الحلقه 36 #رواية_ربع_دستة_ظباط
( دمج بين رواية مارد المخابرات و رواية مخابرات خلف الاسوار)
بقلم / اسماء جمال جمعه ( Soma Ahmed )
*******
لايك و عشر ملصقات ارفعوا الحلقه قبل القرايه و مستنيه كومنت بأرائكم و توقعاتكم بعد القراءه عشان فى حلقه كمان بتتكتب اهى و اول ما تخلص هتنزل
*******
حلم بصت لنفسها بذعر و بتنهج جامد كإنها بتصرخ صرخات مكتومه لحد ما صوت صراخاتها إبتدى يطلع شويه شويه ف رفعت إيديها من على جسمها و فضلت تخبط على وشها بمراره : لالالالاااا لا لا لاااااا لالالالااااااااء لاء لاء ، مستحيل لاء
قامت تجرى بخطوات تقيله و بتتحرك بعشوائيه حوالين نفسها و تخبط ع الحيطان بهيستريا : م .. مالك .. مالك ارجوك افتح ، افتح بقا
مالك ف المستشفى نايم تحت تأثير المنوم اللى الدكتور إدهوله ! جوه كابوس بيجرى ف عتمه ف طريق و مش عارف يجيب اخره و لا حتى يشوفه ! قام مخضوض و صرخ صرخه زى الرعد !
يونس كان جنبه و قام جرى عليه بخضه : ماالك اصحى ، فوق
مالك بص حواليه بتوهان و يونس شدد على إيده : معلش كابوس و خلص
مالك قعد للحظات يقدّم و يرجع بعقله لورا يعيد اليوم كله لحد ما شاف اخر لحظاته : مخلصش
يونس لسه هيتكلم مالك بصّله بحده : حد راح الجهاز ؟
يونس : انا مسيبتكش من امبارح اما جينا ، حتى مازن معانا ، و مراد مع إبنه
مالك بغضب : امال نمت ازاى ؟
يونس : آآ
مالك زعق : يووونس
يونس بضيق : انت مكنتش شايف حالتك كانت ازاى امبارح ؟ الدكتور اداك منوم
مالك لبس و خرج من غير كلام تانى .. بعد ما إتحرك لتحت و بيركب عربيته إفتكر فهد ف رجع بسرعه .. قابل الدكتور بتاعه و طمنه إنه كويس و بعد ما راح ناحية غرفته رجع نزل اخد عربيته مشى !
حلم بتصرخ جامد و بتخبط ع الحيطان بجنون لدرجة مسمعتش الباب و هو بيتفتح !
بتلف بعشوائيه حوالين نفسها إتفاجئت بمالك قدامها و حاطط إيديه ف جيوبه !
حلم جريت عليه بلهفه : ممم،، ماالك ، مالك انت كنت هنا صح ؟ انت .. انت مسبتنيش صح ؟ انت لحقتنى ؟ انا ،، انا
مالك بصّلها بإحتقار و نظراته بتتوزع بإهانه على جسمها ! انفاسه عاليه و سريعه و مش عارف يغمض جامد و لا بيفتّح جامد !
حلم راحت بعينيها لمكان ما بيبص و ضمت نفسها بإيديها بقهره : مالك
مالك رجع خطوات لورا و مد إيده لحد إداله ملايه بيضا حدفها ف وشها : قولتلك اللى زيك مكانهم السرير ! مياخدوش ربع ساعه ف السرير مع اى كلب و اخرهم ملايه تسترهم
حلم عيطت : لالالاا ، لاء لاء ، لا يمكن يكون ده بجد ، انا ، انا اكيد بحلم
مالك بقرف : لفى نفسك و يلا
حلم هزت راسها بتوهه : لا ده اكيد كابوس ! لا ده مش حلم ! ده كابوس و هيخلص ! هصحى منه
مالك قرب و مسك دقنها بقبضه إيده بنظره مخيفه : لا ده انتى لسه هتشوفيه مش هتصحى منه !
حلم عيطت و هو حدفها بعزم ما فيه نزلت ع الارض و برجله زق عليها الملايه اللى وقعت ع الارض : هتخلصى و لا هتخرجى كده ؟
حلم هزت راسها جامد : انا مش هخرج كده ، فااهم ، مش
