Dark Paradise |Z.M|

Chapter 25

<<Συγκεντρώσου Zayn.>>

Είπε η Cheryl πριν πιάσει το χέρι μου και με ρίξει κάτω, γαμώτο, τώρα κατάλαβα γιατί όλοι ήταν σαν νεκροί εκεί μέσα.

Εσφιξα τα δόντια μου και πήρα μια βαθιά αναπνοή, δεν θα χάσω απο αυτήν.

Με άφησε και γύρισα ξανά προς το μέρος της, έκανε κίνηση για να με χτυπήσει όμως έπιασα γρήγορα το χέρι της, το γύρισα πίσω απο την πλάτη της και την έριξα κάτω, ανέβηκα πάνω της κρατώντας τα χέρια της σταθερά κάτω στο γρασίδι.

<<Για μια τελευταία φορά... Μην με προκαλείς Cheryl.>>

<<Χρειάζεσαι εξάσκηση και δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει αλλά είσαι άθλιος σε αυτό.>>

Την άφησα και γύρισα την πλάτη μου ώστε να φύγω, αρκετά γρήγορα ένιωσα έναν οξύ πόνο στον αστράγαλο μου και η πλάτη μου συγκρούστηκε με το γρασίδι της αυλής, μόλις με έριξε κάτω?, ξανά?.

Σηκώθηκα αναστατωμένος απο την ολη κατάσταση και την πλησίασα έτοιμος για καυγά.

<<Δεν θα χρειάζομαι αυτού του είδους την προπόνηση όταν θα σκοτώνω την Gigi ξέρεις.>>

Αναστέναξε δυνατά και κάθισε κάτω αγανακτησμένη, ακολούθησα το παράδειγμα της και ξάπλωσα πίσω αφήνοντας τον ήλιο να χτυπήσει στο πρόσωπο μου.

Δεν ξέρω τι θα γίνει οταν την δω, πως θα αντιδράσω, τι θα πω ή αν αφήσω την οργή να πάρει το πάνω χέρι και αυτό με τρομάζει.

Ηταν ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου και έχει καθορίσει τον χαρακτήρα μου απο τότε που μπήκε σε αυτήν.

Την αγαπούσα και ήταν τα πάντα για εμένα, όμως πηρε την αδερφή μου μακριά και την μισώ για αυτό.

<<Αφήνεις τον θυμό να σε ελέγχει και αυτό δεν έχει ποτέ καλή κατάληξη. Εχεις οργή μέσα σου και ποτέ δεν καταλαβαίνεις τι λες ή τι κάνεις, πρέπει να το κοντρολαρεις αυτό.>>

Ακούγεται υπερβολικά ευαίσθητη με τον τρόπο που μιλάει, φαίνεται χαμένη, σαν να μην είναι εδώ αυτή την στιγμή.

<<Ακούγεσαι σαν να ξέρεις ακριβώς το πως νιωθω.>>

<<Ναι, γιατί ξέρω. Δεν είσαι ο μόνος με δύσκολο παρελθόν εδώ πέρα.>>

Απάντησε ειρωνικά φτύνωντας τις λέξεις και ξάπλωσε δίπλα μου, τι θα μπορούσε να έχει περάσει?, είναι πόσο? 23-24?, τι έχει συμβεί με αυτήν?.

<<Ο μπαμπάς μου με πούλησε.>>

<<Τι εννοείς?.>>

Γυρίζω προς το μέρος της και παρακολουθώ να κλείνει απαλά τα μάτια και να παίρνει μια βαθιά ανάσα σε μια προσπάθεια να ηρεμήσει τον εαυτό της.

<<Κυριολεκτικά με πούλησε, ήταν εθισμένος στον τζόγο και τα στοιχήματα, μια μέρα έχασε σε έναν αγώνα και το έπαθλο ήμουν εγώ, έτσι γνώρισα τον Steve και όλους τους άλλους.>>

Νομίζω οτι κάθομαι και την κοιτάω σαν χαμένος, πως γίνεται ένας γονιός να πουλήσει το παιδί του έτσι απλά?, πως γίνεται να υπάρχουν τόσο ανεύθυνοι άνθρωποι εκεί έξω.

<<Και γιατί έφυγες απο την συμμορία του Steve?.>>

Ήταν κάτι που ήθελα να μάθω απο τότε που έμαθα ποια είναι, και γιατί έφυγε μόλις ήρθε η Gigi σε αυτή?.

Αναστέναξε βαριά και γύρισε να με κοιτάξει, φαίνεται απόμακρη και δεν αφήνει τα συναισθήματα της να φανούν, οχι σε εμένα τουλάχιστον.

<<Ήμουν αρκετά μικρή όταν ο Steve με πήρε στην συμμορία του, 14 ή 16 χρονών, με εκπαίδευσε αρκετά καλά πριν με βάλει στην δράση, δεν είχα επιλογή και δεν μπορούσα να φύγω, που θα πήγαινα άλλωστε?, κανείς στην οικογένεια μου δεν με ήθελε. Παρόλο που ο Steve ήταν αρκετά ευγενικός στην αρχή αργότερα έγινε πολύ πιεστικός και χειριστικός, προσπαθούσε να μας ελέγχει όλους, ακόμη και την σχέση που ανέπτυξα με τον James, ο οποίος είναι το δεξί του χέρι. Αρκετά γρήγορα δέθηκα με την Roni και με πήρε υπό την προστασία της. Ο Steve γινόταν ολο και πιο θυμωμένος με τον καιρό, η συμμορία διαλυόταν και οι δουλειές χαλούσαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, μέχρι που ο αδερφός μου μπλέχτηκε.>>

Ανακάθισε και κοίταξε τριγύρω της αμήχανα, ξέρω οτι δεν θέλει να μιλήσει για αυτό, το καταλαβαίνω, αλλά θέλω να μάθω τι συνέβη.

<<Χάλασε με την συμμορία του μια πολύ καλή δουλειά του Steve και το έμαθε, ήθελε εκδίκηση, όχι απλά να πάρει πίσω οτι έχασε, ήθελε αίμα και αν κάτι εχω μάθει για αυτόν, πάντα παίρνει αυτό που θέλει. Με προειδοποίησε οτι αν παω να τους ενημερώσω θα μπλέξω για τα καλά, δεν θα πήγαινα, δεν ήθελα να έχω καμία σχέση με όλα αυτά όμως στο τέλος της ημέρας παραμένει ο αδερφός μου... Καταλαβαίνεις?.>>

Δεν περίμενε πραγματικά απάντηση, σηκώθηκε και μπήκε μέσα στο σπίτι αφήνοντας με μόνο μου, παρ'όλα αυτά νιώθω οτι δεν μου έχει πει όλη την ιστορία, κάτι λείπει και θέλω να το ανακαλύψω, όλο αυτό ήταν απλά η περίληψη.

Ομως είχε δύσκολη παιδική ηλικία, μια οικογένεια που δεν την ήθελε και ένας άνδρας που αν έφευγε θα την σκότωνε, τώρα καταλαβαίνω γιατί είναι έτσι, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι την συμπαθώ ή θα την αφήσω να μου μιλάει όπως αυτή γουστάρει.

Πέρα απο το αμοιβαίο μίσος που τρέφουμε ο ένας για τον άλλον μπορώ να διακρίνω τις ομοιότητες στην ζωή μας, τελικά ίσως να μην διαφέρουμε τόσο πολύ.

Πολύ μικρό κεφάλαιο? Ναι, αλλά πραγματικά με δυσκόλεψε αρκετά με το black out που είχα πάθει με αυτό το κεφάλαιο, θα προσπαθήσω να ανεβάζω πιο συχνά τώρα που έχω περισσότερο χρόνο απο την δουλειά κλπ ❤️.