Chapter 39

25.2K 528 30
                                    

My case was despairing at the outset.

I was raped in the past. Walong taon na ang nakalipas nang mangyari ang krimeng iyon. At alam kong mahirap patunayan sa korte ang isang krimen kung matagal na itong nangyari.

Yes, I may be able to file a case against them but it's just grueling how are we going to prove that. Evidences are gone astray.

"I kind of regretted why I didn't report the assault immediately." I frustratingly said and covered my face with my hands.

Ngayon na nakikita kong mahihirapan kaming patunayan sa korte ang insidente ay nanghihinayang ako kung bakit pinili ko ang tumahimik nang napakatagal na panahon.

"Hey, it's fine. Don't blame yourself when you're not ready that time to report that you're assaulted." Ace said and removed my hands from my face.

Tinitigan ko siya nang matagal. Kumunot ang noo ko nang makita ang kalmado niyang mukha na parang hindi kami nabigong magsampa ng kaso.

"Why are you so calm?" I asked, stressed out. Sa halip na sagutin ako ay nginitian niya lang ako at hinalikan ang kamay ko.

The day after Ace found out about the rape, we went to the police station to report the incident and gave my statement the next day. The prosecutor immediately discarded my case because I don't have any evidences to present. Unfortunately, we can't file a criminical case against him─them.

"Evidence? They're asking for evidence? It's like they're asking us to give them the stars." Step hissed. Nasa balkonahe kami ng bahay. My friends are all here. Kanina ay nandito rin si Mommy at Daddy. Umuwi lang nang sumapit ang alas diez kasama si Aesthrielle.

Nakaupo kami sa malaking round table habang si Raven ay nakasandal lamang sa glass railing at naninigarilyo. Simula nang dumating siya ay hindi ko man lang narinig ang boses niya.

I smiled at him when he caught me staring at him. Emotionless, he gazed back at me.

Napalunok ako. Oo at sanay ako sa pagiging cold niya sa'min pero ngayon ay ramdam ko ang pagiging iba niya. I'm having goose bumps by just staring at him.

Kung hindi lang hinila ni Ace ang upuan ko palapit sa kanya at naramdaman ang hininga niya sa aking leeg ay hindi mawawala ang tingin ko kay Raven. I tilted my head to the side when he nuzzled his face on my neck even more. Bumagsak ang tingin ko kay Ace. I caught him side eyeing Raven while he's breathing on my neck.

If we're not in this situation, I will find his possessiveness enthralling. I smiled faintly as I brushed his hair with my fingers. Kaagad niyang nagustuhan ang ginawa ko at nagsumiksik pa sa'kin. Tila nakalimutan na nasa harap kami ng mga kaibigan ko. This guy is really...

Rinig ko ang pagtikhim ng mga kaibigan ko nang mapansin ang pagiging malapit sa'kin ni Ace. Sa huli ay nasanay na rin sila sa ayos namin kaya hinayaan na lang kami at nagpatuloy sa pag-uusap.

"If we can't present an evidence, how about witnesses?" Eve asked.

Harvey snapped his fingers."It's easy. Let's just find those scumbags who assaulted her, make them speak and that's it! Case solved!"

He said it like it's just a child play for him. Kung sana ay gano'n lang kadali ang lahat.

I sighed and stood up.

"Where are you going?" Ace held my hip when I stood up.

I smiled weakly at him. "Kukuha lang ng maiinom." Paalam ko. Ramdam ko pa ang pagsunod nila ng tingin sa'kin nang pumasok ako sa loob ng bahay.

Habang naglalakad patungong kusina ay hindi ko mapigilang mapaiyak nang maalala ang iyakan at sigawan namin dito noong nakaraang araw.

Hindi pa man kami tuluyang lumilipat sa bahay na ito ay ganito na agad ang nangyayari sa'min. Kung saan nagsisimula pa lang kami ng panibagong buhay, malayo sa masalimuot naming nakaraan ay masama na agad ang aming simula.

When Rain Falls (Friend Series #1)Where stories live. Discover now