Why didn't you tell me?

1.

Een beetje nerveus loop ik door de straten van New York. Vandaag heb ik een date. En niet zomaar een date, maar een date met een persoon die ik online heb ontmoet, Connor Franta. We hebben elkaar ontmoet via Twitter en hebben besloten elkaar eens te ontmoeten. Eerst twijfelde ik heel erg, je weet natuurlijk nooit of die persoon wel is wie die zegt dat 'ie is. Maar na een paar keer geskypt te hebben durfde ik het wel aan. Het is koud in New York. De wind waait door de straten en mensen lopen met mutsen en sjaals. De winkels liggen vol met kerstspullen zoals kerstbrood, speelgoed en natuurlijk kerstbomen. New York is een mooie stad, maar je moet er wel van houden. Er is altijd geluid en altijd drukte. Ik werp een blik op een grote klok die boven een winkel hangt. 13:55. Ik ben dus mooi op tijd.

Zodra ik de deur van het café openduw, komt de warmte me tegemoet. Ik ril nog even en trek dan mijn sjaal en jas uit. Ergens in een hoekje staat een kleine kapstok vol jassen. Ik probeer nog ergens een plekje te vinden en loop daarna het café binnen.

Een jongen komt op me afgelopen een lacht naar me. Oh god. Kom op Lucy, je kan dit! "Hey, ben jij Lucy?". "Hoi! Ja, ik ben Lucy. Ben jij dan Connor?". Wat een domme vraag. Typisch iets voor mij. "Ja, dat ben ik. Leuk je eindelijk te ontmoeten!". Nog voordat ik iets kan zeggen, slaat Connor zijn armen om me heen en knuffelt me. Dan laat hij me los en neemt me mee naar een tafeltje in een hoek, vlak naast het raam. Als een echt heer trekt hij de stoel naar achteren om mij er in te laten zitten, waarna hij de stoel weer aanschuift en op zijn eigen plek gaat zitten. Meteen komt er een ober aan. "Goedemiddag, mag ik u bestelling opnemen?" vraagt de mannelijke ober. Connor knikt en vraagt me wat ik wil hebben. "Thee graag" antwoord ik. Connor bestelt koffie en een mandje koekjes voor erbij. Als de ober alles genoteerd heeft, loopt hij weer weg. "Dus, hoe lang woon je nu al in New York?" vraag ik Connor. "Sinds mei 2012. En jij?". "Begin dit jaar pas". Connor glimlacht naar me. Hij heeft bruin haar, wat hij zo goed mogelijk in een kuif heeft proberen te krijgen. Hij graagt een blauwe trui met een zwarte broek en simpele allstars. Heel aantrekkelijk.

Na een tijdje komt de ober aanhobbelen met een dienblad in zijn handen. Hij zet het eten en drinken voor ons neer en loopt weer weg, op naar de volgende klanten. Een lichte citroengeur komt mijn neus binnen. Het kaarsje in het midden van de tafel flakkert gezellig terwijl er net weer een nieuw kerstlied begint te draaien. Ik pak een koekje uit het mandje en laat het voor de helft in mijn thee glijden. Daarna trek ik hem eruit en stop hem in mijn mond. Ik zie Connor hetzelfde doen en lach even.

"Hier is de rekening". De ober legt een briefje op tafel en wacht tot een van ons aanstalten maakt om ernaar te kijken. Ik buig me voorover om het papiertje te pakken, net als Connor dat ook wil doen. Onze handen raken elkaar en we trekken gauw onze handen weer terug. Connor is de eerste die weer reageert en pakt het briefje alsnog. Een trilling gaat door me heen. Ik ben nooit goed geweest in flirten, en dit soort situaties maken me altijd nerveus. "Ik betaal" zegt Connor met een scheve glimlach. Verlegen lach ik terug. Blijf kalm, Lucy, blijf kalm.

Ik trek mijn sjaal over mijn hoofd en wikkel hem nog een keer om mijn nek. Daarna loop ik samen met Connor naar buiten. Zwijgend lopen we de straat uit. "Ik vond het erg gezellig, ik hoop jij ook..?". Ik kijk Connor aan. "Ik ook. Zou je misschien morgen weer iets samen willen doen?". Ik voel dat mijn wangen rood worden. Connor knikt. "Ik sms je morgen wel". Daarna staan we wat ongemakkelijk tegenover elkaar. Dan doe ik iets wat ik nooit van mezelf verwacht had. Ik buig me naar voren en kus zachtjes Connor's wang. Hij glimlacht lief en zwaait dan nog even, om vervolgens terug naar zijn appartement te lopen. Ik kijk hem na tot hij een stipje is geworden.