Chapter 2

124 7 16
                                    

Nagsabi si Sehun kagabi na magpapa-party siya ngayon sa bahay niya. Being the supportive friend that I am, heto, naabutan ko pa sa kwarto niya na tulog mantika. He has no choice but to get up after I poke him repeatedly on his bed.

Nakabusangot man ang mukha, dali-dali itong naligo habang ngingisi-ngisi akong naupo sa kama.

Matapos siyang makapagbihis ay nagtungo kami sa pool area kung saan gaganapin ang party. I helped him set up the place, brought over the in-cans and foods. After a while, isa-isa nang nagdatingan ang mga bisita, rather, bwisita.

Sinalubong agad ako ng malapad na ngiti at fist bump ni Kai, ang kaibigan naming saksakan ng gwapo. Habulin. Matinik sa babae. I remember one time we waited for him in the parking lot of a mall just to sneak out of a girl who keeps on following him. He also needed to change his phone numbers because some were calling him in the middle of the night.

Ang mas malala? he had to move out of his condo and changed his address because of unsolicited gifts he were receiving from insane girls drooling over him. Ganyan katindi ang kamandag ng hinayupak.

And here's Suho, the advocate of world peace and eradication of poverty and hunger. Siya ang pinakamatino sa grupo. Pero kahit nasa kanya na ang lahat ng magagandang katangian ng isang lalaki, zero pa rin pagdating sa lovelife. Hindi kasi marunong dumiskarte.

Sehun initiated to open the beers and chips, that's when I knew that this is only exlusive for us. Kaya pala hindi naglabas ng speaker at disco lights. What must be his problem?

He blew a heavy sigh after finishing a can of beer. Then he look at us intently. "Lisa and I broke up," he said.

Dang it! Sabi ko na hindi 'yan magpapa-party nang exclusive kung wala lang. He continued to talk and told us what really happened. Nakikinig lang kami. Tahimik.

Minsan kasi hindi naman kailangan ng advice, kailangan lang nila ng masasabihan at makikinig. If he asks for advice, I'll leave it to Suho. I can't give him any words since my last relationship was five years ago, and I barely make good advices either.

"Bakit ba ako nagda-drama. Uminom na nga lang tayo," paglihis niya sa usapan.

Bihira ko lang makitang umiyak si Sehun. Sa aming magkakaibigan, he is the one who rarely gives any emotion and reaction. This must have been really painful for him. Hindi madaling itapon ang almost-perfect na relationship nila.

Natapos ang inuman na nakaubos siya ng sampung bote ng beer. Si Suho? Asa pa na makatatlong bote 'yon. Sapilitan pa makaubos ng dalawa sa kanya.

Inakay namin ni Kai ang lanta na naming kaibigan sa kanyang kwarto. Naiwan si Suho para magligpit ng mga kalat.

I know he can't decipher whatever we are saying, but we told him encouraging words anyways. I told him to just cry and cry. And get drunk, too.

Nanghihina man, pinilit niyang magsalita. "Thanks, bro."

I bid goodbye to them before we parted ways. I get in my car and drove forward. I might just go home and sleep there since it's already 12 midnight.

Habang nasa biyahe naramdaman kong puno na ang pantog ko at hindi na nito kayang tumagal pa. Huminto ako sa tapat ng eskinita. Madilim dahil walang ilaw pero wala na akong pakialam, bubulwak na ang ihi ko.

Naibuhos ko na ang lahat ng naipong sama ng loob sa mundo nang makarinig ako ng mabibilis na hakbang palapit sa akin. I can't see anything until somebody crashed into me.

The way this human being made me commit just a stepped backward convince me that I am way bigger than him.

"H-help me," he said with a heavy breathe. A boy – based on his voice.

No One Knows [ChanBaek COMPLETED]Where stories live. Discover now