Karanlıktan aydınlığa
2
2. Kesit
Serin bir ilkbahar akşamı . Rüzgarın dağıtı saçlarımı parmaklarımı daldırıp daha da dağıtıktan sonra derin bir nefes aldım. Çok uzun zaman oluyor, içime çektiğim nefesin içimi yaktığı. Bu gün 22 Mayıs. Ve sen bu günde yoksun.
Onun gidişi içimde derin bir öfke bıraktı. Ama ona olan öfkem onu tekrar göreceğim gün yok olacağını biliyorum. Çok güçsüz bir öfke. Birazcık sevgiye yok olup uçar.
Onu o kadar çok özledim ki onun geçtiği sokaklardan geçemiyorum. Kokusu kalmış diye. O ölmedi diyorum bazen. Bir yerdeler nefes alıyor. Sonra içimi derin bir korku sarıyor ya gerçektende gittiyse.
O zaman Uyutmak lazım içimde ki düşü susturmak lazım rüyaları... Bazen onun bir sanrı olabileceğini düşünüyorum. Belki de yıllarca çektiğim o ıstırap yüklü günlerden dolayı kendi kurduğum bir hayal. Sonra kafayı yediğimi düşünüyorum. Gömleğim iki düğmesini açtım hızla. Rüzgar esiyor ama ben nefes alamıyorum.
Onun kendini atığı o uçurum kenarındayım. Bana ölümü getiren o uçurumun dibindeyim. Ona olan özlemim beni çok çaresiz bırakıyor her seferinde.
Parmaklarımın arasında bilmem kaçıncı kez yaktığım sigaram duruyor. Burada olsaydın eğer bu kadar fazla içmezdim. Sende bırakmazdın zaten. Kendi düşüncelerimde boğulduğum sırada. Birinin yanıma oturduğunu hissettim.
Hızla dönüp baktığımda. Onu görmedim. Ben onu görmek istiyorum. Benin yanıma bir tek o böyle gelirdi.
" Pelin senin ne işin var burada" dedim saniyeler sonra kendimi toparlıyarak. Sesimin buz gibi çıkmasına engel olamadım.
" Hatta yapmak insanlara mahsus değil mi?" dedi düşünceli bir şekilde. Onunu anlamadığımı belli etmek için yüzüne öylece baktım.
" Her hatanının afı var mıdır sence?" dedi bu sefere yüzüme dönerek. Yüzünde daha önce göremediğim garip bir ifade vardı.
" Bazılarının olmaz "dedim kısaca kestirip atarak. Bakışlarımı ondan çekip denize çevirdim.
" Bu gece her şey bitecek "dedi keskin bir sesle. Bakışları hala bendeydi. Ne dediğini anlamıyarak ona kısa bir bakış attım. Söyleyeceği şey her neyse, İyi bi şey olmayacağını biliyorum. Zaten geldiğinden beridir bir garip.
" Bu gece ne bitecek? "diye sordum tedirgince. Yüzümü de ona döndüm hızla.
" Her şeyi anlatacağım "dedi yorgun bir sesle
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlıktan Aydınlığa
Teen FictionBu hikaye bizim hikayemiz değil sevgilim. Başkaların açtığı yaralara ilaç arıyoruz... Karanlıktan bir mum alevi titreşti. İzbe sokaklarda acının feryadı duyuldu... Karanlık bir gölge gibi ruhumda. Bütün hislerim bana riyakar. Sonra gök gürledi acı...
