Amour - under revision

Chapter 17

"Baby, I want you... I want you back.." Hindi ko alam kung paano niya nasisikmurang maging ganito sa harap ko.
      
   
    
"You're insane.. get fucking off of me."
  
  
     
Tinulak ko ang kamay niyang nakahawak sa braso ko. She's clinging again. I don't want a clingy person. Is this why she came back? To cling with me? To ruin me again? Not a chance.
  
    
   
I'm here at the cafeteria, alone, because my asshole friends are lazy to come here. I am sitting on the chair here all by myself when this Marga came and started clinging with me.
  
   
     
"Please Lutris.. comeback to me." She said in a low toned voice. Hindi ko siya tinitignan sa mata, hindi ko alam kung bakit.
   
     
     
Parang masusuka ako sa mga pinagsasasabi niya. Nandidiri ako sa mga salita niya. How could she say that? Pagkatapos niya 'kong ipagpalit? Her standards went down I guess.
   
    
     
"Please Marga, leave me alone. My girlfriend will be here soon and if she saw you, you'll end up in the hospital bed."
   
   
     
She gasped. "Nananakit ang girlfriend mo? It's okay, I can sue her naman." Nagpout siya sa harap ko at nagcross arms.
  
  
    
Hindi ko alam kung bakit ako nagagandahan sa pagpapacute niya dati. Mukha siyang ewan sa paningin ko ngayon. Nakakabading mang pakinggan pero nakakadiri siya.
     
   
   
Tumayo ako mula sa pagkakaupo, naramdaman ko namang may umakbay sa akin. Tinignan ko kung sino ito. Si Kaira lang pala. Nakangisi siya.
  
  
  
Napansin kong tumangkad siya kaya napatingin ako sa sahig. Nakatingkayad siya. Ang cute niya.
 
     
    
"You know hindi mo na 'ko kailangang akbayan kung hindi mo 'ko abot, pwedi mo naman akong yakapin," I whispered to her ears and winked at her.
  
    
     
Binatukan niya naman ako kaya napatawa nalang ako. "Hug your ass, jerk."
   
    
     
"Uh, hello.. what's happening here? Andito pa ako oh." Sarcastic na pagkakasabi ni Marga.
   
   
    
"Sali ka sa 'min? Group hug lang." Kaira uttered sarcastically.
    
     
      
Napakunot ang noo ko. Kaira never talked to Marga like that before. They were some kind of  'close' to each other. They have a strong bond.
  
   
    
"Kaira is that you na?" She exclaimed in happiness.
 
  
     
"Yea, obviously," her voice sounds welcoming though her  face was emotionless.
  
   
    
Marga pouted. "Oh... hindi ba tayo bati Kaira?"
   
    
   
Napatitig naman ako kay Kaira na hanggang ngayon ay nakatingkayad parin at nakaakbay sa akin.
   
   
     
"May ginawa ka ba para hindi tayo magbati?" Kaira is so sarcastic.
  
   
    
"Let's go," I said.
  
   
    
Inismiran ako ni Kaira at may sinabi siya pero hindi ko na narinig. Kinuha ko ang kamay ni Kaira na naka-akbay sa akin at ginamit 'yun para hilahin siya palabas ng cafeteria.
  
   
   
"Who is she?" Napahinto ako sa paglalakad gano'n din siya.
   
   
   
Hinarap ko siya at tinitigan nang nakakunot ang noo. How could she forgot her? She likes Marga.
   
   
   
"She's Marga..." May pagdududa man sa boses ay binalewala ko na lang 'yon.
   
   
  
She looked away. "It's strange I forgot about her already. Maybe she's not important to me. How 'bout you? Is she important to you?" She said while raising her brow.
  
   
    
"No. She's not—"
  
   
    
"Then why is she clinging with you and you're doing nothing," she said. Irritation can recognize on her innocent face.
   
   
   
She sounds like, jealous.
  
   
     
"I'm not jealous for your information." That made me chuckled. So feisty..
  
   
      
"You're so defensive. I'm not saying anything."
  
   
     
"Tara na nga lang. Nagugutom na 'ko." She said and started dragging me away.
  
   
    
Then I realized. "Pero nasa cafeteria ang mga pagkain," I said.
 
   
    
"At sinong may sabing pagkain kakainin ko?"
  
   
    
"You're hungry it means you need some food to eat." I said while chuckling. I don't get her.
  
   
    
"Tahimik kung ayaw mong baliin ko 'yang leeg mo," ang sabi niya.
   
  
    
Napalakas ang tawa ko dahil sa sinabi niya. Joker pala 'tong kapatid ko, hindi ko man lang alam.
  
   
       
"You can't do that, you're too feminine to raise a hand on me." I said, still chuckling.
  
   
      
She looked back and looked at me with her dangerous glare, "Yes I can, but I won't do it right now... may iba akong gagawin."
 
   
    
"Hoy, s-saan mo natutunan 'yon?" Nasa parking lot na kami ngayon at hindi ko alam kung anong gagawin namin dito.
   
   
    
"'Yung alin?"
  
   
    
"'Yang kamanyakan mo ano pa ba?"
  
   
    
"Manyak na 'yon? Dirty minded ka lang." Napamaang naman ako.
   
   
    
"Buksan mo," she demanded.
 
   
    
Nasa harapan namin 'yung kotse ko at tinuturo niyang buksan ko daw ang kotse ko. "San tayo pupunta?"
  
   
    
"Wala tayong pupuntahan," agad na sabi nito.
   
   
    
"Anong gagawin natin dito?" Tinignan niya naman ako ng naboboringang tingin. Seryoso, nabobobo na ako.
   
   
    
"Bubuksan mo?"
  
   
    
Ang tinong kausap.
  
   
    
Binuksan ko na lang ang kotse ko at pinagalitan niya pa ako dahil sa likod daw ang bubuksan hindi 'yung front seat. Pa'no ko naman malalamang sa likod pala ang gusto niyang bubuksan ko e hindi nga nagsasalita ng matino 'to.
  
  
    
"Pasok na," ang sabi niya.
  
  
      
"Teka—" hindi ko pa natatapos ang dapat kong sabihin ng pinutol niya na ito.
  
   
   
"Pasok sabi, ang tigas ah." Pumasok ako nang walang angal. I looked back to meet her eyes and to give her my deadliest glare.
  
  
    
Pumasok din siya at ni-lock ang pintuan ng kotse ko. Anong gagawin namin dito?
  
   
    
"Sit back, relax, close your eyes." She commanded.
  
  
    
Kinakabahan ako. Ang bossy niya.
   
   
   
Pinikit ko ang mga mata ko dahil 'yun ang sabi niya. Naramdaman kong umuga ang kotse at hindi ko alam kung bakit pero pumikit pa rin ako. Mainitin pa naman ang ulo nito.
     
    
   
"Just close your eyes..." She whispered on my ears.
  
   
    
My body shivered because of what she did. Ang mainit niyang hininga ay dumadampi sa aking leeg. Gumagawa 'yun ng kiliti sa aking sistema.
  
   
    
I felt her weight on my lap. Imumulat ko na sana ang mata ko nang pumasok sa isipan ko ang sinabi niyang pumikit lang ako.
  
  
   
"W-What the hell are you doing?" Parang nauubusan ako ng hangin.
  
   
    
Nagpatianod ako nang kinuha niya ang dalawang kamay ko at ipinulupot 'yun sa bewang niya. Wala akong naging protesta at hinayaan lang siya sa gusto niyang mangyari.
  
   
    
"Pull me closer," she commanded.
  
   
    
I pulled her closer to me. I can feel her body against me, so close. I can feel the heat of her body against me. Ganito pala sa pakiramdam kapag nagdampi ang aming mga katawan.
  
   
    
"Fuck! S-Stop!" Agad akong napamulat nang gumalaw siya sa ibabaw ko. Did she really grind herself on mine?!
  
    
     
Kinuwelyuhan niya ako. Hinila niya 'yung collar ng uniform ko rason kung bakit muntikan ng maglapat ang aming mga labi.
   
   
     
"I won't stop if you do not promise to stay away from her.. she's.. she's making me jealous— so promise me, you jerk!" She said it all infront of my lips. Our lips almost met. I felt it already.
   
   
     
Napakurap-kurap ako dahil sa ginawa niya. I felt her hand roaming on my chest until it reached my neck.
   
   
      
She leaned on me. Her chest was against mine. Lumapit siya sa taenga ko at bumulong. "Do you promise?"
   
    
     
Hindi ko alam kung aalisin ko na ba ang mga kamay kong nasa beywang niya o hindi. Tangina. I can feel that I am damn aroused.
   
   
   
"I promise!" Mabilis kong tugon.
  
   
     
"Good," she said and moved away. Inayos niya ang nagusot kong damit at inayos niya rin ang buhok ko.
   
   
    
"A-Are you jealous?" I asked.
    
   
     
Hininto niya ang ginagawa niya. Our eyes suddenly met. There were heatwaves in our eyes. I wonder what she thinks right now.
  
   
    
"No," A lie.
  
    
    
Mas lumaki ang ngiti ko dahil sa sinabi niya. She's cute and scary at the same time.
  
    
   
Pinulupot ko ang kaliwang braso ko sa  beywang niya at ang kanang braso naman ay napunta sa likod ng ulo niya. I pulled her closer to me and our lips met. Her eyes widened before I closed my eyes to feel the kiss.
  
   
       
I felt the great anticipation when she started putting her arms on my neck and putting her weight on mine. Her body is warm, her breathings are warm. My hands started roaming around her body from the back of her head to her nape and to her back again.
  
   
    
She broke our kisses when it almost get deeper. She held my jaw, making me stunned. "Tell me.. do you love her?"
  
   
    
Our eyes met again and her lips was inch away from mine. I can feel her breath on my lips and it tickles everytime she spoke.
   
   
    
"No."
  
   
     
"Good." She said while leaning closely to me. Nalalanghap ko na ang hininga niya at halos habulin ko ang labi niya gamit ang labi ko.
  
   
   
She bit my lower lip softly and licked it. Is this really her? She's aggressive. Ginagawa niya rin ba 'to kay Calith? If yes. I will kill that mother fucker.
  
   
    
Napaawang ang labi ko nang makita ko siyang lumabas ng kotse ko. Sinundan ko pa siya nang tingin. What the fuck?
  
   
     
I feel betrayed?! Just like that? Oh c'mon!
 
   
    
"After you made me arouse— Hey! Take responsibility here."
  
   
   
"Gotta go. I have class so, see you around," she said casually and then closed the door of my car.
  
   
      
Napakurapkurap ako ng tingin habang laglag ang panga. I look like dumb. I look like shit. Napahilamos ako sa sariling palad. Damn.
  
   
   
NATATAWA AKO sa tuwing naiisip ko ang reaksyon ni Lutris. Atsaka may klase ako kaya hindi pweding magtagal ako do'n. At kung wala naman akong klase hindi pa rin ako magtatagal doon. What did I do again?
 
   
     
"Kaira! Sa'n ka galing?" Louve asked. Hindi ko alam kung saan siya galing.
   
     
  
"Ah sa parking lot, may p-in-arking lang," I said while smirking a bit.
  
   
    
Bumabalik sa isipan ko ang ginawa ko kay Lutris. I smirked because of that thought, he's holding back, I know. Hindi naman gano'n kasama ang araw ko ngayon. Masaya nga e.
  
   
      
"Teka anong ginagawa mo rito?"
  
   
    
"Hala ka diyan, magkatabi tayo ng room uy." Natatawa niyang saad.
  
   
    
Siguro dahil hindi ako interesado ng gano'n sa kaniya kaya hindi ko alam ang room niya. Kailangan ko bang malaman 'yon?
 
 
   
"Oh.." Nasa harapan kasi ako ng pintuan at balak na sanang pumasok nang kausapin ako ni Louve.
  
  
     
That name. Bakit nga ba siya pinangalanan ng gano'n ng mga magulang niya? Hindi ko na siya hinayaang magsalita pa at pumasok na lang sa loob. Andun na ulit 'yung prof at na late ako.
  
   
    
"Miss Daserio.. you're late again." She said casually.
  
   
    
"Obviously." I whispered.
  
  
     
Ang sama ng tingin ng mga kaklase ko sa 'kin. For their information ngayon lang ako nag-aral na may mga kaklase. I am homeschooled all my life. If they can't get along to me, I'll just wipe them off from this world.
  
   
    
Nakita ko sa gilid ng mga mata kong may kamay na humila sa upuan ko kaya ginamit ko ang paa ko para hilahin ito pabalik sa pwesto nito.
  
   
     
Agad akong umupo at inupuan ang kamay na iyon ng walang pakealam. Di ko naman kaano-ano 'to. Why waste a time?
  
   
    
Impit na sigaw ang narinig ko. Tinignan ko ang may ari ng boses na 'yun at nakita ko ang isa kong kaklaseng mangiyak-ngiyak na sa sakit.
  
   
    
"M-my hand..." She groaned, tears were on the side of her eyes.
  
   
    
"Halaa." Nagmaang-maangan ako. "Hindi ko nakita e.."
  
   
    
Di pa ako nakuntento at gumalaw-galaw pa ako sa upuan ko. Sakto 'yung buto ng pwet ko ang nakaupo sa kamay niya. Nararamdaman ko ang pag galaw ng buto sa kamay niya. I can hear the bone from her hands. 
  
   
     
"Bitch 'yung k-kamay ko!" She said with a low toned voice.
  
   
     
Hindi ko siya pinansin at nakinig na lang sa klase.
  
    
     
"One of the oldest rock existence, the Murchison Meteorite. It's 4,600,000,000 years old and likely existed before the earth itself completely formed," the prof explained.
 
   
   
Tumayo ako at pumunta sa cr. But before I entered the prof spoke.
  
   
    
"Miss. Daserio!? Not excusing yourself to go to the comfort room?"
 
   
   
I blew a loud breath, "Excuse me, po."
  
   
    
Pagpasok ko sa banyo ay tumawag agad ako kay Krin. "Any lead?"
   
    
    
"I'm sorry miss N, there's none." He replied.
  
   
    
Kumuyom ang kamao ko at muntik ko nang masira ang cellphone na hawak ko. I need to find my body. Hindi ako makakapasok sa katawan ko kapag hindi ko alam kung nasaan ito at kung malaman ko man dapat ko munang bawiin at kunin.
 
   
    
I will be in danger if I came back to my body immediately. Lalo na 'pag mga kalaban ko ang kumuha nito. The real question here is how? Paano ba ako makakabalik?
  
   
     
Pinatay ko ang tawag at agad na napamura. Nakaupo ako sa toilet bowl habang nakayuko at pinapakalma ang sarili. Why do I have to enter this body?! Ba't nangyari pa 'to.
    
   
     
Lumabas ako sa cr at diretsong umupo sa upuan ko. Walang emosyong mababakas sa hitsura ko at kung sino man ang may balak na sirain ang nasira kong mood ay mapapatay ko.
    
   
     
Ngayon nila ako subukan.
   
   
     
"Miss Daserio?! You aren't listening!" I swerved my eyes on her. On my prof.
   
   
   
"Should I just go out, po?"
  
  
    
I'm sure mafe-failure si Kaira dahil dito. Wala akong pakealam, hindi ako naparito para mag aral. Nakapag-aral na 'ko. And answering the questions of my prof, sucks. Paulit-ulit. Kapag natapos na, tama na.
   
   
    
"Just sit still and listen," she said with a calm voice.
  
   
     
Nagtataka ako. Bakit hindi nila ako pinapagalitan o pinapapunta sa Dean's office. Okay lang sa kanila ang ginagawa 'ko? O may iba pa bukod do'n? Bakit hindi ako napapagalitan? Anong meron? Anong meron sa school na 'to?
  
   
     
The people here in the school should be descent but... why do they have a frats in here? Tapos ang mga kagaya ko bakit andito?
   
   
    
I raise my right hand. "What if I don't want to listen?"
  
   
     
"Be it then," she responded. Nagtinginan naman ang mga kaklase ko.
   
   
   
Kumunot ang noo ko dahil do'n. Somethings up. What is it? Marami na ang gumugulo sa isipan ko. Ang daming pala-isipan. I can't take this alone... but who? Sino 'yung makakapagsabi sakin nito? Sinong pwedi kong pagsabihan nito?
  
   
     
Hindi kaya si Kaira ay pabor sa mga propesor?

 
   
   
     
LE.DEM.