Chapter 14: SUSPICIONS

50 8 0
                                    


CHAPTER 14: SUSPICIONS

***

“San kayo galing?”

Salubong ni Jana kina Aivan, Yoshi at Jihoon na kakarating lang.

“Ba’t ka nakabusangot? Ano na namang inutos sayo?” dagdag pa niya habang nakataas ang isang kilay pero nilagpasan lang siya ni Jihoon.

“Tss. Sumpungin.” Jana just rolled her eyes.

“Jan, asan sina AJ?” biglang lumiwanag ang mukha ng dalaga nang tanungin siya ni Yoshi. Sumenyas siya sa bandang likuran niya sabay sabing,

“Andun sa ilalim ng punong mangga, tinatahi niya yung jacket kong napunit kahapon.”

“Ganon ba? Sige magligpit na kayo, pupunta ulit tayo sa bayan.” Sagot ni Yoshi.

Kumunot naman ang noo ng dalaga. Nagpalipat-lipat ang tingin niya kina Yoshi at Aivan.

“Don’t tell me you’re gonna go look for that Lukas again?” Naiirita niyang sabi. Just the thought of it annoys her. It’s too dangerous for them to go downtown. Those Harans are like robots who were programmed to attack them.

“He’s our only chance. I’m sure he knew something that we don’t know yet.” Seryosong sabi ni Aivan.

Yeah, that guy looks suspicious. Mukhang may alam talaga siya sa kung anong nangyayari.

“How about that Junkyu? Aren’t we gonna squeeze the truth out of him? I mean, he used to stay with Lukas.” Isinantabi muna ni Jana ang pagtataray sa harap ni Aivan. Naiintriga din kasi sya eh.

“We all know he’s dumb.” Aivan stated.

“But what if he’s just pretending to be dumb?” Jana replied. “As much as I don’t trust Jihoon’s theories, there is no way I’d believe, na walang alam si Junkyu dito. Never once had he shown any curiosity about this place. He didn’t even look surprised when we said you’re having visions about the future.”

Jana’s statement made sense.

Napaisip sina Aivan at Yoshi. Did they just accept another company? Or an enemy?

***

“Ah!” napasinghal si AJ nang bigla siyang matusok ng karayom.

Kainis lang. Kung kelan patapos na siya saka pa siya nasugatan.

“Okay ka lang?” Tanong ni Junkyu na nakaupo sa tabi niya. Nakita nito ang dumudugong daliri ng dalaga.

“Yeah.” AJ replied. Agad niyang sinipsip ang sugat niya para hindi na dumugo lalo.

“Pwede mo ba kong tulungan?” mahinang sabi ni AJ habang nakatingin kay Junkyu. “Pakipasok naman yung sinulid dun sa isang karayom oh. Mukhang mapuputol na kasi tong isang to eh.”

“Aah…” alanganing sagot ng binata. He scratched his head awkwardly while moving a few inches away from her.

“I-I can’t.” sabi nito sa mahina at malambing na boses.

This made AJ’s heart soft.

Iisipin niya pa sanang tamad lang tumulong si Junkyu sa kanya pero, mukhang di talaga siya marunong. He’s just so sweet. And cute. And gentle. And–wait…

‘Don’t fall for his charms. It might be a trap.’

AJ shook her thoughts off reminding herself to be sane.

But Junkyu is just like a baby who needs to be protected…

Stop.

Maygas. AJ. Istahp~

Deja Vu [Escaping Hara]जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें