Why didn't you tell me?

8.

Ik werp nog een blik op mijn horloge. Twintig over zes. Ik zucht. Waarschijnlijk had Connor toch geen zin om me nog even te zien. Nog een minuut tikt voorbij. Dan zie ik opeens iemand mijn kant op komen rennen. "Lucy! Sorry, ik kon het noet vinden. Ja, ik weet het. Ondanks alle borden die er hangen" hijgt Connor. Hij komt bijna niet uit z'n woorden. "Hey. Ik ben blij dat je toch bent gekomen!". "Je dacht toch niet dat ik je zou laten zitten?". Connor kijkt me een beetje verontwaardigd aan. Ik schudt zacht mijn hoofd. Dan trekt Connor me in een knuffel en zo houden we elkaar een tijdje vast. "Ik heb iets voor je, als een soort kerstcadeau" zegt Connor plots. Ik laat hem los en kijk hem aan. "Dat had je helemaal niet hoeven doen!". "Maar ik wou het toch graag". Connor graait even in zijn zak en vist er een doosje uit. Het is een klein vierkant doosje en het heeft een zwart-achtige kleur. Voorzichtig opent Connor het doosje. Er ligt een klein, zilver ringetje in. In het midden zit een klein hartje. Ik sla mijn handen voor mijn mond. "Oooh" is het einige wat ik uit kan brengen. Connor lacht even om mijn reactie en pakt dan het ringetje uit het doosje. Langzaam schuift hij hem om mijn vinger. Nog steeds vol verbazing kijk ik erna. "En ehm, ik wou eigenlijk ook nog wat vragen..". Connor haalt even een hand door zijn haar en praat dan verder. "Nou ja, aangezien we al op zoveel dates zijn geweest enzo dacht ik dat ik het nu wel zou kunnen vragen.. Wil je mijn vriendin zijn?".

Ik staar weer naar het ringetje. Connor is zo lief voor me. Eerst overviel hij me al met de ring, en toen vroeg hij me ook nog of ik zijn vriendin wil zijn! Natuurlijk zei ik ja. Zonder dat ik het zelf echt doorhad, was ik al die tijd al verliefd op hem. Eigenlijk al sinds het eerste contact dat we met elkaar hadden. Nadat ik ja zei, hebben we nog gezoend. Ja, lekker openbaar dus die hele rij mensen, maar het kon me even niks schelen. Ik mis hem nu al. Misschien wat cliché, maar toch. Het zijn wel twee hele dagen zonder hem...

Ik doe mijn oortjes in en zet m'n muziek aan. Terwijl ik uit het raam kijk, komen de geluiden mijn oren binnen. Buiten is een zeer heldere lucht. Bijna alles is te zien. Kleine huizen en velden met bloemen doemen onder ons op. Ik blijf er naar kijken, net zolang tot ik in slaap val.