Amour - under revision

Chapter 20

"OPEN YOUR EYES Kaira," he whispered on my ears.

    
     
While opening my eyes slowly, the effulgence of the light coming from the railing and from the chandelier made my vision blurry. Kinusot-kusot ko ang mga mata ko dahil tinakpan ito ng panyo ni Lutris.
     
     
     
It's 6:50 in the evening when Lutris covered my eyes with a handkerchief, now it's 7:13 pm. I look around, trying to guess what's going on and then I realize that we're in the rooftop and there are lights everywhere.
    
      
     
Napaawang ang labi ko sa magandang tanawin. It's beautiful. I've seen so many rooftops before at ang mga ginagawa ko noon ay makipagpatayan doon.
   
    
    
But now is different. This is amazing! Hindi ko maipaliwanag ang sayang nararamdaman ko basta ang alam ko lang ay tumitibok ng malakas ang puso ko habang ngiting-ngiti ako.
    
    
     
Ngayon ko lang na-realize na surpresa pala 'to. Galing kay Lutris.
     
    
     
The wind blew. Napayakap ako sa sarili ko dahil sa lamig ng hangin sapagkat nakasuot ako ngayon ng spaghetti strap dress na kulay puti. I didn't know na may dala siyang damit na para sa akin kanina lalo na't natalsikan 'yun ng dugo. And it was this.
    
          
       
Isang mainit na yakap ang natanggap ko mula sa likuran. Nagulat ako pero hindi ko na pinahalata 'yon sa kaniya. The hug is warm and light. I like it.
    
     
      
"Feeling better?" He mumbled on my left ear.
     
     
      
Rinig ko ang pag pintig ng puso ko nang malakas at pantindigan ng mga balahibo ko. "Y-Yeah.."
     
     
      
Nilagyan niya ako ng jacket sa balikat bago iginiya sa pangdalawahang upuan dito sa rooftop. The rooftop was enchanted. It has plenty of lights, a fairy lights...
   
    
   
Ang mesa ay may pulang tela at may mga pagkain sa ibabaw nito at mayroon ding champaigne. There's no candle in the middle like what I've used to know... on the movies.
   
    
       
Lutris pulled a chair for me and let me sit down. After that, he gave me his sweetest smile and went to his chair. Hindi ko akalaing gentle man siya at nakapadagdag pa 'yun sa kagwapuhan niya ngayon. Kakaiba nga talaga si Lutris.
   
     
    
May saltik siya sa utak.
   
    
       
Our eyes met. "Let's eat."
    
     
     
Hindi ko maigalaw ang kamay ko sapagkat napatitig ako ng matagal sa mukha niya. He wasn't looking at me now. His eyes were sparkling, his long lashes is pretty, ang may kakapalan niyang mga kilay ay bagay sa mukha niya..
   
    
   
Ang kaniyang matangos na ilong na mahihiya pa ako dahil sa katangusan nito... at ang kaniyang labing mamula-mula.. Hindi ko ma-explain kung bakit ko iniisa isa ang features ng mukha niya.
   
    
       
He suddenly look up and our eyes met again. Mabilis akong umiwas ng tingin at tumingin sa malayo. Nakakahiya talaga.
   
    
    
I saw him smirking in my peripheral vision. "Nagugustuhan mo na ako no?"
   
   
     
Napairap ako pero napatawa rin nang tumawa siya ng malakas. Tumigil lang ako nang tumambol na naman ang puso ko habang nakatingin ako sa kaniya at tumatawa siya. Why is my heart pounding?
   
   
     
"Ba't mo 'ko inaya mag date? I mean ba't tayo nagde-date?" Pag basag ko sa katahimikang namayani matapos naming tumawa.
    
     
     
Huminto siya mula sa pagkain at nagpunas ng labi gamit ang table napkin. He looked at me and my food. Hindi ko kasi ginalaw. Hindi ko alam.
    
     
      
"I don't know. Maybe I just want to spend this night with you.. and also to make it up to you."
    
     
     
Kalmado ang mga mata niya habang nakatingin sa akin. Seryoso naman ang boses niya nang sabihin niya 'yon. I plastered a small smile on my face. Hindi ako makatingin ng diretso sa mga mata niya.. nakakatunaw siya kung tumitig sa akin.
      
    
    
Lutris smiled. But it suddenly faded when he realized something. His smile appears to be meaningful. And the way his smile disappeared also has its reasons. Hindi ko alam kung bakit nawala ang ngiting iyon. Gusto ko ulit makita ang ngiti niya..
   
    
     
"We don't know what will happen tomorrow.. as long as you're okay I'm still in my sanity." He chuckled. "Com'on, let's enjoy this night."
      
     
       
I took the champaigne beside of my plate and raised it infront of him, trying to make a toast. "Cheers?"
   
    
       
"Cheers."
     
    
      
Ininom niya ang champaigne habang hindi inaalis ang tingin sa akin. Pareho kaming hindi maalis ang titig sa isa't isa. Bakit nga ba hindi ko maalis ang tingin ko sa kaniya.. Mainit ang tinging binibigay ni Lutris.. Those stares are giving me goosebumps. My spine is shivering.
   
    
     
I fake a cough and broke the eye contact. "Sino ang nagluto nito?"
     
    
     
He pouted his lips while raising his two brows on me." Ako.. You said you don't like someone's dish but mine. Damn, my pleasure!"
    
     
     
Ngumisi siya nang tumaas ang kilay ko. I was about to cross my arms when I realize that I have a gauz on my shoulder and I can't move it. Bumaba ang tingin ko sa balikat ko leaving Lutris' eyes, nilagyan niya ng gauze kanina ang sugat ko ng matapos niyang gamutin ito. I heard a small chuckle and my eyes automatically landed on him.
    
   
      
"Relax, para mo na 'kong kakainin sa mga titig mo." He wiped off the small tears on the corner of his eyes, tears of joy I suppose.
    
    
    
"Tss. Hindi ka naman masarap na putahe para kainin.. ew ka."
    
   
      
"Sinasabi mo lang 'yan dahil hindi mo matanggap na masarap ako. Siguro gusto mo talaga akong matikman no.." Nakangisi niyang saad.
   
  
    
"Isusubo ko sayo ang sarili ko." He laughed. Hard.
    
     
       
Tinignan ko siya ng masama bago nagsalita ng may sarkasmo. " Wow... That's a very gentle of you.
   
    
     
Fuck you Lutris. From the top of you head down to your feet.
    
     
     
"Wanna do it now?" He said, licking the corner of his lips.
   
    
     
I grimaced. "What the fuck?!"
  
    
     
"Yes, fuck. Now?"
   
    
      
My eyes widened, napamaang ako. Nakakadiri si Lutris. Gusto ko na lang tumalon sa building na 'to at mamatay.
  
    
      
"How can you say that to a fifteen years old? Unbelievable!"
  
    
     
"You're thinking like an 18. Humawak ka nga ng baril e."
   
    
     
"Your such an ass. Nasa harap tayo ng pagkain tapos kalaswaan ang mga pinagsasasabi mo."
    
    
     
He just chuckled that made me rolled my eyes. As I put the spoon full of soup inside my mouth, a very delicious taste crept my mouth. My face lit up.
   
     
     
"This is the best soup I've ever tasted!" I exclaimed to him, no lies.
   
   
     
"Really? Sinigang lang 'yan." Confusion plastered on his face.
       
    
     
Sinigang? Hindi ko pa 'yun natitikman ngayon lang. I like the tasty taste of it.
   
    
     
"Lang? It's the most amazing soup I've ever tasted! Kung ayaw mo edi ampangit ng lasa. I mean this is the ugliest soup I've ever tasted," I said with sarcasm on the last sentences.
   
   
     
Napangiwi naman si Lutris sa huling sinabi ko," I think mas okay 'yung nauna. I love it, but this is not that elegant... you know it's a filipino food."
    
     
    
"I like filipino food... And If I know you only like it because I praised you." I rolled my eyes on him again.
    
    
     
"One cuss, two kiss."
   
   
     
"And I said two kiss, two kick. At alam mo na 'yun kung saan." Seryosong saad ko.
   
    
     
Natutop niya ang kanyang labi at nagbuga nang marahas na hininga bago nagsimulang kumain ulit. Ang cute niya sa reaction niyang 'yon. Kung hindi lang sana pasmado ang bibig niya baka masaya kaming kumakain ngayon.
        
     
       
"Bakit walang kandila what-so-ever sa gitna?"
  
   
    
"Ahh 'yun ba? 'Cause if I want to kiss you I'll just pull you. Walang sagabal." Simple niyang saad habang hindi man lang ako tinignan.
  
   
     
Bakit kung sabihin niya 'yon sa akin ay okay lang na gawin namin 'yon? Is he insane or what? Nababaliw na ba siya para sabihin sa akin 'yon? Pwede namang aminin niya na lang na nalimutan niyang mag candle light dinner.
  
   
     
A moment of silence. Tapos na kaming dalawang kumain. Pareho lang kaming tahimik at nakikinig sa aming mga hininga. Ang awkward-
   
   
    
"Can I dance with you?"
  
   
   
Napalingon ako sa kaniya. "There's no music."
  
  
  
"So what? Hindi ba pweding sumayaw kahit walang music?"
  
   
    
Nagpati-anod ako nang igiya niya ako sa malawak na espasyo dito sa rooftop. Hinapit niya ako sa beywang para mapalapit ako sa kaniya. Tiningala ko siya at hindi na ako nagtaka kung magtama man ang mga mata namin.
   
   
     
He then took my arms and put it on his shoulders without breaking the eye contact. "Hindi ba masakit?" He was pertaining to my injured shoulder.
   
    
    
"Risk is in the option," I responded.
   
   
    
"You're so amazing.." Napalunok ako nang maramdaman kong may kung anong kiliti akong naramdaman sa aking katawan.
   
   
  
I think I knew it... Nahigit ko ang hininga ko nang muntikan nang maglapat ang labi namin dulot ng pagkakadikit ng aming  katawan. He put his arms around my waist and start swaying slowly.
      
     
       
Nawala ako sa aking sarili na kahit walang musikang tumutugtog ay nagsasayaw pa rin ako kasama siya. It felt romantic and this is the first time I've experience this. Sa tanang buhay ko walang romantikong naganap. It's all lifeless, ruthless and enigmatic.
     
     
      
I rested my head on his shoulder. Right now I don't want to break this moment. I want it to last. Ang sarap sa pakiramdam.
  
   
      
"Kaira what ever happen... tomorrow... I'll be here. Hindi kita iiwan." Dahil nakasandal ako sa kaniya ay narinig ko ang lakas ng pagtibok ng puso niya.
  
    
      
Umangat ang ulo ko at tinitigan ko siya. Ano bang mayroon sa Umbrione na 'yun at laging nagsasabi ng babala si Lutris. I know it's not a warning pero parang ganun pag dating sa akin. Masyado akong naku-curious.
     
     
     
I looked at him deeply in the eyes, "I'll hold onto that."
     
     
      
Unti-unting humigpit ang pagkakahawak ni Lutris sa likod ko hangang sa naging mainit na yakap ito. He buried his face on my neck. I felt his warm breath on my neck and it tickles. He was sniffing me!
  
  
   
He moved away and looked at me like I'm the most expensive thing in the world. How can he do that? His eyes were deceiving me. Nginitian niya ulit ako. Malalaman mo talagang masaya ang isang tao kapag ang ngiti ay umaabot hanggang mata.
     
     
     
Silence filled the rooftop but it was cut off by Lutris, "wanna go back?"
         
       
       
"Hmn," I nodded.
    
     
     
"Then let's go," he said and guided me on the elevator. He even held my hand ang intertwined our fingers together as we walk through the elevator.
    
     
       
"Shit! How do  I take a bath?!" I said when we arrived in our hotel room. Ito na ang problema ko ngayon.
   
   
    
"I don't know?" Tinignan ko ng masama si Lutris. Nakakairita ang mukha niya!
 
   
    
"Asshole."
   
    
     
"Don't take a bath then," he said.
   
     
       
"Ano ako magpapabaho? Holy s—"
   
   
      
I automatically gasp when he pulled my waist, held me closer to him and kissed me passionately. My eyes were open wide, still shock at the previous scene. Bakit niya ako hinalikan?!
   
    
      
I pushed him, leaving his lips alone. He's breathing heavily and his eyes were shut close. His forehead wrinkled and slowly opened his eyes.
   
   
     
I look away and brush my hair up using my fingers, "bakit ka ba bigla nanghahalik? Sinabi ko bang halikan mo ko?!"
   
   
    
"Sorry ang ingay mo e."
    
   
      
"Tulungan mo na lang ako." Shit. Nakakahiya! Ano ba 'tong pinanggagagawa ko sa sarili ko?!
     
     
    
Nagliwanag ang kaniyang mukha na parang may pilyong naisip at saka siya ngumisi. Hindi ko na lang 'yon pinansin. Baka uminit na naman ang ulo ko kapag tinignan ko pa ulit ang mukha niya.
   
     
     
"Really? Wanna bath now?" Inosente ang mga mata niya pero ang boses niya ay nanunukso.
   
   
      
"No mamaya na—" hindi ko na natapos ang dapat kong sabihin nang buhatin niya ako na parang bagong kasal.
   
    
     
"Hoy Lutris ibaba mo 'ko kung ayaw mo pang mamatay!!"
   
    
     
"Hindi mo 'ko mapapatay dahil patay na patay na ako sayo."
     
     
       
"Fuck you."
     
     
     
"Later, baby. You'll gonna pay for too much cussing," he uttered seductively and winked at me.
  
   
     
"Pay my ass. Tss."
    
    
      
He chuckled and lean in to kiss me on the forehead. I was stunned again because of what he did. Bakit ba bigla talaga siyang nanghahalik?! Nakatulala ako habang nasa mga braso niya. Hindi ko alam kung ba't ako natulala sa ginawa niya sa akin.
  
     
     
"I'd love too. But no."
   
   
    
Kumulo ang dugo ko dahil sa kabastusan ng Lutris na 'to. I punched him on the chest just to earn a chuckle and groan of pain from him. Napalakas ata. Deserve niya 'yon.
    
     
      
"That hurts baby. Pero mas masakit pa rin 'tong puso ko," he pointed at his chest were his heart was located.
   
   
    
"I have no care."
    
    
      
"Ouch."
   
   
     
Nilapag niya ako sa ibabaw ng sink dahil malawak ito at may kinuha siyang tuwalya sa ilalim ng lababong kinauupuan ko.
      
    
      
To think that his down there, nevermind. Lalo na't naka dress ako at medyo nakabukaka ang mga paa ko. He looked up and looked at me with his seductive stare. Damn Lutris! Anong akala niya sa akin? Nadadala sa titig? Ew siya.
    
     
    
My brows creased on him. "Asshole. Don't look up or I'll hit you with a shoes."
     
    
      
"Relax I'm not doing anything," he smirked.
    
    
    
"Yes you are. You're trying to seduce me with your stare. Aren't you?" Taas kilay kong sabi.
     
    
      
He chuckled, "Tumatalab ba?"
     
    
     
Hindi ko na lang siya pinansin at nilibot na lang ang tingin sa loob ng banyo. Maganda ang interior. Hindi naman kasi ako nag quick tour dito sa room e. He untied my shoelace, took my shoes off and after that he just threw it somewhere without giving any care.
     
     
     
He stood up after he took the towel. He brought it beside me. Akala ko kung ano na ang gagawin niya may inayos lang siya sa likuran ko. Pero nahigit ko ang hininga ko nang hapitin niya ako papunta sa kaniya habang nakaupo ako. He placed himself between my thighs while looking at my eyes.
     
     
      
"A-Anong ginagawa mo?"
   
    
     
"Helping you take a bath," he replied.
    
     
      
Unti-unti niyang ibinaba ang kanang strap ng dress ko at hinalikan ang balikat ko. I was anticipated by his seductive warm breath on my shoulder. Tumayo ang balahibo ko sa batok ng tumaas ang halik niya papunta sa leeg ko. Nakakadala..
   
     
     
His kisses went into licking and nibbling. When my self can't take the sweet feeling of intensity, I tilted my head to give him access. Alam ko dapat hindi, pero naging sunod-sunuran ako sa kaniya. Nawala na ako sa sarili ko at hinayaan siya. My breath hitched when he nibbled a spot on my neck that made my body shiver in pleasure.
    
    
    
"Stop..." I mumbled. M mind keeps telling me to stop but my body wants more.
    
     
      
He stopped from what he's doing that made me want him more. Bakit ako nagkakaganito? Why is my body reacting the opposite?
  
   
   
I was about to slap him when I saw him closing his eyes shut. His jaw were clenching. Bakit siya ganito? Napalunok ako at binaba ang kamay ko. I can't..
     
     
      
His head were laying low. "I'm sorry.."
   
   
     
I was stunned when he hugged me tightly and kiss me on the forehead. "I-I'm sorry princess, I.. I don't know what to say except for sorry." Malumanay ang boses niya.
    
     
      
There are no words coming from my mouth even if I tried to speak. Parang nawalan ako ng boses. Bubuka ang bibig ko pagkatapos ay wala namang salitang lumalabas doon.
    
    
     
Dapat ay hindi ko siya mapapatawad dahil sa ginawa niya pero ang bilis gumaan ng pakiramdam ko nang manghingi siya ng tawad. Ano ba? Sorry na lang bala talaga 'yon?! Mapangahas siya!
   
   
     
He gave distance to us while holding my shoulders carefully. Ang makapal niyang kilay ay magkalapit havang nakatulala siya. Hindi ko maintindihan kung ano ang nangyayari sa kaniya. Gusto kong malaman kung ano ang nararamdaman niya ngayon.
    
   
      
He looked away when our eyes met, "I'll just ready your bath."
   
   
    
He went towards the bath tub after he said those words. Naglagay siya ng kung anong pabango sa bath tub at pinabula iyon. He came back to me and scooped me from the sink to the bath tub.
    
    
     
I handed him the towel. He took it before placing it to the towel holder, "take off your clothes, tatalikod ako."
    
    
      
Ginawa niya ang sinabi niya. Tumalikod siya habang nakalahad sa akin ang isang kamay. Agad kong hinubad ang damit ko at binigay 'yon sa kaniya. He put it inside the washing machine and turned it on. Nakatingin lang ako sa kaniya habang ginagawa niya 'yun.
  
   
     
Nakalublob na rin ang katawan ko sa mabulang tub kaya wala naman na siyang makikita kahit pa wala akong damit.
   
   
    
He came back to me and squatted. "Call me if you're done. I'll help you put your clothes on."
   
   
    
Tumango ako sa kaniya. Bago siya tumayo at umalis ay binigyan niya ulit ako ng magaang halik sa noo.
     
    
      
Hinatid ko siya ng tingin hanggang sa tuluyan na siyang nakalabas ng banyo at isinara ito. Good thing nothing happened more than that. I closed my eyes and tried to rest.
    
     
     
NAPATINGIN AKO SA cellphone ni Kaira na nasa ibabaw ng kama nang mag-ring ito.
   
    
     
Pinuntahan ko agad 'yun at tinignan ang caller. Unknown number... Sinagot ko 'yon at nakinig sa kabilang linya dahil baka emergency. Papatayin ko na lang kapag wala namang sense.
     
     
     
"Miss N, we have a lead... I'll call again."
    
     
    

LE.DEM.