Karanlıktan Aydınlığa

12.Bölüm "Aşk Hummalı Bir Yangındır"

Keyifli okumalar dilerim 🖤

                   12. Bölüm
" Aşk Hummalı Bir Yangındır"

           Bölüm şarkıları
 
        Simge - üzülmedin mi
          Sia - Elastic Heart

"Sonum olacağını bile bile sevdim..."

Duygulardan kaçmak isterdim çoğu zaman. Beni güçsüz gösteriyor diye... Şimdi ise senden kaçıyorum geçmişim. Beni külle çevirme diye.

Alabora olmuş ve  bir okyanusun içinde uçsuz bucaksız ve kimsesiz kalmış....

Yine sığınmıştım bir limana... Sonu gelir mi bilmiyorum.

Bir insan bi insana sonsuza dek sığınak olur muydu?

Yarım saat uyumuştum uyanır uyanmaz da  Ömer 'in soruları ile karşılaştım.

"Seni bu kadar üzen ne oldu.
Yoksa iflas mı ettiniz?" Dediği alayla sonra yüzünde varla yok arası bir gülümseme oluştu. amacı beni güldürmekti bunun farkındayım.

"Yoksa sevgilin mi Seni terk etti?
Doğrusu sen hiç aşık olmuş birine benzemiyorsun. Aşk senden çok uzak gibi." dedi kahvenin en koyu renginde ki gözleri gözleeimdeydi.
Çok doğru bir yere basmıştı.

"Evet aşk benden çok uzak. Ama acısı bana çok yakındı bir zamanlar...dedim ifadesiz bir ses tonuyla. Sonra devam ettim.

" Birini çok sevmiştim oda beni o kadar çok seviyor sanmıştım... " dedim sıkılgan bir şekilde. Bu konuyu konuşmak istemiyorum şimdilik.

" Daha önce aşık oldun mu sen?" dedim dan diye. çok şaşırmış benziyordu. yüz ifadesinde bunu dogruluyordu.  Ve benimle bu konuyu konuşmayacağı da çok belliydi.  İçimde Tutmak yerine birine anlatmak sanki daha doğruydu.

"Sana bi şey anltacam ve sözümü kesme sakın olur mu? " dedim kısık bir sesle.
başı ile beni onaylandıktan sonra ona içimdeki bütün acıları kusma istedim.
Dert anlatmayınca dertsiz sanıyorlar insanı sanırım.
Niye ona anlatmayı seçmiştim bilmiyorum. Ama bunun iyi geleceğini biliyorum.

" Arkadaşlar vasıtasıyla tanışmıştık onunla" dedim. Dağılmış bir ses tonuyla. Bakışlarımı ondan çekip, karşı duvara sabitledim. Sonra konuşmaya devam ettim.

"Önceleri pek sıcak bakmasamda onunla olmak beni mutlu etmişti.
Onunla konuşmak... Onunla bir şeyler paylaşmak. Çok iyi gelmişti." dedim. O günlere gitmiş gibi. Yüzümde buruk bir gülümseme yayıldı.

"Ablamın mezarında sıkça  gidip ağlıyordum ve hiç iyi değildim.
Çok mutsuz ve yalnızdım."

Yalnış limana sığındık bayım hata bizde...

"Hata bir keresinde evden kaçtım. Sırf sabaha kadar yollarda koşup onunla mutlu olmak için.
Öyle güzel bir geceydiki. Hayatımın  çok güzel anlarından biriydi." dediğimde duraksadım. Doğru cümleleri aradım. Bir kaç saniye.

"O gün yılın ilk karı yağacaktı. Bizde o günü büyük bir heyecanla beklemiştik. O gece dışarıya çıkıp sabaha kadar karın altında kalacaktık."  O  günü  tekrar anımsadım. Anneme be kadar yalvarmıştım. Ama annem kesinlikle olmaz demişti.