Why didn't you tell me?

Epiloog.

Ik trek een dikke trui over mijn hoofd en trek me er lekker in terug. Daarna trek ik een paar lange sokken aan, zet ik thee en doe mijn haar in een hoge staart. Langzaam loop ik naar het raam, het is zo'n raam dat van het plafond tot de grond loopt. Ik ga erbij zitten en kijk naar buiten. De regen slaat tegen de ramen en de wind zorgt ervoor dat de bladeren in het rond vliegen, alsof ze aan het dansen zijn. Ik blaas in mijn thee en neem voorzichtig een slok. Ik pak mijn telefoon en blader door mijn fotogalerij. Onverwachts verschijnt er een foto van Connor op mijn scherm. Ik schrik en staar er een tijdje naar. Zonder te twijfelen druk ik op de verwijder knop. Ik zet mijn telefoon uit en gooi hem ergens achter me op de grond. Connor... Het is inmiddels ongeveer 4 maanden geleden dat onze relatie is gestrandt. En het doet nog steeds pijn. Niet omdat hij nu een nieuwe vriendin heeft, juist niet. Omdat hij nu een vriend heeft. Ik snap nog steeds niet hoe ik zo blij en verliefd op hem kon zijn, zonder te zien wat er eigenlijk gaande was in zijn hoofd. De ruzie's met zijn ouders en zus waren natuurlijk omdat ik zijn vriendin was terwijl zij allemaal al wisten dat hij helemaal niks voor vrouwen kan voelen. Ik zucht diep. Zelfs nu, 4 maanden later, denk ik er nog veel aan. Ik hoop dat hij nu gelukkig is. En ik hoop dat ik dat ooit ook word.

Ooit...