SDOBE: Chapter 27

23 3 0
                                    

Pat POV

I'm here at the training room right now, punching the punching bag and it's already late.

I sigh.

I wish, I could remember everything from my past. Those peoples in my dreams, I want to see their faces. The places, and the guy named... Jalil. Who are you? I was barely dreaming of you.

Napahinto ako sa pag-suntok sa punching bag ng biglang dumilim ang paligid. Someone's turned off the lights.

"Who's there?" I asked. "Stop joking around, it's not funny. Tsk." I said, but no one speak.

I was about to walk when I felt someone's presence.

Really? Tsk.

"Who the fuck are there?" I asked. But again, no one speak.

*footsteps*

Napaharap ako sa likuran ko ng may marinig akong yapak galing dito. I focus and feel their presence carefully. Mahirap na.

*shing*

"Agh! Fuck! Who are you?! Bullshit!" Agh! Someone's hit me.

Focus, Pat.

Dahan-dahan kong hinubad ang punching gloves na suot ko and... I throw it into the culprit.

"Fuck." Rinig kong daing n'ya.

He's a guy.

Lumayo ako sa pwesto ko kanina ng walang ginagawang ingay.

"Agh." Pigil kong daing.

Shit. His senses are too strong, I need to be careful.

Dahan-dahan pa rin akong nag-lalakad ng biglang may maapakan akong isang bagay na nakagawa ng ingay. Fuck. I felt something is going to hit me, so before it hit me, I bowed down and after that, I heard the glass broke behind me. Psh. Kinapa ko bagay na naapakan ko kanina, baka sakaling isa itong armas.

"Gotcha." I smirked. Bulong kong sabi pagkatapos kong makuha ang dagger sa lapag.

Yes, it was a dagger based on my sense. I slowly get up and continue walking. I felt his presence near me. *smirked* I hardly held the dagger and rushed drift to him. I hit him.

"Agh!" He groaned.

Naramdaman kong palapit s'ya sa akin kaya binitawan ko ang hawak kong dagger at sinipa ang paa n'ya dahilan ng pagkatumba n'ya. Narinig ko naman ang pagkabagsak n'ya sa sahig kaya dali-dali akong lumapit sa kan'ya para kunin ang hawak niyang armas, pero ang lakas n'ya. Tinulak n'ya ako dahilan mg pag-upo ko sa sahig. Tumayo ako sa pagkakaupo at pinakiramdaman ang paligid, it's quiet. Tanging paghinga ko lamang ang naririnig ko.

Ang hirap pa lang makipag-laban sa dilim, para kang nangingisda sa lupa.

Nag-simula na akong maglakad kahit pa madilim ang paligid. Tsk. May papatay-patay pa kasi ng il—

"Aw, fuck!" Agh! 'Di pa ba tapos?!

Pinakiramdaman ko ang paligid ko at naramdaman kong may papalapit sa akin kaya agad akong kumilos, sinalubong ko s'ya ng suntok pero wala akong natamaan.

"Ouch!" Agh! I hate it when someone is punching my face!

I felt his presence so I move fast. I dodge his fist using my palm and locked in it.

Seven Days Of Being Evil: The Lies [BOOK 1]Where stories live. Discover now