PAGE 21

30 12 2
                                    

Marami nang luhang dumaloy mula sa aking mata. Hindi matatawaran ng iyak ang sakit na nadarama. Ang isang sakit na mararanasan mo ng paulit ulit.

Mapapatanong ka nalang sa sarili mo. Bakit lagi nalang ako nasasaktan? Bakit sa huli ako lagi yong talo? Bakit sa huli ako pa rin yung lumaban kahit suko kana? Bakit hindi ka lumaban habang ako'y lumalaban pa.

Ilang araw na ang nakalipas. Nagawa kong maglaslas. Kunting kunti nalang sa pulso na ang dali. Sa Facebook ko to nakita, at marami na ring gumagawa nito sa School. Nauso kumbaga. Pag uso talaga nagagaya natin eh diba?

Sa mundong magulo, akala ko ikaw ang makakapagpabuo saakin. Pero hindi pala. Yung tagal nating relasyon, sinira mo ng wala kang masabing dahilan. Ano yon nasawa lang?

Hindi natin naiiwasan ang pagkasawa sa pakikipagrelasyon lalo na kung tumatagal na kayo. Kung sawa kana, pero mahal mo pa. Bakit hindi nyo ipagpatuloy kung anong nasimulan nyo? Hindi yung maghihiwalay kayo dahil sawa na? Parang naglaro kayo ng bahay bahayan. Pag ayawan na talo yung gusto pang ipagpatuloy ang laro.

"Imagine Besh, pinagpalit ka sa nagandahan lang? Tapos ikaw mahal na mahal mo sya pero ikaw yung iniwan. Mas pinili nya yong kaklase kaysa ka-Schoolmate. Wow lang ha!" Iritang ani Carla.

Epal lang besh ha?


"Imagine? Eh, ginawa nanga nya eh!" Napapikit ako ng mariin dahil nahihilo nanaman ako sa nainom na alak. Madalas akong uminom para maibsan ang sakit. Gusto kong makalimot. "Gusto kong magka-Amnesia at mabagok para malimutan sya!"

Binatokan nya ko "Makakalimot ang isip, pero ang puso hindi!".

Umuuwi na ako ng maaga. Kung dati'y iniintay ko si Papa sa Manlapaz para sabay na kami. Pero ngayon, Hindi. Sinasanay ko na ang sarili kong kalimotan sya. Grabe ang pagmamakaawa ko sa kanya. Pero ni isang sagot wala akong nakuha!

Pati si Clein panay ang kulit ko sa kanya kaso wala rin daw sinasabi si Rogue sa kanya.

Alam nyo yon? Yung lagi kayong nag aaway sa mababaw na dahilan. Pero kahit anong away pa man yon, inaayos namin. Marami akong iniisip kung san ako nagkulang. Kasi isang tawag nya lang sakin pumapara nako ng tricycle para mapuntahan sya eh. Pero sa lahat ng ginawa ko. Hindi pa rin nya ma-aapreciate lang yon, dahil may nakita syang bago sa kanyang mga mata.

Naging cold lang naman sya, simula nong pasokan eh. Hanggang sa nagkalaboan na kami sa isa't isa. At nauwi sa hiwalayan.

Naalala kopa nga non. Sa tuwing inaaway nya ko. Di nya ako kakausapin pero mga ilang minuto lang susuyoin na nya ako at minsan naman sya ang sinusuyo ko. Hindi kami natutulog ng magkagalit. Mga 10minutes o 5minutes nagbabati na ulit kami.

Kung dati, hindi nya natitiis na wala kaming convo pag nakaonline kaming pareho. Pero ngayon, natitiis na nya akong hindi kausapin kasi hindi na ako yong gusto, mahal at priority nya.

Bawat pag iisip ko sa nagdaang araw. Lagi akong natutulala. Nagpapatugtog pako ng 'Statue' favorite song ko pag malungkot ako.


Panay ang slide ko sa mga pictures namin. Naalala kopa, last 2weeks nang magkaron ng 'Induction Ceremony' sa School. Gabing gabi nanunood kami sa mga nanunumpa. Hindi ako nakasali aa officers dahil kunti lang ang bumuto sakin. Epal lang kasi, mas binuboto nila yong mga kaclose nila kaysa saking kaklase lang ang turing, parang basura nga eh!

MY LOVE IN CLOUDS - [COMPLETED✓]Where stories live. Discover now