Why didn't you tell me?

3.

De sneeuw kraakt onder mijn schoenen, bij elke stap die ik zet. Mensen lopen haastig langs me en kleine kinderen gooien sneeuwballen. Lachend ontwijk ik een bal die langs mijn hoofd zoeft. ''Sorry mevrouw!'' roept een klein jongetje. Ik glimlach naar hem. Verlegen kijkt hij weg.

Plots begint mijn telefoon te trillen. Behendig vis ik hem uit mijn jaszak en ontgrendel hem. Behalve wat Instgram meldingen zie ik ook dat ik een sms heb ontvangen. Nieuwschierig klik ik op 'openen'.

Hi, ik ben het, Connor. Ik kan vandaag helaas niks met je afspreken, ik moet nog dingen doen voor mijn werk. Maar zou je morgen met me willen schaatsen? Op Fifth Avenue is een open schaatsbaan.. Wil je met me mee? x

Mijn hart stopt even. Connor wil weer op een date met me!

Hi Connor! Dat lijkt me erg leuk :) Moet ik zelf schaatsen meenemen?

Nee hoor, dat regel ik wel :) Zullen we rond half vier afspreken?

Ja, is goed. Tot morgen! x

Tot morgen! x

Vlinders vliegen hevig rond in mijn buik. Ik probeer ze te negeren, maar dat gaat moeilijk. ''Ik kan helaas niks met je afspreken vandaag''. Betekent dat dat hij me leuk vindt...?

Vrolijk loop ik door de drukste winkelstraten van New York. Normaal zou ik allang gek geworden zijn van alle mensen en geluiden, maar nu kan niks mijn dag meer verpesten. Na een paar minuten lopen zie ik een leuke winkel. Ik duw de deur van het winkeltje open en de warmte komt me tegemoed. De vrouw achter de kassa knikt verwelkomend naar me terwijl ik verder loop. Een vrolijk kerstliedje klinkt door de kleine speakers die in het winkeltje hangen. Vrolijk neurie ik mee. Ik kijk even tussen de spullen als iets mijn aandacht trekt. Op een plakje, een beetje weggeschoven tussen wat andere spullen, ligt een doosje. Ik pak het en bekijk het van dichtbij. Het is donkerblauw van kleur en heeft een zachte, fluwelen bovenkant. Voorzichtig open ik het. Een klein zilver kettinkje verschijnt. Er hangt een klein hartje aan. Ik glimlach. Dit is echt iets voor mijn zusje.

Ik laat de deur achter me dichtvallen terwijl de sneeuw zich gretig tegen mijn gezicht aanplakt. Met een tasje in mijn hand loop ik weer verder. Ik voel hoe mijn maag begint te knorren, waardoor ik besluit nog even boodschappen te doen en daarna naar huis te gaan.

Als ik eenmaal thuis ben, begin ik gelijk met koken. Ik maak macaroni. Ondertussen zet ik wat muziek op en begin mee te zingen. ''Can you feel me, when I think about you, with every breath I take. Every minute, no matter what I do, my world is an empty place''. Kiwi kijkt me raar aan en vlucht als ik er ook nog bij ga dansen. Snap ik, het ziet er niet uit.

Zuchtend zet ik de vaatwasser aan. Dan pak ik de stofzuiger en maak mijn kamer weer schoon. Ik kan het niet echt een huis noemen, want mijn appartement is best klein. Het bestaat uit een kamer waar mijn tweepersoonsbed staat, een kleine woonkamer met een keuken er in en een klein badkamertje, met een WC, douche en wasbak. That's it. Maar ik heb niks te klagen, ik woon tenslotte in een erg leuke stad. Ik trek destekker van de stofzuiger uit het stopcontact en ruim hem weer op. Ik werp een blik op de klok. Half elf. Ik loop naar de badkamer en kleed me om. Dan poets ik mijn tanden en stap in mijn bed. Ik wil morgen niet te moe zijn..

Net als ik mijn ogen wil sluiten, hoor ik mijn telefoon trillen. Ik spring uit bed en gris hem van de eettafel. Misschien is het Connor wel! Snel open ik het berichtje.

Welterusten :) x Connor

Welterusten! xx

Glimlachend zet ik mijn telefoon uit, waarna ik dan toch echt ga slapen. Als dat nu nog lukt...