Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Chapter (71) – ေရတြင္းထဲက ေကာင္းကင္ဘံုကိုရွာေဖြျခင္း
ေန႔လည္ခင္း စူးရွေသာေနေရာင္ေအာက္ဝယ္ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ေကာင္ေလးက Chen Ge ၏သရဲအိမ္ထဲ ဝင္ခြင့္ျငင္းျခင္းခံရေပမယ့္ အျပင္မွာမတ္တပ္ရပ္ေနဆဲျဖစ္သည္။
"သရဲအိမ္ကိုလာခ်င္တာ သူ႔ရဲ့ဆႏၵေလးပါ.. ေက်းဇူးျပဳၿပီး ခြင့္ျပဳေပးပါလားရွင္.. ဘာမွမျဖစ္ေစရဘူးလို႔ ကတိေပးပါတယ္.."
အမ်ိဳးသမီးက ယြမ္ 100 တန္ေငြစကၠဴကိုထုတ္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
Chen Ge က လာဘ္ထုိးသည္ကိုျငင္းကာ ေျပာလိုက္သည္။
"ခင္ဗ်ား ဘာေၾကာင့္ အတင္းေတာင္းဆိုေနရတာလဲ.. ဒီကေလးက 8ႏွစ္ေလာက္ပဲရွိေသးတယ္.. သရဲအိမ္ထဲကအျပင္အဆင္က ကေလးေတြအတြက္ မသင့္ေတာ္လို႔ပါ.. သူ႔တစ္ဘဝလံုးကို ေျခာက္လွန္႔ေနမိမွာ စိုးရိမ္လို႔ပါ.."
အမ်ိဳးသမီကသူ႔အေမးကိုမေျဖဘဲ ေကာင္ေလး၏ဆံပင္ကိုထုိးဖြပြတ္သပ္ရင္း ညင္သာစြာေျပာလိုက္သည္။
"ဖန္းယြီ.. တို႔ေတြ တျခားေနရာ သြားကစားရေအာင္.."
သူမစကားမဆံုးခင္ ေကာင္ေလးက သူမ၏လက္ကို ဖယ္ခ်လိုက္သည္။ သူ႔အသားကို မိသားစုဝင္ေတြလာထိသည္ကိုပင္ မႏွစ္သက္ေပ။ သူက ဘယ္ေလာက္ေသြးေဆာင္ခံရေပမယ့္ မလႈပ္ဘဲ သရဲအိမ္ေရွ႕မွာမတ္တပ္ရပ္ၿပီး Chen Ge ကိုစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ သူ႔မ်က္ဝန္းထဲမွာ ေၾကာက္ရြံ႕ရိပ္ကို လံုးဝမျမင္ရေပ။
"ဖန္းယြီလား.. မင္းက ဘာေၾကာင့္ သရဲအိမ္ထဲ ဝင္ခ်င္တာလဲ.. အထဲမွာ ေမွာင္ၿပီး ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္ကြ.."
Chen Ge က ဒီကေလးကို စိတ္ဝင္စားသြားသည္။ သူ႔ဘဝမွာ ဒီအရြယ္ေလးႏွင့္ ဒီေလာက္စပ္စုေသာကေလးကို မေတြ႕ဖူးေပ။ ဒါေၾကာင့္ သူက ကေလးကို ညင္သာစြာေမးလိုက္သည္။
ေကာင္ေလးက အၾကည့္လႊဲလိုက္ၿပီး ေျမျပင္က Chen Ge ၏ကိုယ္ကို စိုက္ၾကည့္ကာ စကားတစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာေပ။
အမ်ိဳးသမီးက Chen Ge စိတ္တိုမွာစိုးလို႔ ဝင္ရွင္းျပလိုက္သည္။
"ဖန္းယြီက တျခားကေလးေတြနဲ႔မတူဘူး.. သူက စကားေျပာရတာ မႀကိဳက္ဘူး.. စိတ္မရွိပါနဲ႔ရွင္.."
"ကိစၥမရွိပါဘူးဗ်ာ.."
ဒီမိန္းမႏွင့္ကေလးက အေစာင့္ေတြမဆြဲထုတ္မခ်င္း သြားမည့္ပံုမေပၚေပ။ ဒါေပမယ့္ Chen Ge က အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ကေလးအေပၚ မရက္စက္ခ်င္ေသာေၾကာင့္ ေျပာလိုက္သည္။
"ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားတို႔ကို သရဲအိမ္ထဲက သတ္မွတ္ထားတဲ့ေနရာအျပင္ပုိင္းကိုပဲ အခမဲ့သြားၾကည့္ခြင့္ျပဳလိုက္မယ္.. ဘယ္လိုလဲ.."
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္.."
"ဒါဆို ဒီသေဘာတူစာရြက္မွာ လက္မွတ္ထိုးေပးပါ.. ၿပီးေတာ့ သရဲအိမ္ထဲက တျခားပစၥည္းေတြကို ေလွ်ာက္မကိုင္ပါနဲ႔.."
Chen Ge က စာရြက္၂ရြက္ထုတ္ကာ ေပးလိုက္သည္။ ပံုမွန္ဆိုရင္ အုပ္ထိန္းသူလက္မွတ္သာ လိုအပ္သည္။ ဒါေပမယ့္ သူက ေကာင္ေလးဆီက သေဘာတူလက္မွတ္ပါ ထပ္ေတာင္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဝိညာဥ္သတို႔သမီးအခန္းဘက္ကို ဝင္ခြင့္ျပဳလိုက္သည္။
Chen Ge က ဝင္ေပါက္ဝမွာ ေနာက္ခံသမိုင္းေၾကာင္းကို ရွင္းျပေတာ့ အမ်ိဳးသမီးက စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ပိုက္ဆံအိတ္ကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားေပမယ့္ ေကာင္ေလးက ေခါင္းငံု႔ကာ ေၾကာက္ရမွန္းမသိေပ။
သစ္ေျခာက္ပင္က ေလထဲယိမ္းႏြဲ႕ေနၿပီး သူတုိ႔ေျခေထာက္ေအာက္က လူေသအတြက္ မီး႐ိႈ႕ေပးရေသာေငြစကၠဴမ်ား တဖ်ပ္ဖ်ပ္လြင့္ေနသည္။ Chen Ge က 'ဝိညာဥ္သတုိ႔သမီး' အခန္း၏တံခါးကို ဖြင့္ျပကာ အတြင္းခန္းအျပင္အဆင္ကို ျပလိုက္သည္။
"အတြင္းပိုင္းခန္းက ဒီလိုပါပဲ.. အထဲကိုမဝင္ၾကပါနဲ႔.. ဒီပန္းၿခံက အသက္မျပည့္တဲ့ကေလးေတြကို ဝင္ခြင့္ကန္႔သတ္ထားလို႔ပါ.."
Chen Ge ၏စကားဆံုးေတာ့ လူႀကီးႏွစ္ေယာက္မတားႏိုင္ခင္ ေကာင္ေလးက အခန္းထဲကို စြတ္ခနဲေျပးဝင္သြားေတာ့သည္။
"ဖန္းယြီ.."
အမ်ိဳးသမီးက ေကာင္ေလးေနာက္ကို လိုက္သြားေခၚလိုက္သည္။ ေကာင္ေလးက 'ဝိညာဥ္သတို႔သမီး' ၿခံဝင္းထဲက ေရတြင္းတစ္ခုနားမွာ ကိုယ္ကိုကိုင္းညြတ္ကာ ေရတြင္းထဲမွာ တစ္ခုခုရွာသလုိ ငံု႔ၾကည့္ေနသည္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္.. ေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင္.."
အမ်ိဳးသမီးက ေတာင္းပန္ရင္း ေကာင္ေလးကို ၿခံဝင္းထဲကဆြဲထုတ္ဖုိ႔ ဆြဲေခၚေတာ့ ၿငိမ္သက္ကာ ရွက္တတ္ေသာကေလးက တျခားလူလိုေျပာင္းသြားေတာ့သည္။ သူက အမ်ိဳးသမီး၏လက္ကို ကုတ္လိုက္ရာ လက္ေမာင္းတြင္ ေသြးစို႔ေနေသာကုတ္ျခစ္ရာႀကီး ေပၚလာေတာ့သည္။
"ဒီေကာင္ေလးက စိတ္အေျပာင္းအလဲ ျမန္ပံုရတယ္.."
'ဝိညာဥ္သတို႔သမီး' ၿခံဝင္းထဲက ေရတြင္းက အကာအရံေရတြင္းေဘာင္ ရွိေသာေၾကာင့္ ထိုကေလးျပဳတ္က်မည္ကို Chen Ge မစိုးရိမ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီကေလးက ဘာေၾကာင့္ ေရတြင္းကိုစိတ္ဝင္စားသည္ကို သိခ်င္ေနသည္။
၃မိနစ္ေက်ာ္ၾကာေတာ့ ေရတြင္းထဲမွာ သူေတြ႕ခ်င္တာမရွိေသာေၾကာင့္ ေကာင္ေလးက သက္ျပင္း႐ိႈက္ကာ ေရတြင္းေဘာင္ေဘးက ခြာလိုက္သည္။ ဒီကေလးက သူ႔အရြယ္ကေလးေတြႏွင့္ မတူဘဲ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာမ်ားကို ပိုၿပီးစိတ္လႈပ္ရွား သေဘာက်ပံုရသည္။
"ခင္ဗ်ားတို႔က ၿခံထဲေတာင္ေရာက္ေနၿပီဆုိေတာ့ တျခားဟာထပ္ၾကည့္သြားလည္း ကိစၥေတာ့မရွိေတာ့ပါဘူး.."
Chen Ge က ထိုေကာင္ေလးကို စိတ္ဝင္စားကာ ေျပာလိုက္သည္။ ဒီကေလးက သူ႔ရြယ္တူခ်င္းထဲမွာ ေသးသြယ္ပံုရွိေပမယ့္ ၾကည္လင္ေသာ႐ုပ္သြင္၊ သိမ္ေမြ႕ေသာကိုယ္ေနဟန္၊ ေတာက္ပေသာမ်က္ဝန္းႀကီးႀကီးမ်ားရွိသည္။
"ဒီဝိညာဥ္သတို႔သမီးၿခံဝင္းႀကီးက ေရွးတ႐ုတ္ျပည္ကၿခံဝင္းႀကီးလို တည္ေဆာက္ထားတာျဖစ္တယ္.. အေရွ႕ဘက္နဲ႔ အေနာက္ဘက္အေဆာင္က မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ေတြေနတဲ့ အေဆာင္ျဖစ္တယ္.."
Chen Ge က တံခါးကိုတြန္းဖြင့္လိုက္ေတာ့ တံခါးေနာက္ကသရဲမက ႐ုတ္တရက္ခုန္ထြက္လာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးက ေၾကာက္လန္႔စြာေအာ္ရင္း ေနာက္ကိုဆုတ္လိုက္သည္။
"စိတ္မပူပါနဲ႔.. ဒါက သ႐ုပ္ေဆာင္ေနတာပါ.. ေရွာင္ဝမ္.. ခဏသြားနားလိုက္ဦး.."
"ေဘာ့စ္.. ရွင္ နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေပးပါဦးလား.."
ေရွာင္ဝမ္က ေျပာရင္း သူမဝတ္စံုကိုမကာ အခန္းျပင္ကိုထြက္လာေတာ့ Chen Ge ေနာက္မွာကြယ္ေနသည့္ ေကာင္ေလးကို ေတြ႕သြားသည္။ ထိုေကာင္ေလးက ေခါင္းေမာ့ကာ ေရွာင္ဝမ္ကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနသည္။
"ဟမ္.. ေဘာ့စ္.. ရွင္ ဘာေၾကာင့္ ကေလးေလးကို အထဲဝင္ခြင့္ျပဳရတာလဲ.."
ေရွာင္ဝမ္က အံ့အားသင့္စြာေမးလိုက္သည္။ ထိုအခါမွ Chen Ge က ဒီကေလးဘယ္ေလာက္ထူးဆန္းသည္ကို သိလိုက္ရသည္။ ေရွာင္ဝမ္၏သတို႔သမီးဝတ္စံုက ေသြးလိုနီရဲကာ မ်က္ႏွာက မသာမိတ္ကပ္လိမ္းထားသျဖင့္ တကယ့္အေလာင္းႏွင့္တူေနသည္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေကာင္ေလးက လံုးဝေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမရွိဘဲ ေရွာင္ဝမ့္နားတိုးကပ္ကာ ေသခ်ာၾကည့္ေနေသးသည္။
"ဒီကေလးက ကၽြန္မကို သေဘာက်ေနပံုပဲ.."
ေရွာင္ဝမ္က ၿပံဳးကာေျပာလိုက္သည္။ ဒီေကာင္ေလးက ေရွာင္ဝမ္ထြက္သြားသည္အထိ ေငးစိုက္ၾကည့္ေနခဲ့သည္။
"ကဲ.. ဒီေန႔ ဒီေလာက္ၾကည့္ရရင္ ေတာ္ေလာက္ၿပီ.. တျခားၿခံဝင္းေတြက ဒီလိုအျပင္အဆင္ခ်ည္းပါပဲ.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထြက္ၾကစို႔.."
Chen Ge ႏွင့္အမ်ိဳးသမီးက ထြက္ခဲ့ေပမယ့္ ေကာင္ေလးက ၿခံဝင္းထဲရပ္ကာ ဟိုဟိုသည္သည္ၾကည့္ၿပီး တျခားအရာကိုရွာေဖြေနသည္။
"ဖန္းယြီ.. သြားဖို႔အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ.."
ေကာင္ေလးက အမ်ိဳးသမီးကို လ်စ္လွ်ဴ႐ႈကာ ေရတြင္းဆီသြားၿပီး ထပ္ရွာျပန္သည္။
"ဒီေကာင္ေလးက မေၾကာက္ဘူးလား.. ခင္ဗ်ားက သူ႔အေမလား.."
Chen Ge က အလ်င္မလိုဘဲ အမ်ိဳးသမီးကို စကားလွမ္းေျပာလိုက္သည္။
"မဟုတ္ပါဘူး.. ကၽြန္မက အေဒၚပါ.. ေရွာင္ယြီက သူ႔အရြယ္ကေလးေတြနဲ႔မတူဘူး.. လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္တခ်ိဳ႕ သူ႔မိဘေတြ အက္ဆီးဒန္႔ျဖစ္ၿပီးကတည္းက သူ ခုလိုျဖစ္သြားေတာ့တာပဲ.. ကၽြန္မတုိ႔က ဆရာဝန္မ်ိဳးစံုျပေပမယ့္ ဘာမွမထူးဘူး.."
"စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာျပႆနာလား.. စိတ္မရွိရင္ သူ႔မိဘေတြဘာျဖစ္သြားသလဲ ေျပာျပေပးလို႔ရမလား.."
Chen Ge က စပ္စုလိုက္သည္။
"ဖန္းယြီရဲ့မိဘေတြက မုယန္အထက္တန္းေက်ာင္းက ဆရာေတြပါ.. တစ္ေန႔မွာ သူတို႔က ဒီအတိုင္းေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး လံုးဝရွာမေတြ႕ေတာ့ဘူး.. အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ေရွာင္ယြီက ၅ ႏွစ္သားေလးပဲရွိေသးတယ္.. ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မလည္း ကေလးနားလည္ေအာင္ မရွင္းျပတတ္ေတာ့ သူ႔မိဘေတြက ေကာင္းကင္ဘံုထြက္သြားၿပီလို႔ ေျပာျပထားခဲ့မိတယ္.."
"မုယန္အထက္တန္းေက်ာင္း ဟုတ္လား.."
Chen Ge က ေရရြတ္လိုက္မိသည္။
"ရွင္ ဒီအေၾကာင္းေတြ ၾကားဖူးတာလား.. အဲ့ဒီေက်ာင္းက ေကာလာဟလေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးထြက္ေနလို႔ သူတို႔ကို တျခားမွာအလုပ္ရွာဖို႔ ကၽြန္မေျပာေသးတယ္.. ဒါေပမယ့္ သူတို႔က နားမေထာင္ၾကဘူးေလ.."
ထိုအမ်ိဳးသမီးက အတိတ္ကိုသတိရၿပီး ငိုခ်င္လာသည္။
"ေရွာင္ယြီ.. အန္တီတို႔ျပန္ၾကစို႔ေလကြယ္.. ေနာ္.."
ေကာင္ေလးက ေခါင္းမာစြာျဖင့္ ေရတြင္းေဘးမွာရပ္ေနသည္။ Chen Ge က စိတ္ဝင္စားစြာျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။
"ေဟး.. မင္း ေရတြင္းထဲမွာ ဘာရွာေနတာလဲ.. ဒီထဲမွာ မေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ေကာင္ရွိလို႔လား.."
ဖန္းယြီက ေခါင္းခါျပကာ အရိပ္က်သည့္ေရတြင္းေထာင့္မွာရပ္ကာ ေအာက္ကိုဆက္ၿပီးၾကည့္ေနသည္။
"မင္း ေရတြင္းထဲမွာ ဘာရွာေနသလဲ ေျပာျပလို႔ရမလား.."
"ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခုခုရွာေနတာ.."
"ဘာရွာတာလဲ.."
"ေကာင္းကင္ဘံု.."
ေကာင္ေလးက ေရတြင္းထဲကို အၾကာႀကီးစိုက္ၾကည့္ၿပီးမွ ေျဖခဲ့သည္။
===========================
Chapter (72) – ဒုတိယအဆင့္ ကစားကြင္း
"ေရတြင္းထဲမွာ ေကာင္းကင္ဘံုရွိတာလား.."
Chen Ge က ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ရင္း တစ္ခုခုကိုသတိရလာသလို ခံစားရၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားလာခဲ့သည္။ သူက တစ္ဖက္ကိုလွည့္ကာ အသက္ျပင္းျပင္း႐ွဴသြင္းလိုက္သည္။ ကံေကာင္းၿပီး အမ်ိဳးသမီးက သတိမထားမိေပ။ Chen Ge ျပန္လွည့္လာေတာ့ ကေလးက အမ်ိဳးသမီးကို ေတာက္ပစြာစိုက္ၾကည့္ေနသည္။ သူ႔ပံုစံက မသာမိတ္ကပ္ႏွင့္ေရွာင္ဝမ္ကို ၾကည့္ေနသလိုပင္။
"ဖန္းယြီ.. အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီ.."
အမ်ိဳးသမီးက ထပ္ေျပာေတာ့ ေကာင္ေလးက ေရတြင္းေဘးကခြာၿပီး ျပန္လိုက္ခဲ့သည္။ သရဲအိမ္အျပင္ကိုေရာက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက ေခါင္းငံု႔ကာ နဂိုရွက္ေၾကာက္တတ္ေသာပံု ျပန္ျဖစ္သြားသည္။ အမ်ိဳးသမီးက ေက်းဇူးတင္စကားေျပာကာ ျပန္သြားၾကသည္။
Chen Ge က သရဲအိမ္ အတက္ေလွကားထစ္နားမွာ ထိုင္ခ်ၿပီး ဒီကေလးအေၾကာင္းကို စဥ္းစားေနသည္။ "ေရတြင္းထဲက ေကာင္းကင္ဘံုကိုရွာေဖြျခင္း" ဒီေကာင္ေလးက ဥပမာစကားနဲ႔ တင္စားသြားတာေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ေပ..။ သူ႔အေဒၚက မိဘႏွစ္ပါးေပ်ာက္သြားတာကို အရမ္းဝမ္းမနည္းေစဖို႔ လိမ္ေျပာခဲ့တာက ကေလးအေပၚ မေကာင္းသည့္အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ျဖစ္ေစၿပီး ခုလိုျဖစ္သြားပံုရသည္။ သူမျဖစ္ေစခ်င္သလိုမျဖစ္ဘဲ ကေလးစိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကို ထိခိုက္သြားေစခဲ့သည္။ Chen Ge အံ့ၾသတာက သူေမးေတာ့ ေကာင္ေလးက ခ်က္ခ်င္းေျဖလိုက္သည့္စကားေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
သူ႔မိဘေတြက ေကာင္းကင္ဘံုကိုသြားသည္ဟု ဆိုထားေပမယ့္ ေကာင္းကင္ဘံုကို ဘာေၾကာင့္ေရတြင္းထဲမွာ လာရွာတာလဲ..။ သူ႔မိဘေတြ ေရတြင္းထဲက်ေသသြားတာကို သူကိုယ္တိုင္ျမင္ခဲ့တာလား..။ ေရတြင္းထဲမွာ အေလာင္းေတြရွိမလား..။ Chen Ge က ရဲမေခၚေသးဘဲ စဥ္းစားေနသည္။
ဒီေကာင္ေလးမိဘေတြက မုယန္အထက္တန္းေက်ာင္းက ဆရာေတြ၊ သူ႔ဖုန္းထဲက side mission က မုယန္အထက္တန္းေက်ာင္းႏွင့္ ပတ္သက္ေနသည္။ ဒါက တိုက္ဆိုင္တာမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ဒီေကာင္ေလးမိဘေတြ ေပ်ာက္သြားတာက မုယန္အထက္တန္းေက်ာင္းႏွင့္ ပတ္သက္မႈရွိရမည္။ Chen Ge က ဖုန္းအနက္ကုိၾကည့္မိေတာ့ message တစ္ေစာင္ဝင္ေနသည္။
>>မွန္ကန္ေသာေရြးခ်ယ္မႈေၾကာင့္ ဆုလာဘ္ရလိုက္ပါၿပီ.. ဂုဏ္ယူပါတယ္.. အစမ္းမစ္ရွင္ - မုယန္အထက္တန္းေက်ာင္းကို ကစားလို႔ရပါၿပီ.. ဒီဟာက 'ေနာင္ဘဝ၏ေက်ာင္း' ဆိုသည့္ ၾကယ္၄ပြင့္အဆင့္ ကစားပြဲ၏ side mission ျဖစ္သည္။ အခု ၾကယ္၂ပြင့္အဆင့္ရွိတဲ့ 'မုယန္အထက္တန္းေက်ာင္း' ကို ကစားလုိ႔ရပါၿပီ..<<
>>မုယန္အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ side mission ၄ခုရွိပါသည္။ ဒီ၄ခုကို ေအာင္ျမင္ရင္ မုယန္အထက္တန္းေက်ာင္း ကစားကြင္း ပြင့္လာမည္။<<
>>မစ္ရွင္ - မုယန္အထက္တန္းေက်ာင္း<|
>>မစ္ရွင္ေတာင္းဆိုခ်က္ - ထိုေနရာကို ည ၁၁ နာရီမတိုင္ခင္ သြားပါ။ မနက္ထိအသက္ရွင္ေအာင္ေနပါ။<<
>>မစ္ရွင္သဲလြန္စ - လူတိုင္းရင္ထဲမွာ ရွက္စရာျဖစ္ရပ္ေတြကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားၿပီး တမလြန္ဘဝထိ ယူေဆာင္သြားသည္။<<
>>ဒီမစ္ရွင္ကို လက္ခံမလား<<
>>သတိေပးခ်က္ - ဒီမစ္ရွင္ကိုေရြးခ်ယ္ျခင္းက ၂၄ နာရီသာအခ်ိန္ရသည္။ ၂၄ နာရီေက်ာ္လွ်င္ ဒီမစ္ရွင္က လံုးဝပိတ္သြားမည္။<<
Chen Ge က ဧည့္သည္လက္ခံလိုက္လို႔ ရသည့္ဆုလာဘ္က ခုလို 2 star level game ကိုကစားရဖို႔ side mission ပြင့္သြားမည္မွန္း မသိေပ။ ဒီမစ္ရွင္က 1 star level Fu An တိုက္ခန္းထက္ျမင့္လို႔ ပိုအႏၱရာယ္မ်ားမွာ ေသခ်ာသည္။
Chen Ge က စာကို ထပ္ခါထပ္ခါဖတ္ကာ စဥ္းစားေနသည္။ Fu An တိုက္ခန္းမွာ တစ္ညတာေနၿပီး လူသတ္သမားလက္က အသက္ရွင္ေအာင္ႀကိဳးစားရသည္။ ခုမစ္ရွင္က လူသတ္သမားထက္ ပိုဆိုးတာပါရမည္။
အသက္ရွင္ဖို႔လုပ္ရတာ ႐ိုးရွင္းေသာေတာင္းဆိုခ်က္ေပမယ့္ ဒီဟာကိုေရြးခ်ယ္ခြင့္က ၂၄ နာရီပဲရွိသည္။ တကယ္လို႔ ဒါကိုလက္ေလွ်ာ့လိုက္ရင္ 4 star အဆင့္ 'School of Afterlife' ဆိုတဲ့ကစားကြက္ကို လံုးဝလက္လႊတ္လိုက္ရလိမ့္မည္။ ဒီ 4 star game က မျဖစ္ႏိုင္ဟုထင္ေပမယ့္ ခုလိုလမ္းစပြင့္လာေတာ့ Chen Ge လက္လြတ္မခံခ်င္ေပ။
Chen Ge က ဒါကုိျငင္းလိုက္ရင္ game ၂ခုကို လက္လႊတ္လိုက္ရာ က်မည္ျဖစ္ၿပီး ေကာင္းက်ိဳး၊ဆိုးက်ိဳးကို ခ်ိန္ဆေနသည္။ တကယ္လို႔ သူ႔သရဲအိမ္ကို ဧည့္သည္ထပ္တလဲလဲ လာေစခ်င္ရင္ ေသခ်ာေပါက္ 4 star အဆင့္ထိျမႇင့္မွရမည္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိေျခာက္လွန္႔စရာ game ၂ခု တစ္ၿပိဳင္တည္းေရာက္လာေတာ့ သူ တစ္ခ်က္ေတာ့ စမ္းၾကည့္သင့္သည္။ ဒီပန္းၿခံက ပိတ္ဖို႔ ၃လပဲလိုေတာ့တာဆိုေတာ့ သရဲအိမ္အတြက္ ဒီမစ္ရွင္ကိုလက္ခံဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
ဒါကိုလက္ခံၿပီးေတာ့ Chen Ge က အခ်ိန္မဆြဲေတာ့ဘဲ မုယန္အထက္တန္းေက်ာင္းႏွင့္ပတ္သက္တာ စံုစမ္းဖို႔ ေရွာင္ဝမ္ကိုေခၚကာ သရဲအိမ္ကိုၾကည့္ထားဖို႔ေျပာၿပီး ပန္းၿခံဝကိုေျပးလာခဲ့သည္။ သူက လံုၿခံဳေရးေတြဆီကေန တူဝရီးႏွစ္ေယာက္က ဘတ္စ္ကားေပၚတက္သြားၾကတာ သိလိုက္ရသည္။
"အမွတ္ 14 Bus"
Chen Ge က Taxi ကိုေခၚကာ အမွတ္ 14 Bus ကားရပ္မည့္ဘေနာက္မွတ္တိုင္ကို သြားဖို႔ေျပာလိုက္သည္။
Taxi က Bus ကားထက္ျမန္လို႔ Chen Ge က ထိုမွတ္တိုင္ကိုႀကိဳေရာက္ၿပီး တစ္မိနစ္ၾကာမွ Bus ကားက ဆိုက္လာသည္။ ကားထဲမွာ လူၾကပ္ေနၿပီး အမ်ိဳးသမီးကို ကေလးေပြ႕လ်က္ ကားေနာက္ပိုင္းမွာထိုင္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူတို႔က Chen Ge ကို သတိမထားမိေပ။ Chen Ge သာ သူတို႔ေနာက္ကလိုက္ေခ်ာင္းတာသိလွ်င္ လန္႔သြားေလာက္သည္။ Chen Ge က အလ်င္မလိုဘဲ ကားေနာက္ကေန Taxi ကိုလိုက္ေစသည္။ Bus ကားက 7မွတ္တိုင္ကိုေက်ာ္ၿပီး ေနာက္ဆံုးမွတ္တိုင္ေရာက္ခါနီးမွ အမ်ိဳးသမီးက ကေလးႏွင့္ဆင္းလာသည္။ သူတို႔က လမ္းသြယ္ေလးတစ္ခုထဲ လမ္းေလွ်ာက္ဝင္သြားၾကသည္။
သူတို႔က ဒီေလာက္ေဝးတဲ့ေနရာမွာ ေနၾကတာလား။ ဒီကေလးကို ဆရာဝန္မ်ိဳးစံုနဲ႔ျပရလို႔ ေငြေၾကးအရမ္းက်ပ္တည္းသြားတာျဖစ္ရမည္။
Chen Ge က သူတို႔ေနာက္က တိတ္တဆိတ္လိုက္လာရင္း မၾကာခင္ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ကေလးက ႐ုတ္တရက္ရပ္သြားၾကသည္။
သူတို႔က ငါလိုက္လာတာ သိသြားလို႔လား..။ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ခုခုကေန ပုန္းခ်င္ေနတာလား..။
==============================
Chapter (73) – အနီႏွင့္အနက္
ဒီလမ္းေတြက ေကာက္ေကြ႕ကာ ဝကၤပါလို႐ႈပ္ေထြးေသာေၾကာင့္ Chen Ge က ေနာက္ခ်န္မေနရဲဘဲ ထိုတူဝရီးေနာက္က ထပ္ခ်ပ္မကြာလိုက္ခဲ့သည္။ သူက လမ္းအဆံုးမွာ ႏွစ္ထပ္အေဆာက္အဦးတစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ထုိအေဆာက္အဦး၏ ပတ္ဝန္းက်င္က ေရဆိုးေျမာင္း၏အနံ႔အသက္က ဆိုးဝါးလွၿပီး ျမင္ျမင္ရာမွာ မည္းတူးညစ္ပတ္လို႔ေနသည္။ ပထမအိမ္ငွားမ်ားက ေျပာင္းေရႊ႕သြားေၾကာင္း ပိုစတာကပ္ထားတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ Chen Ge က ေလွကားအတိုင္း အေပၚကိုတက္လာေတာ့ အေပၚထပ္သာလွ်င္ အိမ္ငွားမ်ားရွိေၾကာင္း ေလွ်ာ္ၿပီးလွန္းထားသည့္အဝတ္မ်ားအရ သိလိုက္ရသည္။
ဒီတူဝရီးက ဒီလိုဆိုးရြားသည့္ေနရာက အေဆာက္အဦးဆီကို ဘာေၾကာင့္လာေနသလဲဆုိတာ ေတြးေနမိသည္။ သူတုိ႔သာ ဒီမွာေနထိုင္ေနတာဆိုရင္ သူတို႔အေျခအေနက တကယ္ကိုဆိုးဝါးလို႔ေနေလၿပီ။ ပန္းၿခံထဲမွာ အမ်ိဳးသမီးက သူ႔တူသရဲအိမ္ထဲဝင္ရဖုိ႔ ယြမ္ေငြ 100 တန္ကိုေတာင္ ရက္ေရာစြာထုတ္ေပးခဲ့ေပမယ့္ ေကာင္ေလးက အေဒၚျဖစ္သူကို သေဘာက်ပံုမေပၚေပ။ ဒါက ကေလးဆီက စိတ္ေရာဂါေၾကာင့္လား၊ သူမကပဲ ကေလးအေပၚ ဆက္ဆံတာမေကာင္းလို႔လား။
Chen Ge က ပထမထပ္က ပြင့္ေနေသာတံခါးကို ေခါက္ကာ ေခၚလိုက္သည္။
"တစ္ေယာက္ေယာက္ ရွိပါသလား.."
"လာၿပီ.."
ေျခသံႏွင့္အတူ အတြင္းခန္းထဲကေန အမ်ိဳးသမီးထြက္လာသည္။ သူမက Chen Ge ကိုျမင္ေတာ့ အံ့ၾသသြားသည္။
"ရွင္ ဘာေၾကာင့္ ဒီကိုေရာက္ေနတာလဲ.. သရဲအိမ္ထဲမွာ ကၽြန္မတို႔ တစ္ခုခုကို ဖ်က္ဆီးခဲ့မိလို႔လား.."
"မဟုတ္ပါဘူး.. ကၽြန္ေတာ္က ေကာင္ေလးအေၾကာင္းကို စိတ္ဝင္စားလို႔ပါ.. သူ႔ကို နည္းနည္းေမးစရာရွိလို႔ပါ.. Jiu Jaing ေဆးေက်ာင္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕ရွိပါတယ္.. တစ္ခုခု အကူညီေပးႏိုင္မယ္ထင္လို႔ပါ.."
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.. ကၽြန္မတို႔ အဆင္ေျပပါတယ္ရွင္.."
အမ်ိဳးသမီးက ယဥ္ေက်းစြာျငင္းလိုက္လို႔ Chen Ge က ထပ္ရွင္းျပလိုက္သည္။
"ကၽြန္ေတာ္က လူဆိုးတစ္ေယာက္မဟုတ္ပါဘူး.. ဒီမွာ ဖုန္းထဲကသတင္းကိုသာ ၾကည့္လိုက္ပါ.."
Chen Ge က သူ႔ဖုန္းထဲကေန သတင္းကိုရွာၿပီး အမ်ိဳးသမီးဆီကမ္းေပးလိုက္သည္။ Fu An တိုက္ခန္းအမႈကို သူကူညီေျဖရွင္းထားေၾကာင္း သက္ေသျပလိုက္သည္။
"ၾကည့္.. ကၽြန္ေတာ္က မေဖာ္ႏိုင္တဲ့အမႈကို ကူညီေျဖရွင္းေပးႏိုင္လို႔ ဆုတံဆိပ္ေတာင္ရထားတယ္.."
" 'သဘာဝလြန္ျဖစ္ရပ္မွတ္တမ္းတင္သူ ပိတ္မိလို႔ ရဲမ်ားက လာေရာက္ကယ္ဆယ္ရျခင္း' သရဲအိမ္ပိုင္ရွင္က ေသလုေမ်ာပါး ႀကံဳေတြ႕လိုက္ရတာလား.."
Chen Ge က သူမကိုဆက္ေျပာလိုက္သည္။
"ေခါင္းစဥ္ေတြကို ဂ႐ုမစိုက္ပါနဲ႔.. အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္ပံုပါတယ္.."
အမ်ိဳးသမီးက သံသယကင္းကာ ဖုန္းျပန္ေပးလိုက္သည္။
"အထဲကိုဝင္ထိုင္ပါဦးရွင္.."
အခန္းက ေပ ၃၀ ပတ္လည္ေလာက္တြင္ ဧည့္ခန္း၊ ထမင္းစားခန္း လုပ္ထားၿပီး အိပ္ယာမ်ားကို နံရံေဘးမွာကပ္ထားသည္။
"အခန္းက ႐ႈပ္ပြေနတာ ေတာင္းပန္ပါတယ္.. ကၽြန္မတို႔က ဧည့္သည္လာမယ္မထင္လို႔ပါ.. တစ္ခုခုေသာက္ဦးမလား.."
အမ်ိဳးသမီးက စိတ္ပ်က္စြာေျပာလိုက္သည္။ သူမက ေကာင္ေလးႏွင့္တူေသာ အရိပ္လကၡဏာေပၚေနသည္။
"ကိစၥမရွိပါဘူး.. ကၽြန္ေတာ္က ေမးခြန္းနည္းနည္းေလာက္ ေမးခ်င္လို႔ပါ.."
Chen Ge က ဖုန္းကိုထုတ္ကာ အသံသြင္းဖို႔လုပ္လိုက္သည္။
"ႏွစ္ေတြၾကာၿပီးမွ ဘာေၾကာင့္ ခုမွလာေမးရတာလဲ.."
ဒါေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီးက Chen Ge ေရွ႕ကခံုမွာ ဝင္ထိုင္ကာ လြန္ခဲ့ေသာ ၃ႏွစ္၊ မုယန္အထက္တန္းေက်ာင္းက အျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္ေျပာျပလိုက္သည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ၃ႏွစ္က မုယန္အထက္တန္းေက်ာင္းက ပံုမွန္ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းသာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ေကာင္ေလးရဲ့မိဘေတြက မိုးရြာတဲ့ေန႔တစ္ေန႔ ေက်ာင္းဆင္းလို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ သားေလးကိုမေတြ႕တာ သတိထားမိေတာ့ မိုးေရထဲ တဖန္ျပန္လိုက္ရွာခဲ့ၾကသည္။ ဒါေပမယ့္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပဲ အိမ္ျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္။ မိဘႏွစ္ပါးက ေကာင္ေလးေၾကာင့္ ေပ်ာက္သြားပံုေပၚေၾကာင္း အမ်ိဳးသမီးက ေျပာျပခဲ့သည္။ Chen Ge က အာ႐ံုစိုက္ကာ ထိုျဖစ္ရပ္ကို စိတ္ထဲမွာ ပံုေဖာ္ၾကည့္ေနသည္။
ဖန္းယြီ၏မိဘႏွစ္ပါး႐ုပ္အေလာင္းကို ေရတြင္းထဲမွာက်ေသေနတာေတြ႕ရၿပီး ထုိျဖစ္စဥ္တစ္ခုလံုးမွာ တစ္ဦးတည္းေသာမ်က္ျမင္သက္ေသက ေကာင္ေလးသာျဖစ္သည္။
Chen Ge က ဖုန္းအနက္ကိုထုတ္ၿပီး ၾကည့္ေတာ့ 'တမလြန္ဘဝကေက်ာင္း' ဆိုသည့္ မစ္ရွင္၏ side mission No.C - နက္႐ိႈင္းေသာေရတြင္း "ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ေက်ာင္းထဲဝင္သြားတယ္၊ ဘယ္သူမွျပန္ထြက္မလာဘူး" ဆိုသည့္ဟာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
ဖုန္းအနက္က သဲလြန္စကို မွားေပးမည္မဟုတ္ေပ။ ဒါဆို ဒီကေလးမိဘေတြက ဘာျဖစ္သြားတာလဲ။ ေရတြင္းထဲက်တာက ဒီကေလးမဟုတ္ဘဲ တျခားေမာင္ႏွမႏွစ္ဦး ျဖစ္ပံုရသည္။ Chen Ge က ဖုန္းအနက္ကိုခ်ကာ မ်က္ရည္က်ေနေသာအမ်ိဳးသမီးကို ေမးလိုက္သည္။
"ဖန္းယြီက တစ္ဦးတည္းေသာသားလား.. တျခားေမာင္ႏွမေတြ မရွိဘူးလား.."
Chen Ge ၏အမူအယာေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီး၏အမူအယာ ေျပာင္းသြားသည္။
"တကယ္လို႔ ကၽြန္မကေလးႏွစ္ေယာက္သာ တစ္ခုခုမျဖစ္ခဲ့ရင္ ဖန္းယြီဆီမွာ အစ္ကိုတစ္ေယာက္၊ အစ္မတစ္ေယာက္ ရွိေနေလာက္ၿပီ.."
"ခင္ဗ်ားရဲ့ ကေလးေတြလား.."
"သူတို႔က အရမ္းငယ္ေသးခ်ိန္မွာ ဆံုးသြားၾကတာပါ.."
အမ်ိဳးသမီးက မထိန္းႏိုင္ေတာ့လို႔ မီးဖိုဘက္ထထြက္သြားၿပီး တိတ္တဆိတ္ မ်က္ရည္သုတ္ေနသည္။ ဖန္းယြီဆီမွာ အစ္ကိုတစ္ေယာက္၊ အစ္မတစ္ေယာက္ ရွိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အရမ္းငယ္တဲ့ကေလးေတြက ဘာေၾကာင့္ မုယန္အထက္တန္းေက်ာင္းကို သြားရမွာလဲ။ ဖုန္းအနက္ရဲ့ေဖာ္ျပခ်က္က မွားေနတာလား။ ဒီအမ်ိဳးသမီးက လိမ္ေနတာလား။ ဒီကေလးႏွစ္ေယာက္က ဘာေၾကာင့္ ေက်ာင္းထဲက ျပန္မထြက္လာႏိုင္တာလဲ။ ဖန္းယြီကပဲ ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္ေနတာလား။
အမ်ိဳးသမီးက အေတာ္ၾကာတဲ့အထိ မီးဖိုထဲကထြက္မလာေသာေၾကာင့္ Chen Ge က ဖန္းယြီ၏အခန္းေလးထဲ ဝင္သြားလိုက္သည္။ ကေလးက စားပြဲမွာထိုင္ကာ တစ္စံုတစ္ခုကိုဆြဲေနသည္။ Chen Ge က အေပၚကစီးၾကည့္ေတာ့ အနီနဲ႔အနက္ေရာင္ကို ေရးျခယ္ေနတာေတြ႕လိုက္ရသည္။
"ေရွာင္ယြီ.. မင္း ဘာပံုဆြဲေနတာလဲ.."
ေကာင္ေလးက လွည့္ၾကည့္ကာ ဘာမွမေျပာဘဲ ပံုကိုဆက္ဆြဲေနသည္။ ၾကည့္ေနရင္း ပံုေပၚလာသည္။ အိမ္အမည္းတစ္လံုးႏွင့္ အနီေရာင္လူပံုေတြျဖစ္သည္။ သူက ပံုဆြဲၿပီး ထိုပံုကိုယူကာ ၾကမ္းေပၚပစ္ခ်လိုက္သည္။ Chen Ge က ထိုပံုကိုေကာက္ကာ ေသခ်ာေလ့လာၿပီး အိတ္ကပ္ထဲထည့္လိုက္သည္။ ေကာင္ေလးက ေနာက္ထပ္ပံုအသစ္ကို ဆြဲေနျပန္သည္။ ထိုပံုသည္လည္း အနက္ေရာင္အိမ္ႏွင့္ အနီေရာင္လူသားမ်ားသာျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
သရဲအိမ္ထဲမွ ဖူးစာရွင္
HorrorGenre Action ,Adventure ,Comedy, Drama, Horror ,Mature ,Mystery, Psychological , Supernatural ,Tragedy
Chapter (70+71+72+73+74)(Z+U)
Start from the beginning
