Chapter 25

39 4 3
                                    

NASA HOSPITAL PA rin si Lutris at nagpapahinga doon. Linggo na ngayon at nakalipas na ang isang araw, at ako naman ay hindi pa rin maka-get-over do'n sa sinabi niya sa 'kin no'ng friday.
   
  
  
First time kong marinig ang salitang mahal kita sa iba at hindi galing sa pamilya ko. Ang sarap pala sa pakiramdam. Nalimutan ko ang tawag sa nangyari sa akin no'ng time na 'yon. I just felt a heat on my stomach.
 
    
     
Nasa mall ako ngayon kasama si Z, nasa fruit section. May mall kasi sa Umbrione. Umbrione is like a city, pero walang bar. Nasa kalagitnaan ako ng pagpipili ng mansanas kay Lutris nang magsalita si Z habang hawak ang push cart.
   
    
    
"Alam mo, ang astig mo. Bagay kayo ni Dam." May pakurotkurot pa siya sa tagiliran ko. Kung may baril lang sana ako kanina ko pa siya tinutukan.
   
   
     
"Ahh."
  
   
   
"Ano ba 'yan ang ikli naman ng sagot mo." She said and pouted her lips.
  
   
     
Kunot noong napahinto naman ako sa pagpipili  "Kailangan ba mahaba?"
  
  
   
Ngumisi siya. "Oo naman, dapat mahaba para mas masarap este, mas maganda."
  
    
   
"Ahhh," mahaba kong sabi.
   
    
     
Nalaglag ang panga niya at bigla akong binatukan habang tumatawa siya. "Haysss hirap mong kau—"
  
   
    
Binatukan ko rin siya, mas malakas kaysa sa pagbatok niya sa akin, napayuko talaga siya, "Aray!! Ba't mas masakit ata 'yong sayo?? Buti na lang at close tayo."
  
   
 
"Hindi tayo close."
  
      
      
"Ano? May sinasabi ka? Hello, si papa Damion hinihintay ka na."
   
     
     
Pagkatapos niyang sabihin 'yon ay binalik ko ang tingin ko sa mansanas at nang makapili na ay inilagay ko na 'yon sa push cart.
  
    
      
"WHAT THE FUCK bro!!!" Umalingawngaw sa loob ng kwarto ko ang sigaw ni Ruj, habang si Darc naman ay nakatulala habang nakatitig sa kisame.
  
   
   
They are sitting on the sofa, resting. Binabantayan daw nila ako. Simula nang mawalan ulit ako ng malay noong biyernes ay lagi na silang nandito. And the two of them heard our conversation last friday. Kaya ngayong gumising na ulit ako iyon agad ang bungad sa akin ng kumag.
  
    
   
Napatayo si Ruj mula sa pagkakaupo at napahilamos ng kaniyang mukha, "Anong kahibangan nanaman ba 'yan?! Fuck! Gago ka ba? She's your damn sister!"
  
  
     
"I don't know either, I just fell for her! Dammit! Alam kong mali 'yon pero.. I can't help it?! I love her!" I said with the same intensity as him.
  
  
   
"Fuck?! That's insan—"
  
   
    
The door opened. Kaira and the Z entered while holding a plastic of fruits on their hand. Napatahimik si Ruj mula sa pagpapangaral sa akin at pinagmasdan kaming dalawa ni Kaira nang pabalik-balik bago siya ulit umupo at kumalma.
    
    
     
"Hey papa Damion! Este papa ni Has. Kumain ka na raw ba?" Sabi ni Z, kinikilig.
    
     
    
Inilapag ni Kaira ang mga prutas sa ibabaw ng mini table na nasa gilid lang ng higaan ko, umupo naman si Z sa tabi ni Ruj pero naglaan siya ng espasyo sa pagitan nila upang hindi sila magdikit.
 
    
     
"Hindi pa, tamang tama nagugutom na ako." Sabi ko at ngumiti.
   
     
     
"Oh, Has gutom na daw pakainin mo na." She uttered.
  
    
     
Umupo si Kaira sa silya habang namumula ang mukha. Bakit namumula siya? Inabot niya ang orange mula sa plastic tapos inabot din sa akin. Akala ko pa naman babalatan niya ako ng orange.
  
  
    
"Kain na." She said flatly.
   
   
     
Sumipol naman si Darc at siniko siya ni Ruj dahil sa ginawa niya. Z laughed because Darcon did what Ruj did to him.
  
   
     
"Balatan mo kasi..." Z told her.
  
   
    
Kaira just rolled her eyes and continued watching me. "Hindi naman nasaksak 'tong mga kamay niya."
  
   
     
"Real talk bro." Ruj uttered teasingly. Kumunot naman ang noo ni Kaira. Siguro hindi niya nage-gets ang pinagsasasabi ni Ruj.
    
   
     
I looked at Ruj who's stopping himself not to laugh. "Fuck you!" I shouted a little.
  
   
    
Inagaw naman bigla ni Kaira ang orange mula sa kamay ko at binalatan ito bago isinubo sa akin.
     
     
      
Nang mapatingin ako sa gawi nila Darc ay awtomtikong lumihis ang kanilang paningin. Mga walang hiya!
  
   
     
MATAPOS KUMAIN NI Lutris ay nagpaalam na kami ni Z dahil may gagawin pa daw kami. Actually siya lang talaga, dinamay lang ako. Gusto ko pa naman sanang makasama si Lutris ng matagal pero kailangan kong samahan 'tong si Z.
   
   
   
"Sige papa Dams, at sa inyong dalawa! Alis na kami." Sabi ni Z habang kumakaway pa. Napatingin naman ako kay Lutris, binigyan niya ako ng ngiti nang magtama ang aming mga mata.
   
     
     
Ang gwapo niya talaga.. pwede na akong humimlay.
  
   
    
"Sige sige, kami na ang bahala sa isang 'to," Ruj said, chuckling a little.
  
   
   
Nang makalabas kami ng hospital ay dumiretso  agad kami sa dorm. Umupo ako sa couch namin at nagpahinga dahil ang init. Bukas naman na ang aircon pero mainit pa rin.
  
   
     
"So anong gagawin mo?" I asked her.
  
   
    
"May sasabihin ako sayo." She said while drinking water. She's inside the kitchen.
  
   
    
Napasinghap ako ng hangin at ibinuga din agad 'yon bago nagsalita. "Iniwan ko si Damion dahil may sasabihin ka. Humanda ka sakin pag walang kwenta 'yan."
  
   
   
"Tomorrow will be your first mission. Mission agad kahit newbie pa lang at hindi pa nakakapag-take ng class." Sabi niya habang naglakad papunta sa kabilang bahagi ng couch at umupo.
      
   
    
"May mga kasama ka naman, malay mo kasama mo 'ko tsaka pweding kasama mo si papa Damion."
    
  
    
"Bukas? Hindi pweding kasama si Lutris dahil hindi pa siya tuluyang naghilom."
   
    
        
"But if the kataas-taasan's command, wala tayong magagawa," she said.
   
    
     
Kumuyom ang kamao ko. Ganito ba ang paraan ng pag-welcome nila sa amin?
  
  
     
"Anong klaseng mission?"
   
   
   
She ran her fingers through her hair before answering my question. "Last mission ko is dinakip namin ang isang drug Lord kaso napatay ng isang kasama namin. Lima kasi kami."
   
    
       
"It means nakalabas kayo ng Umbrione..." Kung makakalabas man kami. Pwede kayang 'wag na bumalik?
    
     
       
"Yes, sa labas ang mission natin."
  
   
    
Napaisip naman ako doon sa sinabi niya. "Teka? Kumain na ba tayo?"She said.
   
    
    
Anong oras na ba? I looked at my wristwatch, it's 01:30 in the afternoon, it's strange, this past few days hindi na nagpapa-alarm kung kakain na ba. Bahala ka na lang kung gusto mong kumain o hindi.
  
       
       
"No. Let's go, I'm starving."
  
    
      
Pumunta kami sa cafeteria at si Z na ang bahalang kumuha ng pagkain sa amin. Nagpalinga-linga na lang ako para mapag-aralan ang kilos nila. Maya maya ay dumating si Z buhat ang isang tray na may lamang apat na klase ng pagkain.
      
     
       
"After this balik tayo do'n sa papa mo." She was referring to Lutris.
    
    
       
"Mukha ba akong may sugar daddy?"
  
    
      
"Edi akin na lang iyang papa mo, gwapo kasi." Sabi niya at tumawa pa.
  
   
     
I sighed. "Sige." Kung papayag siya.
   
    
     
Huminto siya sa pagkain ng ramen at lumingon sa akin ng may nanlalaking mga mata. "Anong sige?" Tumaas ang kilay niya at nanliit ang mga mata.
    
     
     
"Sige, paki kuha na lang siya sa sementeryo." Sabi ko at kumain na. Gusto ko na makasama si Lutris, kahit na andon silang tatlo at hindi ako makapag-moment sa kaniya.
    
    
      
"Sementeryo? Hala hindi naman patay si papa Damion."
   
     
      
"Yea, pero patay na patay siya sa 'kin." Ngumisi ako sa kaniya. I wiggled my brows on her.
  
  
     
"Kapal mo naman.." Tumawa siya ng malakas. Reason kung bakit napatingin sa amin ang ibang estudyante.
  
   
    
"Bilisan mong kumain at pupuntahan ko pa 'yung lalakeng 'yun."
  
    
   
Z saluted at me and continue eating. After we finished eating we left the cafeteria.
    
     
    
"Hah! tinatamad na akong maglakad papunta do'n, ikaw na lang kaya pahinga muna ako." Bigla ay sabi niya at umupo sa malapit na bench.    
   
   
    
Pinaypayan niya ang sarili at pinunasan ang noo niya. Iniwan ko si Z doon at dumiretso na lang sa hospital. Excited na ulit akong makausap siya. 
  
     
     
Binuksan ko ang pinto ng kwarto ni Lutris nang makarating ako dito sa hospital. I pursed a smile on my face but my smile faded away when I saw a girl hugging Lutris. Ang close nilang dalawa kung magyakapan. Parang matagal ng kilala ang isa't isa.
   
   
   
Imbis na pumasok ako sinara ko na lang ang pinto at walang ingay na umalis doon. Hindi ko alam kung bakit imbis na pumasok ay umalis ako. Naiirita ako sa nakita ko. Gusto kong manuntok. Bakit masakit?
  
   
     
I opt to go to Z. Naka upo pa rin siya doon at nagmamasid-masid sa paligid. I sat beside her.
   
   
     
"Oh? Ang bilis mo naman ata?" Kumunot ang noo niya.
      
    
   
"Nag hi lang ako sa kaniya, may bisita kasi siya."
         
     
      
"Huh? So what kung may bisita siya? Sino ba 'yang bisita niya?" Dumikit siya sa akin at hinawakan ang braso ko. 
  
   
     
Sasabihin ko ba? Hindi naman importante 'yun. It's just a hug. A hug from a girl. Hug lang naman 'yon. Baka friendly hug. Friendly hug sa hindi kilalang babae. Wala naman kaming kilalang ibang babae rito maliban kay Z.
    
     
    
"Sige na, mag-share ka sa 'kin." Pamimilit niya. Wala na akong nagawa at sinabi ko na lang din sa kaniya para mabawasan na ang isipin ko.
   
   
   
"May kayakap si Damion sa loob ng kwarto."
  
   
     
Nanlaki ang mata niya at agad akong niyugyog. "What? Bisita na nangyayakap? Anong ginawa mo? Tell me, did you punch her? Did you break her face? Did you—"
  
   
     
"No, I-I didn't do any of those. I just left."
   
    
    
"What?! Sana sinampal mo!" Inis niyang sabi.
 
   
   
"What for? Wala naman akong rason para sampalin 'yung babaeng 'yon."
   
     
     
Naging malungkot ang mukha niya at agad akong inalo sa bisig niya. Kino-comfort niya ako sa pamamagitan ng yakap.
    
    
     
"Don't be sad, I'm sure he has his reason. Bakit nakita mo bang nag-enjoy siya sa hug?" She said while caressing my back. Umiling ako sa kaniya.
  
   
   
Inuwi ako ni Z dito sa dorm kanina at nagkulong ako sa kwarto para makapagisip-isip. Wala na akong balak dalawin si Lutris total ando'n naman 'yong babaeng 'yon para samahan siya.
  
     
      
It's been five hours since I've locked myself here in my bedroom. Panay higa, upo at tayo ang ginagawa ko habang nag-iisip. Gusto ko kasing malaman kung sino ang babaeng 'yon.
  
    
     
Biglang may kumatok sa pinto. "Kaira, let's eat dinner, it's getting late."
   
    
    
I stood up and get myself together. I took a jacket because it's cold outside the dorm. I'm wearing a simple V-neck black shirt and folded it to make it looked like a cropped top and a simple black skinny jeans on the bottom. My jacket is white at hinayaan kong nakalugay ang buhok ko.
    
    
       
I know kakain lang kami, but who cares if I wore like this. We're in the school not it the house. Actually kanina ko pa suot-suot tong damit ko mula ng magdala ako ng prutas sa lalakeng 'yun. Nakakailinis si Lutris sarap niyang inuntog sa ulo ng babaeng 'yun.
  
    
     
"Tulala ka na naman!" Z said while putting her hands on her waist.
 
   
  
I looked away. "May naisip lang."
   
   
    
"Ano na naman ba 'yan?"
  
  
    
"Kung kailan tayo aalis dito dahil nagugutom na ako." Pagdadahilan ko.
  
  
   
Inismiran niya ako bago hinila. "Fine, let's go."
    
    
     
Pagkarating namin ni Z sa cafeteria ay nakasalubong agad namin si Ruj at Darc. Kumunot ang noo ko. Ba't sila nandito? Sinong kasama ni Lutris do'n?
   
    
     
"Hi Has!" Bati ni Ruj.
   
    
     
Hindi ako bumati dahil wala ako sa mood tinignan ko lang siya habang siya ay nakangiti. "Z hiramin ko muna si Has." Ruj said.
    
    
      
"Ayan, hiramin mo. Let's see kung may matinong sagot kang makukuha."
    
    
     
Ruj gestured his head, other way of saying 'follow me'. Sumunod ako at lumabas kami ng cafeteria. Siguraduhin niyang maganda ang sasabihin niya dahil nagugutom na ako. They don't want me to get hungry.
    
    
     
Dinala niya ako sa isang bench na medyo may kadiliman. Siguro ay pribado ang pag-uusapan namin. Pero bakit kailangang dito?
   
     
      
"Nagkita na ba kayo ni Marga? Andito siya." Saad niya matapos niyang umupo sa bench.
    
   
     
Marga? 'Yung ex ni Lutris? Kumunot ang noo ko. Bakit niya naman ime-mention ang pangalan ni Marga?
  
   
   
"So?" I raise my left brow even though he can't see it.
  
   
    
"In-inform lang kita incase you don't know.. Ngayon nga ay siya ang nagbabantay do'n kay Dam."
   
   
     
Si Marga 'yung nagbabantay kay Lutris? Posible kayang siya ang babaeng nakita kong yumakap kay Lutris? That girl..
    
    
     
"Anong oras siya dumating."
  
   
     
Huminga siya ng malalim bago muling nagsalita. "Mga ala una ng hapon. We left to eat after. Siya ang nagtulak sa amin na kumain at siya ang magbabantay."
  
    
    
So it means... She stayed there for about 30 minutes. At ang nakita kong nakayakap kay Lutris ay ang babaeng 'yun?! Si Marga.
  
   
      
Tumayo ako mula sa pagkakaupo at nagpaalam na agad. "Okay."
     
   
    
Bakit niya naman ako kakausapin tungkol kay Marga. Gusto niya bang iparating kay Lutris na nagseselos ako? Umismid ako.
   
   
     
Nauna akong umalis do'n at agad na pumasok sa cafeteria. When I finally entered I saw Z crying. Nakaupo siya sa upuan habang nakayuko at may nakapalibot sa kaniyang limang babae.
   
    
     
Ano na naman ba 'to? I'm starving.
  
  
      
Nilapitan ko sila at tumayo sa likod ng limang babae. "What's going on.."
  
   
    
I tilted my head side by side while greeting my teeth. I cared for Z even though she's not my friend. She's close to me because she's the only one who talks to me.
  
  
     
Napaangat ng tingin si Z nang marinig niya ang boses ko. Her face looks messy because of her tears.
  
  
    
"Oh, so the brutal lady is here.." The girl said with a hint of sarcasm.
  
    
     
"Step back or I'll pull your throats off of your neck." Walang gana kong sabi.
    
   
      
"Nasa cafeteria tayo hindi mo magagawa 'yan." Sabi nong isa at nginisian ako.
   
    
    
The corner of my lips rose up. "Yes I can. I can also eat so fine while staring at your corpses."
   
    
     
The one who replied first glared at me. "Wanna bet?"
   
   
   
Nakipagtitigan ako sa kaniya at unti-unting lumapit sa kaniya. Umatras silang lima nang lumapit pa ako sa kanila. Z on the other side stopped crying because I'm now here. Nagpupunas na siya ng pisnge.
   
   
    
"I can make it quick because I'm starving.."
   
    
     
"You're a psycho!"
   
   
     
"You're disgusting." There was horror plastered on her face.
  
 
     
"And you're making me nauseous." Kumunot ang noo niya na ikinangiti ko.
   
     
       
"Hindi mo alam? Google it." Bigla kong itinaas ang kamao ko pero bigla silang nagsitakbuhan palayo.
    
   
     
Kumunot naman ang noo ko. "Anong nangyari do'n?"Sinuklay ko na lang ang buhok ko na dapat ko naman talagang gagawin kanina.
    
     
    
Hindi ko na lang inisip pa 'yun at agad na pinuntahan si Z. She's now smiling from ear to ear.
    
    
    
"Give me food, I'm lazy." I said after I sat down next to her.
   
   
   
She followed what I've said and when she came back and put the food infront of me, I rapidly ate it.
   
   
   
"You're really that hungry?" Amusement filled her eyes. Ngayon lang ba siya nakakita ng babaeng gutom na gutom?
   
   
    
I looked at her, still chewing the steak, "Obvious?" She chuckled as a response.
   
   
     
NAGISING AKO AT naramdaman ko agad ang mga daliring nakasiklop sa daliri ko. Napangiti ako..
  
   
   
"You're awake." Masiglang pagbati niya sa'kin.
  
   
    
I opened my eyes and looked at the owner of the voice. Nagulat ako nang makilala ang may-ari. Fuck? What is she doing here?! Agad kong kinuha ang kamay kong nakasiklop sa kaniya.
  
   
    
"The fuck are you doing here?" I said furrowing my brows.
  
   
    
She smiled before responding at me. "Visiting you. Dad said you've been saksak e." Maarte niyang sabi. 
   
   
    
Dad? Natauhan ako nang may maalala. Fuentes! Tatay niya ang lalaking nakausap namin? Ahh, hindi ko nga pala tunay na nakilala ang pamilya niya. She never introduced me to her family, tho it doesn't matter now.
   
    
    
"Thanks but I don't need you," I need someone elses here.
  
   
   
Nasaan na ba si Kaira? Kanina lany magkasiklop pa ang mga kamay namin ni Kaira. Nami-miss ko na siya. Gusto ko na siyang yakapin. At itong Marga naman ay napagtripan pa ang kamay ko. If Kaira saw this I'm doomed.
   
     
    
"Nope, kanina lang you said you need me, you even intertwined our fingers together and you said mahal mo 'ko."
   
    
    
Parang nablangko ang isipan ko sa narinig
Hindi ko maintindihan kung ano ang tinutukoy niya. Si Kaira ang kausap ko. Siya ang sinabihan ko ng 'mahal kita'.
  
   
     
Bigla akong natauhan kasabay nang pag-isang linya ng kilay ko. I thought it was Kaira!! Panaginip lang pala? And I did those thing to Marga? What the hell?!
   
     
      
"Who went here?"
  
   
   
"I saw your sister opening the door while I was hugging you. Though she left. Alam mo ba kung bakit?"
   
   
   
May sinabi pa siya pero hindi na ako makapag-focus doon. My jaw clenched. I am fucked up.
  
   
   

LE.DEM.

Amour - under revisionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon