မျက်နှာလွှဲကာ ခြင်ထောင်လေးထဲက သားကိုကြည့်နေသည့် ညီ က ပြုံးနေသည်။ မျက်ဝန်းအိမ်ထဲ ယခုဏက ဝမ်းနည်းခြင်းတွေက စွဲထင်နေဦးမည်ဆိုတာ ကျွန်တော်ထင်ပါသည်။
ညီ ဘာကို ဝမ်းနည်းနေသည်ကိုတော့ တကယ်မသိပေ။ရှေ့တည့်တည့်သို့ကြည့်၍သာ မောင်းနေလိုက်တော့သည်။
ကျွန်တော်တကယ့်ကို စိတ်တွေလေးနေသည်။ ညီ့ မျက်နှာလေးငြိုးနေသည်ကြောင့် ကိုယ်တိုင်လဲဝမ်းနည်းနေရပါသည်။ ငြိုးနွမ်းနေသော မျက်နှာလေးနှင့် ညီ့ ကို ရင်ခွင်ထဲထည့်လို့ ဘာတွေဖြစ်နေလဲဟုမေးကာ ချော့မော့ချင်မိသည်။
စိတ်ဆိုးတတ်သည့် ညီ့ ရဲ့ အော်သံလေးတွေ
ကြားရအောင်လည်း စနောက်ချင်သေးသည်။ ဘာတွေတွေးနေမိမှန်းလည်းမသိတော့ချေ။
......................
"ဝေး......အရီးရေ ဧည့်သည်တွေလာပြီဗျို့........"
ကားရပ်လိုက်သည်ကို အော်ကာပြေးဝင်သွားသည့်ကောင်လေးက ပုဆိုးကိုစလွယ်သိုင်းလို့ စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်နှင့်
ဘောင်းဘီအတိုကိုဝတ်ထားသည့်ပုံမှာ ကျွန်တော်ရွာတွင်နေသည့် ဒီဇိုင်းအတိုင်းပင် မတူသည်ကတော့ ဆံပင်ပုံစံပင်။
ထိုကောင်လေးက အုန်းမို့ခွက်လိုဆံပင်နဲ့ ကျွန်တော်ကဆံပင်အရှည်ကို ဆံထုံးထုံးကာ ငယ်ထိပ်တွင်တင်ထားသည့်ပုံပင်။ တခါတရံအရောင်ပြောင်းတတ်သည့် ဆံပင်အရောင်များကတော့ ထည့်မပြောချင်တော့ပေ။ ဂေါ်လီ့သားဆိုသူသည် တစ်နှစ်တစ်ခါရွာပြန်ချိန်တိုင်း ဆံပင်အရောင် ပြောင်းတတ်သူမို့ ရွာတွင်ဂေါ်ထွက်နေတတ်သည်။
"အယို့....ဂူဂူးလေး ရွာရောက်ပြီ......"
မနက်၇နာရီထိုးခါနီးတော့ရွာရောက်လေပြီ။ ကားကိုရပ်ကာ
ဘေးနားက ငယ့်ကိုကြည့်တော့ အိပ်မောကျနေလေ၏။
ခေါင်းသေးသေးလေးကိုကိုင်ကာ ဆံနွယ်များကိုဖွပြီး
နှိုးတော့ အိပ်မှုန်စုန်ပွားဖြင့် ထလာသည်။ အနောက်ခန်းက သားအဖကိုကြည့်လိုက်ရာ ဘာတွေသဘောကျနေသည်မသိ
ရယ်နေကြလေသည်။
"ဂူဂူးလေးရေ...... ပါပါးဆီလာ......"
ကားပေါ်ကဆင်းတော့ ညီမဝမ်းကွဲတွေအကုန် ကားနားရောက်လာကြသည်။
"ချစ်စရာလေးနော် ကိုကြီးဉာဏ်သုရယ်.....
တစ်တစ်လေးနဲ့လုံးနေရောပဲ....."
Part - 44
Start from the beginning
