Bu hikaye bizim hikayemiz değil sevgilim. Başkaların açtığı yaralara ilaç arıyoruz...
Karanlıktan bir mum alevi titreşti. İzbe sokaklarda acının feryadı duyuldu...
Karanlık bir gölge gibi ruhumda. Bütün hislerim bana riyakar.
Sonra gök gürledi acı...
Instagram hesabı : deniz_omer00 Takip etmeyi unutmayın
Bölümlere ilgi kesitler olacaktır. Bana oradan ulaşabilirsiniz
21. Bölüm Güz Ayazında Kor Ateşim
Sezen Aksu - Yarası saklım Buray - Kış Bahçeleri
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yavaş yavaş öldürüyor beni gözlerinde ki acı... Seni üzen şey beni de üzer. Bakışlarında hiç başlamamış hikayemizin son sahnesi olduğunu görüyorum. Birazdan her şey bitecek. Ve o perde sonsuza dek kapanacak. Oysa biz hiç başrol olamıştık kendi hikayemizde. Biz hep arkalardan izledik. Gözlerinin içine bakıp, hiç söylemek istediğim o sözcükleri sıralamaya başladım.
" Sen sadece kendini düşünen bencil herifin tekisin" dedim. Yüzlerimiz o kadar yakın duruyorduk ki nefesi yüzüme değiyor. İçim paramparça olmuş ama. O kadar umrumda değilmiş gibi davranıyorum.
" Hiç bir şey bilmiyorsun." dedi. Hiç bir şey ifade etmiyen bir ses tonuyla. Bu dediğinde karşı güldüm. Eğilip kulağına fısıltı ile konuşmaya başladım. " Sen korkağın tekisin diye ben hiç bir şey bilmiyorum seninle ilgili." dedim geri çekilerek. Yüzünde acı çekiyormuş gibi bir ifade var. Gözlerini kapatıp açtı. " Benim hayatım, boka sarmış. Seni arkamdan sürükliyemem" dedi bakışlarını benden kaçırdı. " Hep öyle olur. Sen üzülme diye... Hayatımda duyduğum en boktan kelime. Ben zaten üzülüyorum. Bunu neden kimse görmüyor" dedim. Sinirle, o benim yüzüme bakamıyordu ama ben bakıyorum.
" Böyle yapma Deniz" dedi kısık bir sesle. Hala dönüp yüzüme bakmıyor. " Sen ve senin gibiler beni üzmez! Seni iyi biri sanmıştım... Sakın bir daha karşıma çıkma!" dedikten sonra gidecektim ki. Beni bırakmadı sıkı sıkı tutu belimden.
" Beni bırak!" diye bağırdım desem yeridir. " Gitme... Sana anlatacağım bi şey var. Ondan Sonra gitt. Eğer sen gitmezsen ben zaten gidemiyorum bir türlü... " Dedi boğuk çıkan sesi ile sesinde acı vardı. Sözlerinde ölüm...
Beni paramparça ediyor her seferinde. Ve ben yine senden gidemiyor demesinde kaldım. Neden yüreğim aklım kadar güclü değilsin. Neden ben en çok sana yenildiğimde aldım bütün darbeleri...
" Gitmek senin için kolay sanmıştım. Öyle değil mi? Seni dinlemiyecem. Ve sen şimdi def olup gideceksin" bütün sözlerimi sıraladıktan sonra Ömer 'in kollarında kurtulup. Arkama bakmadan yürümeye başladım. Tam o sırada Ömer' in kurduğu cümle ile olduğum yerde kaldım. Aynen şöyle dedi;
