Bölüm 12- Yolunda Gitmeyen İşler

707 56 39
                                    

VURGUNA GERİ SAYIM: 117 GÜN

$

Soğuk suyu yüzüme çarparken bir nebze olsun kendime gelmeyi umuyordum. Yüzümü kuruladıktan sonra aynadaki yansımama baktığımda bir anlığına Hazan'ı görmüş gibi oldum. Onu ilk gördüğüm günkü hali kadar yorgun görünüyordum. Açık tutmakta zorlandığım gözlerimin yeşili soluk, cansızdı. Cumartesi akşamından beri kafamdaki sesler susmuyordu, adamakıllı uyuyamamıştım. Sonunda pazarı pazartesiye bağlayan gece çalışma masamda uyuyakalmıştım. Sabah, okula giden Ceren'in "Asya Teyze! Saçımı örer misin?" diye odama dalmasıyla uyanmıştım. Makyaj yapacağım süreyi Ceren'in saçını örmeye harcadığımdan yüzümde gram makyaj yoktu. Rimel ve ruj sürmek fazla vaktimi almazdı ama canım istemiyordu, keyifsizdim.

Lavabodan çıktım. İsteksiz adımlarla asistan odasına doğru yürürken köşeden dönen Asaf'ı gördüm.

"Asya, odama gel."

Sabahtan beri bir telaş içerisindeydi. Telaşının Niks Projesi'nden kaynaklı olduğunu tahmin edebiliyordum. Sıkıntılı bir nefes alıp verdim ve adımlarımı hızlandırarak Asaf'ın peşine takıldım.

Odasına girdikten sonra masasına doğru yürürken "Deneme süreni tamamladın." dedi.

Cumartesi akşamı davette yaşananlara rağmen kovulmamış ve iki haftalık deneme süremi tamamlamış olmam şaşırtıcıydı. O akşamdan beri yaşananları düşünüp duruyordum. Kafamın içi bir cehennem döngüsünden farksızdı. Asaf davetlilerden birine karşı nasıl öylesine cüretkar davranabilmişti? Kadın konuşacak olursa Asaf'ın tüm itibarı yerle bir olurdu ama Asaf kadının konuşmayacağından emin görünüyordu. Nasıl bu kadar emin olabilirdi? Karşımdaki iki benzer karakterin, Kuzgun'un ve Asaf'ın, belirsiz düşünceleri ve hareketleri kafamda onlarca farklı teori oluşmasına yol açmıştı. Yirmi altı yıllık hayatımda öğrendiğim, özellikle de Kuzgun'un bana öğrettiği bir şey vardı.

Herkes her şeyi yapabilir.

Her hamlemde karşımdakinin olası hamlesini ve benim hamlemi öngörüyor oluşunu düşünmek zorundaydım. Cumartesi akşamı yaşananlar öylesine şüpheliydi ki huzursuzluk başımın üzerine yağmur yüklü kara bir bulut misali çökmüştü.

Asaf'ın davranış şeklini yorumlamakla işe başlamıştım. Henüz Asaf'ı tanıyamamıştım, hareketlerini öngörmek güçtü. Ama nasıl biri olursa olsun yabancı bir kadına karşı davranışı konumunu riske atar cinstendi. Yaşananlar beni korkutmak adına Asaf'ın kurduğu bir sahneden ibaret olabilir miydi? Kadının konuşmayacağından emin görünüşüne bakılırsa pekala olabilirdi. Bir sonraki soru neden böyle bir şey yapmak isteyeceğiydi? Bir düzenbaz olduğumu anlamıştı ve kafamı mı karıştırmak istiyordu? Belki Giray'ın da kim olduğumdan, şirkete ne amaçla girdiğimden haberi vardı. Asaf davete katılmamı bana eziyet olması için değil de bir planın parçası olduğu için istemişti. Asaf ve Giray üzerine kurulu pek çok olasılık vardı.

Kuzgun'a gelirsek... Yaşananlar Asaf'ın olabileceği gibi onun planının bir parçası da olabilirdi. Davetten döndükten sonra Hazan'ın bana ezberlemem için verdiği dosyaları karıştırmış ve yüzünü anımsayamadığım o kadını bulamamıştım. Davetliler arasında değildi. Yalnızca Giray'a takıntılı eski bir sevgili olabileceği gibi Kuzgun veya Volkan tarafından ortalığı karıştırmak için gönderilmiş biri de olabilirdi. Kadının kim olduğunu, Giray ile olan bağını araştırmam gerekiyordu. Sonuç olarak bir şeyler ters gidiyordu ve her olasılığa karşı bir plan hazırlamam zaruriydi. Bunun yanı sıra çok geç olmadan kimin ne düşündüğünü ve nasıl hareket ettiğini çözmeliydim. Yoksa tüm planlarım elimde patlardı. Net bir karar verebilmek içinse dilediği üzere Kuzgun ile görüşmeliydim.

VURGUN: 136 GÜNWhere stories live. Discover now