de wolk uit de zevende hemel 1.0

nawoord

Je gaat nu iets heel persoonlijks lezen en dat vind ik heel eng, dus maak me niet belachelijk alsjeblieft :). Dat zou ik waarderen, want dit is echt een kijkje in mijn gedachten, hahaha. Neem het ook niet te serieus. Nou ja, enjoy!

Ik schrijf dit nu op de terugweg van vakantie, de vakantie waarin ik dwudzh heb afgeschreven, in de auto. Ik weet niet waarom ik dit vertel, maar ik heb het gevoel dat ik dat erbij moet zeggen, of zo. Om de sfeer te creëren.

Dus hier zit ik dan, schrijvend aan mijn nawoord, terwijl het boek nu nog helemaal niet volledig online staat. Wel is het al af...

Als je geen zin hebt in mijn gebazel over dit boek, scrol dan vooral door naar het dankwoord, hahaha.

Dit boek was ooit bedoeld als tussendoorproject, omdat ik op dat moment, in maart 2020, me niet zo goed voelde door allerlei dingen en eens iets luchtigs wilde schrijven (god, ik kijk nu naar de zonsondergang en word bijna emotioneel HORMONEN GET OUT, NU EVEN NIET) dus ik dacht: weet je wat, we gaan een ontzettend megacliché bad boy-verhaal schrijven, want waarom niet, ik wil iets luchtigs en makkelijks en korts (!) waarbij ik niet de hele tijd moet nadenken over welke zin ik opschrijf en welke reactie ik moet uitwerken. Dus diezelfde dag nog (toen ik eigenlijk gewoon online lessen moest volgen maar daar lak aan had (voor alle mensen uit latere jaren: het was toen corona)) en DIEZELFDE DAG NOG (ik heb respect voor mezelf) heb ik het allereerste hoofdstuk geschreven.

De verhaallijn was toen echt ontzettend kort vergeleken met wat het nu is geworden. Als ik mijn wilde ideeën niet had uitgewerkt en niet zo enthousiast zou zijn, dan had ik waarschijnlijk dertig hoofdstukken neer weten te zetten. Vijfendertig hooguit. Nou goed, ik heb dus in één dag alles uitgedacht en ben direct begonnen. Heb het diezelfde dag ook direct gewoon online gekwakt op Wattpad met de gedachte dat het niet zo goed ontvangen zou worden omdat mensen me niet echt zagen als het meisje dat clichés schreef. En omdat alle wél bekende bad boy-boeken ehm... niet zo... goed waren geschreven... sorry. Dus ik dacht; nee, ik word toch niet bekend hiermee, maar ja. Het is gewoon leuk.

Well, I was quite wrong. Maar da's voor later.

In het begin van het boek was ik helemaal van "NEE, OMG, MIJN SCHRIJFSTIJL IS NIET GOED, IK MOET MOEILIJKER SCHRIJVEN, DIT BEN IK NIET, AAAAH" maar na dertien hoofdstukken ongeveer heb ik dat losgelaten en ben ik echt in de stijl en vibe van dit boek gekomen.

Simpel, dus. Makkelijk. Enthousiast. Veel gedachten en opmerkingen erbij.

Nog nooit heb ik zo letterlijk de gedachten van een hoofdpersoon uitgeschreven. Nog nooit heb ik werkelijke vrede gehad met supersimpele zinnen als in dit boek. En waarschijnlijk heb ik ook nog nooit zo hard gelachen en gegrijnsd tijdens het schrijven en uitwerken van dit boek.

Want god, ik moest lachen en grijnzen en gillen en schreeuwen en grinniken en IEIEIEIE-en. Niet normaal.

Alle grappen in dit boek zijn ook gewoon mijn humor. Anna lijkt ontzettend op mij, dus ik kon heel veel van mijn eigen onzekerheden en gedachten in haar kwijt, wat superfijn was. Nog nooit heeft een hoofdpersoon zó op mij gelijken (oké, goed, dat is niet helemáál waar, maar Anna lijkt wel écht op mij). Dus eigenlijk hebben jullie best een kijkje in mijn hoofd gekregen tijdens het lezen van dit boek...

Maar goed, alle grappen zijn dus mijn humor en ik ging de hele tijd stuk om wat ik opschreef HAHAHHAHA. Sommige gedachten van Anna kan ik nog altijd heel goed herinneren ("Te vechten. Als wilde beesten. Gadverdamme." "Shit, godver, nee, urgh, wat doe je nou." "DOOR EEN BAD BOY DIE VERDORIE EEN VRIEND VAN ME IS TE ZOENEN?" "Die klootzak is nog altijd niet terug op school." "Oh, die spieren, die spieren, die spieren, die spieren, DIE SPIEREN." "En had Aladdin een tapijtvliegbewijs?" En zo kan ik nog wel even doorgaan). Ik vond het zo geweldig om dit boek te schrijven, het nam echt even mijn zorgen weg (wat schrijven meestal doet) en ik kon even lekker concentreren op Anna die nou niet wist of ze iets voelde voor Jax of Anna die aan het blozen was. Of ik lachte om een grijnzende opmerking van Phoenix, weet je wel?