, "Yep." Nakangiting sabi 'ko, "It's cozy, classic style. I love here." Sabi 'ko sakanya.




















"If you have some free time, let's eat at falafael! Each time I am in Paris I come here for a falafel sandwich. If the weather is pleasant, I take it to go and find a park to eat. Several places to choose from. Also some good shopping here." She said smiling widely to me.

















"And also, let's go to Lovely Street! It's actually located within Marais, it's one of favourite streets not for food, but the ambience, as the crowd can be huge, being orderly and respectful." I nodded, mukhang maganda nga puntahan kung saan ang mga sinasabi n'ya.






















"You want to go shopping?" She asked kaya naman napatingin ako sakanya, "Ako? Hindi 'ba dapat ako ang nagtatanong sa'yo n'yan?" tanong 'ko, "Bakit naman hindi? Hindi lang naman kami ang mahilig magshopping kaya tara na!" She chuckled and hold my hands.



























This girl..
























"Wala naman akong bibilihin." Sabi 'ko sakanya, "Sige lang sabihin mo 'yan, once na makapasok tayo sa loob kakainin mo 'rin 'yang mga sinasabi mo." Sabi n'ya at tinawanan ako.

























Ng makarating kami sa shop, halos malaglag ang mata 'ko, sure 'ba s'yang shop 'to? Ang lawak, hindi ba'ko mawawala rito? Ang lawak, iikutin namin 'to lahat? "You ready?"



















"Actually no."




















"Oh c'mon, Joon! Ihanda mo ang card mo dahil marami 'ka talagang mabibili!"












































After 3 hours























"Ano nga ulit sabi mo?"
























"Wala 'kang mabibili?"






























Napatingin naman ako sa limang paperbags na hawak 'ko, "I don't know alot of stuffs about Paris. Nagandahan lang naman ako." I joked.























"Oh ano? Ubos na 'ba 'yan laman ng card mo?" Pangaasar n'ya sa'kin, "Hindi pa. Parang hindi nga nabawasan eh." I chuckled, "Yabang mong gaga 'ka!" Sabi n'ya at tinawanan ako.
























"Let's go home. You should not stay outside." Sabi 'ko at tinignan s'ya, "What? At sino namang nagsabi n'yan?" Tanong n'ya sa'kin, "You're a Girl, Elle. Hindi 'ka lalaki." Sabi 'ko at naunang naglakad, "Whatever, Joon."























Ng makarating kami sa hotel pinauna 'ko na s'yang pumasok. "I'll see you the next day. May kailangan akong bisitahin bukas kaya hindi kita mapapasyal around." Sabi n'ya sa'kin.
























"It's okay. I can handle myself."





















"Goodnight, Alexelle."























"Goodnight, Namjoon."



















That girl is incredible.





Kim, 06Where stories live. Discover now