The Tribrid

Bölüm 2

Kai'ın etrafına yaydığı enerji , onun bir cadı olduğunu hissettirdi bana . Çi'si çok güçlüydü .

O üstünü silkelerken bende onu süzüyordum . Ne yapıyordu ki ormanda ?

"Sen napıyorsun burda ?"

Üstünü silkelemeye devam ederken bana baktı .

"Sanane ."

Göz devirdim . Ne kadar da kaba .

"Burası Salvator okulu öğrencilerinin alanı yalnız ."

Hafifçe gülümseyerek durduğu yerden gerindi .

"Umrumda değil . "

Aynı şekilde tepki verircesine gülümsedim .

"Neyse , sana iyi günler ..."

Arkamı döndüğüm an o konuştu .

"Ergenlerle takılmak zor olmuyor mu ?"

Kafamı çevirip arkamdaki Kai'a baktım .

"Teknik olarak bende hâlâ bir ergenim ."

Dudak altı gülümsüyordu .

"Ha , doğru . "

Vücudumu ona dönüp kollarımı göğüsümde birleştirdim .

"Sen kaç yaşındasın ? "

Genişçe gülümsedi . Ve geniş kollarını açıp kendini ima ederek konuştu .

"Sence kaç gösteriyorum ?"

Kesinlikle cadı olmasaydı 20li yaşların sonlarında derdim . Yüzü pürüzsüzdü . Ve oldukça yakışıklıydı . Ama kesinlikle baya yaşı olduğu kesindi .

"134 ?"

Ellerini yüzünün iki yanına da koyup mutsuzca bana baktı .

"O kadar yaşlı değilim . Sadece 68 yaşındayım."

Ve ardından gülümsemeye başladı .

Bu adam oldukça değişken ruh haline sahip . Bir yüzü asılıyor bir gülüyor .

Amcam Kol'dan daha dengesiz olduğu kesin .

"Tamam bu konuşma beni baydı . Ben gidiyorum ."

Bu sefer o kollarını göğüsünde birleştirdi ve gülümseyerek cevap verdi .

"Peki prenses , sana iyi bebek bakmalar ."

Göz devirip arkamı döndüm ve hızlı adımlarla ormandan çıktım . Okula doğru yürürken düşüncelerimle baş başa kaldım .

Sana iyi bebek bakmalarmış . Ona ne ki yani benim okulda salaklarla uğraşmamdan . Hem o nerden biliyor ki onlarla sürekli ilgilenmem gerektiğini . Yani zaten sevilmemediğim yerde duruyorum . Çoğu kişilerden daha çok büyü bildiğimden ordaki cadıların çoğu benim sorumluluğumda ve Hilal kurt sürüsünün tek varisi olduğum için -teşekkürler anneciğim- kurtlarla da ilgilenmem lazım .Bu sorumluluklardan ne zaman kurtulacağım ki ... Doğduğumdan beri üstümde büssürü sorumluluk var . Yapmak zorunda olduğum şeyler ve yapmamak zorunda olduğum şeyler ...

Düşüncelerimle boğuşurken çoktan okula gelmiştim . Geniş bahçenin büyük kapısına yaklaşık 2 metre kala yumruk yaptığım sağ elimi kapıya uzattıp yumruğu açtım . Kapı içeriye doğru açılırken yürümeye devam ettim . Bahçedeki çoğu kişinin bakışı yine beni bulmuştu. Kapıdan uzaklaştığımda elimi kaldırıp sırasıyla parmaklarımı kapattım ve kapı kapandı .

"Şu girişlerden vazgeçse keşke . "

"Ne yaparsa yapsın kız havalı ."

"Bir gün onun havasını söndüreceğim ben , sen merak etme ."