Amour - under revision

Chapter 03

We arrived on his pad in no time. Nasama pa siya sa gulo ko. Nag-cut din katulad ko. Hindi ko alam na dito niya ako dadalhin. Sa pad.
 

 
        
    
11th floor, room 34.
      
       
         
"Ihanda mo ako ng pagkain."
         
         
         
Nasa likod niya ako nakatayo habang siya ay nagbubukas ng pinto. Pagbukas niya ay nauna pa akong pumasok sa kaniya. Kapatid niya naman ako e, grab the opportunity!
      
       
         
"Teka, sandali! 'Wag-" Pinigilan niya ako ngunit pumasok na ako sa kwarto niya bago pa siya mauna doon.
          
            
        
Ni-lock ko ang pinto at hinubad agad ang palda ko. Kinuha ko mula sa shorts ko ang punyal at itinago 'yon sa bag. Binutasan ko lang naman ang shorts upang mailagay ko 'yon kanina.

Sunod kong hinubad ay ang mejas at sapatos ko. Umupo ako sa kama niya ay nilibot ang tingin ko sa kabuuan ng kwarto niya. Nang makita ko na ang hinahanap ko ay agad din akong tumayo.
      
       
         
Pumasok ako sa walk-in-closet niya. Naghahanap ako ng tsinelas dahil malamig ang sahig. Inilugay ko narin ang buhok ko dahil masakit sa ulo 'yung tali. Nagsuklay lang ako ng konte tsaka lumabas na.
      
        
         
Nakita ko si Lutris na nasa kusina. He's probably cooking my food. Dahil sa wala naman akong ibang gagawin, pumunta ako do'n at tumabi sa kaniya. Humawak pa ako sa lababo para medyo umangat ako at makita ko ang niluluto niya.
      
      
      
Kung bakit ba kasi kinulang si Kaira sa height.
      
      
     
"What are you doing?" He gave me his death glare before turning his eyes on what he's doing.
       
      
      
I rolled my eyes. "Watching and wondering, what food are you cooking?"
      
     
    
I heard him tsked and he faced me. Sumandal ang pang-upo niya sa lababo at pinagkrus niya ang braso niya.
        
         
          
"Maghintay ka nalang, alis. Doon ka." Tinalikuran niya ako matapos niya akong itaboy.
        
         
          
Nag-cross arms ako at ramdam kong nag-iinit ang mukha ko dahil sa inis. Ginawa ko ulit ang ginawa ko kanina kaya gano'n nalang ang gulat ko nang hawakan niya ako sa bewang at pinaupo sa counter top.
        
         
          
Napakurap-kurap ako. Hindi pa naproseso ng utak ko ang mga nangyari. Parang naging slow ako bigla. "A-Anong.."
        
         
          
"Stay still," sabi niya habang taimtim na nakatitig saakin.
        
         
          
I looked away. Hindi ko na makayanan ang mga paninitig niya. Ramdam ko na, na tumatagos ang klase ng pagtingin niya. Nakakapanghina ng tuhod!
        
         
          
Bigla siyang tumalikod. Ngunit bago 'yon, nakita ko ang maliit na ngisi na nakapaskil sa kaniyang mukha. Hindi ko nalang 'yon pinansin dahil baka guni-guni ko lang 'yon.
        
         
          
"Tsk, ang tagal.. nagugutom na ako." I mumbled.
        
         
          
"May sinasabi ka?" He tilted his head on the left side. Kahit hindi niya ako makita ay lumingon parin siya sa gilid.
        
         
          
Pinasadahan ko ng tingin ang buo niyang katawan. Hindi pa siya nagpapalit ng damit. Oo nga pala inukupa ko ang kwarto niya. Pero, ang gwapo niya sa uniporme niya ah.
        
         
          
Wait.. what?
        
         
          
"Wala." Napalakas ang pagkakasabi ko no'n. Buti at hindi niya binigyang pansin.
        
         
          
Walang ingay akong tumalon mula sa counter top at lumayo sakaniya. Nilibot ko ang tingin ko sa kusina niya. He has the taste. Ang ganda kasi ng kulay ng interior.
        
         
          
Sa paglilibot ng mga mata ko, napinid ulit ang paningin ko sa nakatalikod na si Lutris. Lutris has a broad shoulders, clean cut.. he's handsome I can say.
         
       
         
Tsk, looks can be deceiving tho.
        
         
          
Pero kasi... his butt is bubbly and big. Hindi ako manyak. Ang pangit naman siguro kapag walang laman no.
        
         
          
"Are you okay?" Humarap siya bigla, "You became silent suddenly.."
      
         
         
He said but my eyes where nailed onto his.. holy shit.
        
         
          
Bulge?
        
         
          
Napakurap-kurap ako at hindi makapaniwala sa sarili ko dahil pinipilit kong alisin ang tingin ko doon pero hindi maalis-alis. Anong nangyayari saakin? Alam ko namang may gano'n sila. Bakit ko maalis ang paningin ko?!
        
         
          
What the fuck?!
        
         
          
"Wanna see it?" Doon ako natauhan. Parang gumana agad ang utak ko at naalis doon ang paningin ko. Jeez! This embarrassment is too much.
        
         
          
"Gago kaba? Syempre.. hindi."
        
         
          
Hiyang-hiya ako! Hindi ako makatingin sa kaniya ng maayos dahil tinutukso niya ako.
        
         
          
"Talaga ayaw mo?"
        
         
          
"Wanna meet satan?" Saad ko at tumalikod na sa kaniya, "Pakibilisan diyan."
        
         
          
Dumiretso ako sa sala at umupo sa couch. Pinaandar ko ang tv at na nood nalang doon. Ngunit ang pesteng isipan ko ay naglalakbay.
        
         
          
Itinaas ko ang dalawa kong paa at ipinatong 'yon sa isa pang upuan.
        
         
          
Why grandpa? Bakit hindi ka nag-iwan ng bakas? Para hindi na ako mahirapan pa. Wala ka talagang awa saakin. Masyadong malinis ang pinangyarihan. Wala ding cctv footage. Nakakabaliw!
        
         
          
Whoever you are, I will surely hunt you down. Nasa kalagitnaan ako ng pagkausap sa sarili ko nang tawagin ako ni Lutris.
    
       
       
"Hey, come here and eat up." Sabi niya.
      
        
       
Pumunta naman ako sa counter at umupo sa stool. Pagtingin ko sa pagkain ay natakam agad ako. Burger.. ang laki pa ng meat sa gitna. Maraming lama ang tinapay at lalo akong ginutom.
       
       
       
Pero...
       
      
       
"Ba't burger? Kakakain ko lang niyan e."
        
       
         
"Kumain kana pala e." Lumayo siya sa harap ng counter nang nakamaang, naiinis. "Alam mo? Sinasayang mo oras ko," mahinahon niyang sabi sa huli.
           
        
           
I pushed the plate away from me. Mapili ako e. "Ayoko niyan."
        
          
            
I saw him gripped the corner of the counter top. His jaw clenched and he looked at me with his serious face.
        
       
       
"A'right, I'll cook again." He said with greeted teeth, naiinis parin. He sighed heavily and turned his back on me.
        
          
          
"Just wait there, don't disturb me." Malamig niyang sabi.
       
      
      
"O-kay.." I responded.
      
      
            
Umalis ako sa counter top at dumiretso sa kwarto niya. I locked the door and went to his bed. Dumapa ako doon at pumikit upang umidlip sana pero kumatok si Lutris kaya hindi na natuloy.
       
        
         
"Are you really okay?"
        
         
        
Kanina lang galit siya. Tapos ngayon concerned na siya saakin. Seryoso? Bipolar ba siya?
       
          
          
"Yeah," walang gana kong sabi.
        
        
         
"Hmm.. you seem not, if you have a problem don't forget that I am here. Anyway food is done."
     
       
      
Baka kapag sinabi ko ang problema ko sa'yo hindi mo kayanin. Baka nga hindi ka maniwala e.
      
        
        
I brought myself together and got up from the bed. Lumabas ako sa kwarto at nadatnan ko siyang nakaupo sa couch niya.
          
        
      
I went to the stool and sat there, "It doesn't look yummy Lutris."
      
     
        
"Then look at me, I am a food too. Taste yummy." Saad niya.
          
       
        
Tinignan ko naman siya. Agad ko siyang binigyan ng bored na tingin. He just smirked at me in return. Yummy daw. Ew.
        
      
      
Chicken and Veggie Saute. That's the food. Naglagay ako ng niluto niya sa kutsara na hawak ko at agad na sinubo 'yun. It's my favorite okay.
      
     
       
I just teased him. And it end up, him, teasing me. How nice the world is.
      
       
        
"You wanna eat?" I ask him without looking back at him, but I received no response.
       
      
      
Pagkatapos kong kumain ay dinala ko sa lababo ang pinagkainan ko at hinugasan 'yon. Kailangan kong gawin 'yun dahil wala naman siyang yaya dito. Tsaka hugas lang ng pinggan 'to. Easy as 123.
    
    
      
Pumasok ulit ako sa kwarto niya. Nang madaanan ko siya sa sala ay hindi man lang niya ako binigyang pansin. Busy siya sa tv at mukhang hindi pa ako nakita na dumaan.