The Tribrid

Kısım 2 : Bölüm 14 (FİNAL)

"N-nasıl buraya geçiş yapabildiniz?" 

Phoenix'in şaşkınlıktan kekelemesine karşın Klaus öldürücü başkışlarıyla ona bakıyordu.

"Ne cürretle kızımı kulanırsın ?!"

Hope yaşadığı şokla yere dizlerinin üstüne çökmüştü. Babası tam arkasındaydı ! Ama ona dönecek cesareti yoktu...

"Hope , iyi misin ?" 

Elijah'ın şefkatli çıkan sesiyle Hope hıçkırıklara boğuldu . 

"Elijah , onu daha da ağlatıyorsun !" 

Bu sefer duyduğu ses annesinin sesiydi.

"A-anne..."

Hayley yavaş adımlarla Hope'un yanına gitti . Tam arkassına vardığında onu korkutmamak için yavaşça elini omzuna koydu. 

"Buradayız , meleğim..."

Hope omzunda hissettiği sıcak elle bir anda arkasında döndü ve annesine sımsıkı sarıldı . Hayley anında kollarını kızına sardığı gibi başını saçlarına gömdü . Kızının özlediği kokusunu içine kadar çekerken Klaus ve Elijah onları uzaktan izlediler.

"O ÖLMEDİ DAHA ! AMA NASIL ÖLEN AİLESİ ONUN YANINA GELEBİLİYOR! BU İMKANSIZ!!"

Klaus yavaş adımlarla kızına doğru yürüken istemsizce yüzünde gülümseme oluştu .

"Hayal ettiğim halinden bile daha iyisin, prensesim."

Hope göz yaşları içinde annesinin göğsündeki kafasını kaldırdı ve hemen başının ucunda olan babasına baktı.

"Seninle gurur duyuyorum."

Klaus'un yüzündeki gururlu bakışlarla Hope göz yaşlarını hızlıca sildi.

"Baba..."

"Güzelim."

Klaus'un kollarını açması ve Hope'un ona atılması bir oldu. Birbirlerine sımsıkı sarılırken Hayley onlara huzurla bakıyordu. Phoenix ise şaşkınlık ve korkuyla...

Klaus kızının kokusunu içine derin derin çekerken Phoenix'in gücünü kulanmaya çalışması bir oldu.

Elijah ona aşağılayan bakışlarla bakarken Hayley ayağa kalktı ve kızını kulanan cadıya doğru yürüdü.

"Yaptıklarının cezasını çekeceksin."

"Ben kızınla birim. Bana bir şey olursa ona da olacak."

Klaus kolları arasında titreyen kızına daha da sıkı sarıldı ve kulağına rahatlatıcı bit şekilde fısıldadı.

"Sorun yok, ben artık senin yanındayım."

Hope yavaşça başını babasının göğsünden kaldırdı ve onun yüzüne baktı.

"Artık geri dönmek zorunda değilsin. Burada kal, bizimle."

Hope şaşkınlıkla babasına bakakaldı. Ve babasının kendi dünyalarında olan olayları bildiğini fark etti. Kendi dünyaları yok olmuştu. Gidecek bir yeri yoktu.

"Baba ben..."

"Hiç bir şey senin suçun değildi, Hope. Bunlar hep kaderde vardı. Gerçekleşmesi gerekiyordu ve gerçekleşti."

Hope burnunu çekerken ikna olmamıştı ama karşı da çıkmadı.

Gitmek istemiyordu. Ayrılmak istemiyordu. Zaten gidecek bir yeri de yoktu.

💌

Kai, Hope'un kalbinden vuralı tam 6 yıl geçmişti. Hope'un bedeni hâlâ Magneto'nun evinde ona özel yapılan odada duruyordu. Kendi dünyalarına gidememişti, Kai. Onu burada bırakamamıştı.

6 yıl boyunca her gün ziyaret ettiği o odaya bugün de gitti. Simsiyah dizayn edilmiş odanın içinde bir tane yatak vardı. Bu yatağın üstünde yatan ise sevdiği kadından başkası değildi. Yatağa yaklaştıkça Hope'un damarlarındaki siyah kanı daha da detaylı görüyordu. Bu an hep onu geriyordu.

Yatağın ucuna yavaşça oturdu ve sevdiği kadının yüzüne yavaşça dokundu.

"Yine ben geldim, güzelim."

Derin bir nefes verdi ve yüzündeki her zamanki olan gülümsemesi silinirken bu sefer onun yerine huzurlu bir gülümseme yer aldı.

"Bu sefer senin yanına tamamen geliyorum."

Ceketinin iç cebine koyduğu kazığı çıkardı.

"Kanını kulandığım için özür dilerim."

Kai geçen sene Hope'un kanını içerek intihar etmişti. Ve artık bir vampirdi.

"Bu seninle tekrar bir olabilmek içindi."

Kazığı yavaşça kalbinin üstüne koydu.

"Seni seviyorum."

Sevdiği kadının yüzündeki elini çekmeden yavaşça onun yüzüne eğildi ve dudaklarına ufak bir öpücük bıraktı. Alnını sevdiği kadının soğuk alnına dayarken hiç tereddüt etmeden kazığı kalbine soktu.

Nefesi kesilirken bedeni sevdiği kadının yanına düştü.

İki sevgili 6 yıl sonra tekrar bir olabilmişti. Ama arkalarında bıraktıkları yıkıntı dolu dünya bir daha hiç düzelememişti.

Bu hikayeyi unuttuğumun farkındayım. Kaç sene geçti ardından pek emin değilim ama artık bir sonu hak ediyordu. Çok istediğim bir son olmadı. Aşırı aceleci bir son oldu. Ama kitabı bir gün düzenlemeye karar verirsem üstünde bir çok değişiklik yapacağım.

Sevgilerle kalın <333

Diğer kitaplarıma da şans verin. Öpüyorum💌