Dark Paradise |Z.M|

Chapter 21

Zayn's POV.

<<Zayn?.>>

Ακούω την φωνή του Harry όμως δεν μπορώ να δώσω σημασία αυτή τη στιγμή σε οτιδήποτε λέει.

Κυριολεκτικά πηγαίνω πάνω κάτω αναστατωμένος και προσπαθώ να ηρεμήσω, τα χέρια μου τρέμουν, νιώθω τα πνευμόνια μου να λιγοστεύουν απο οξυγόνο και μπορώ να καταλάβω οτι έχω βουρκώσει.

Σιγά σιγά όλοι ήρθαν έξω και αυτό με κάνει ακόμη χειρότερα.

<<Zayn, μπορείς να μας μιλήσεις?.>>

Αν μπορούσα θα ήταν τέλεια, απλά θέλω να φωνάξω σε όλους τους να φύγουν, δεν με βοηθάνε στο να ηρεμήσω.

Γιατί στο διάολο παθαίνω κρίση πανικού?.

Πέρασα το χέρι μέσα απο τα μαλλιά μου και προσπάθησα να πάρω βαθιές ανάσες αλλά δεν καταφέρνω τίποτα.

Γαμώτο Zayn, ηρέμησε ποτέ πριν δεν έχεις πάθει τίποτα τέτοιο, συγκέντρωσε τον εαυτό σου.

Ξαφνικά ένιωσα δυο χέρια να τυλίγονται γύρω μου, τι?.

Κοίταξα προς τα κάτω και αρχικά ένιωσα τα δάκρυα της στην μπλούζα μου, τι σκατά?.

<<Προσπάθησε να ηρεμήσεις σε παρακαλώ, δεν φταις σε κάτι, ο καθένας θα αντιδρούσε έτσι. Προσπάθησε για την αδερφή σου Zayn, ξέρεις οτι δεν θα ήθελε να σε δει έτσι.>>

Σχεδόν φώναξε η Lydia και τύλιξα τα χέρια μου γύρω της, έχει δίκιο γαμώτο, πρέπει να προσπαθήσω για την Wali.

Ξεκίνησα να αναπνέω βαθιά για αρκετά λεπτά και ένιωσα τον εαυτό μου να ηρεμεί κάπως.

<<Αλλωστε έχουμε να ασχοληθούμε με ενα σχέδιο και να βρούμε την Gigi.>>

Ψιθύρισε ώστε να την ακούσω μόνο εγώ και γέλασα, απο πότε θέλει να γίνει μέρος όλου αυτού?.

<<Ευχαριστώ μικρή.>>

Απάντησα και η φωνή μου ακούστηκε βραχνή.

Μισώ τα γαμημένα δράματα και τα δάκρια.

Κάθισα κάτω και πήρα μερικές αρκετές βαθιές ανάσες, τουλάχιστον είμαι σε κατάσταση να συζητήσω.

Πρέπει να ηρεμήσω, η Lydia έχει δίκιο, δεν θα ήθελα η αδερφή μου να με έβλεπε ποτέ σε αυτή την κατάσταση.

Δεν το πιστεύω οτι συμπεριφέρθηκα σαν μπάσταρδος πριν λίγο, δεν είχα κανένα γαμημένο δικαίωμα να απλώσω το χέρι μου πάνω στην Cheryl ακόμη κι αν ήμουν εκτός εαυτού, καμία γυναίκα δεν αξίζει αυτή την κακομεταχείριση και γαμώτο... Δεν είμαι σαν τον μπαμπά μου, είμαι καλύτερος απο αυτόν τον άχρηστο.