HAYATIM ROMAN OLSA (TAMAMLANDI)

FİNAL

 1 YIL SONRA

Ada alarmın sesiyle uyanmış ,telaşlı bir biçimde kalkmıştı.Annesine doğru bağırdı "Anne sana kaç defa dicem beni uyandır diye ,alarm ile uyanınca mal gibi oluyorum korkuyom biliyorsun"

"Kızım ne alarmından bahsediyorsun ,100 defa çaldı alarm 'ceddin deden estin baban' diye uyanmadın o çalan benim öğle ezanı uyarıcım ona uyandın." 

Ada "Öğlen mi oldun olamaz geç kaldım işe "

"Tabi geç kalırsın sana akşam erkenden uyu diyince , ben gece kuşu okşanım karışma bana diyordun."

Babası okuduğu gazeteden başını kaldırıp ,Ada'ya bağırdı "Kızım zaten geç kaldın bari yemek yiyelim öyle git ,her halükarda azar yiyeceksin nasıl olsa" 

Ada düşündü ,'Lan çok mantıklı' diyerek sofraya oturmuştu.Dedesi televizyonu açmış kanallarda geziniyordu "Gözde bu evlilik programlarını bulamıyorum ben hangi kanaldaydı ?"

"Baba onlar kaldırıldı artık yok ya."

"Niye kaldırıldı canım Allah Allah ,iyice bilime sanata saygısı kalmadı ülkenin her şeyi kapatıyorlar her şeyi "

Televizyon ilerlerken kanalın birinde çizgi film çıkmıştı, küçük bir kız karakter prenses kıyafeti giymiş konuşuyordu "Bugün prensesler okulunda ilk günüm acaba nasıl olucak ?"

Ada'nın aklına 'Leydilik Meslek Yüksekokulu' gelmişti direk , annesi telaşlanıp televizyonun fişini çekmişti direk "Neyse televizyon izlemek zaten zararlı biz boş zamanlarında kitap okuyan sabahları portakal suyu içen elit bir aileyiz"

Abisi ağzına aldığı koskocaman çokokremli ekmekten zar zor konuşuyordu "Anne ne portakal suyundan bahsediyorsun ya çay içip sahanda yumurta yiyoruz şu anda.Hem niye kapattın ben çizgi film izliyordum ne güzel kız sonra ne yapıcak merak ettim ,en heyecanlı yerinde kapattın."

Baba "Oğlum aptal mısın yoksa hobi olarak mı beynine oksijen almıyorsun anlamadın mı Ada bir ara prensesim diyip durmuştu ya annen gene o atağı depreşmesin diye kapattı televizyonu çaktırmamaya çalışıyoruz burada anlamıyorsun sende ha "

Ada tabağındaki son lokmayı da alıp masadan kalkmıştı "Ah teşekkür ederim canım ailem ama işe gitmem gerekiyor görüşürüz "

Dedesi Gökhan'a doğru kafasını yakınlaştırdı "Gökhan ne diyor pavyona mı gitmesi gerekiyormuş"

Gökhan "Pavyona değil dede işe işe"

Dedesi "Ne çişe mi ? Emen bu kız da iyice sapıtıverdi "

Annesi ,Ada kapıya doğru yürürken arkasından bağırdı "Ada dur abinde çıkacak şimdi bıraksın seni "

Gökhan "Ya anne çıkmıyorum ki ben dizinin yeni çıkan sezonunu izliyecem ,hem daha yemeğimi bitirmedim."

Anne "Al beni de ye beni ,çabuk kalk bırak kızı uğraşmasın otobüslerle"

Abisi ile arabaya binmişlerdi , Ada gülerek abisini dürttü "Zorla bıraktırdı demi çünkü bugün sen The Umbrella Academy'nin yeni sezonunu izliyecektin çıkmıyacaktın."

"Ah sorma annemi bilmez misin çekinmeden 2 böbreğinin 3'ünü de sana verir."

Ada "Hadi hadi itiraf et sende verirsin." Gökhan hafif sırıtmıştı "Çok değil 100 gramını "

Ada "Şunu 200 yapalım mı ?"

Gökhan "Anlaştık."

Ada arabanın radyosunu açmıştı , melodisi çok tanıdık bir şarkı çalmıştı.O kadar tanıdıktı ki o şarkı Ada'yı yüzyıllar öncesine götürmüştü ;

"Her veda edişimde düşünürüm ,seni bir daha görememek var...."

Ada çok hızlı bir biçimde radyoyu kapatmıştı abisi biraz şaşırsa da bir şey dememişti.Çalıştığı kafeye varmışlardı ,Ada söylene söylene içeriye girmişti "Allah'ım nolur kızmasın ,nolur kızmasın , ne olu.....Aa merhaba patron " kız hafif şekilde yumrukla omzuna vurdu "Naber ?"

Patron kollarını birbirlerine dolamış somurtarak kıza bakıyordu "Benim çalışanlarım neden işlerine zamanında gelmiyor acaba ?"

"Patron açıklayabilirim ,şey oldu şey ıııı he kar fırtınası kar fırtınasından araba çalışmadı o yüzden geç kaldım."

Patron "Nisan'ın 15'inde kar fırtınası ?"

Ada "Bizim oralar biraz yüksek ya birde bilirsiniz atasözü mü deyim mi ne vardı ya Mart kapıdan baktırır kazma kürek yaktırır."

Ada'nın geldiğini görünce Zehra'da onlara doğru gelmişti "Patron Ada'nın ne zaman yalan söylediğini gördün kar fırtınası diyosa doğrudur.Hem forma fikrini bulduğu için seni en sevdiğin elemanın değil miydi ? Ona kızmayın."

Patron "Yalan söylemez mi ? Daha geçen gün büyükannemin botoks yaptırması lazım diye avans istedi ve büyükannesi 15 sene önce ölmüş."

Ada "Patron şimdi konumuz bu mu ? İş beklemez çalışmamız lazım."

Akşama kadar her şey normal rutininde devam etmişti ,Ada rekorunu kırarak günü sadece 1 bardak kırarak bitirebilmiş, patron ise karşı kafenin daha iyi iş yaptığını formada değil de akşamları çıkan solist olduğunu keşfetmişti.Zehra bunu daha önce söylediğini söylese de hala kendi bulduğunu düşünüyordu.

Saat akşam 10'a doğru yaklaşmış solist geleceği için kafe tıklım tıklım doluydu ama verdiği saatten 1 saat geçmesine rağmen hala solist gelmemişti.Patron deli gibi dükkanın içinde dolanıyordu "Yandık yandık ne yapıcaz biz şimdi ?"

Burak "Patron Ada çıksın hem onun sesi çok güzel bugünlük durumu idare eder."

Ada "Ben mi ? Patron olmaz ben söyleyemem."

Patron "Ada sen benim en sevdiğim çalışanımsın ,biliyorsun değil mi ?"

Ada biraz daha dirense de patron kırdığı bardakları hatırlatınca sahneye çıkmıştı.Müşterinin birinden peçete ile şarkı isteği gelmişti.Ada peçeteyi açıp baktı 'Kaan Boşnak-Tutunamayız'

Ada "Arkadaşlar bunu okuyamam ,başka şarkı isteyen var mı ?"

Müşteriler Ada'yı dinlememiş hep bir ağızdan tezahürat yapmaya başlamışlardı "Tutunamayız ,tutunamayız...."

Ada gitarı eline aldı ,son kez belki de Petra'nın ile anısını yar etmek kalbinin köşesinde hep yaşatmak için söylemeye başladı ;

"Seni tanımadan hiç yaşamamışım ben meğer

Peşindeyim yok işim gücümSenin için her şeye değer

Ada şarkıyı söylediği sırada kalabalıktan çok tanıdık bir ses devam ettirmişti

 "İpsizim sapsızım bir baltaya sap olamadım

Ama yok ki senden başka gideceğim bir yerSenden başka gideceğim bir yer..."

Ada gözlerine inanamıştı ,bu bu nasıl gerçek olurdu.Karşısındaki kişi Petra'dan başkası değildi ,kız kalabalığa biraz daha göz gezdirdi.Kahverengi paltolu adam  köşede duvara yaslanmış kıza göz kırpıp elindeki defteri gösterdi ve o hemşirelerin popüler sessiz ol işaretinden yapmıştı, paltolu adam nasıl yapmıştı bilmiyordu ama bir şekilde Petra buradaydı.Bu sefer ikisi aynı anda şarkıyı devam ettirmişlerdi ;

"İkimiz de tutunamayız

Bu dünyada barınamayızBirbirimizin yanında olmazsak eğerHiçbirimiz tutunamayızBu dünyada barınamayızBirbirimizin yanında olmazsak eğerAma sana değer..."