Escape from my Ghost Lover ( ON-GOING )

Chapter 26

[ ANTONIA'S POV ]

Urghhh

Pag-inat ko!

Ahhhhmmm

Pag-hikab ko.

Ang sarap pang matulog pero kailangan nang bumangon.

Kroook krook kroook

Shit!

Napahawak ako sa likuran ko nang maramdaman ko ang tyan ko na parang shit di ko na kaya

Kroook kroook kroook

Dali-dali akong nag-tatakbo papunta sa banyo at

Bwoook

Hay ang sarap!

Sige pa, wag kang mapuputol. Please, yan oooh ang sarap. Sige pa ganyan nga ang sarap sa pakiramdam, ang sarap sa tyan. Yes sige pa

Napatingin ako sa gripo at balde.

Hala! Awas na ang tubig.

Teka,

Mapuputol eh

Shit anong uunahin ko?

Hahayaan ko na lang ba na maputol o hahayaan kong umapaw ang tubig sa balde?

Shit ang hirap mag decide!

Ba't naman kasi ang layo nang balde nang tubig eh. Huhuhu

---------------------

''Good day mr. President!'' Bati ko sa kanya pero as usual? Di nya ako pinapansin. Ngiti lang Antonia Panganiban. Dapat maging masaya ka kahit anong mangyari. At mas lalo akong magsasaya dahil pakiramdam ko talaga parang si President si Baste. Pero kahit na hindi ayos lang. Nasasanay na din naman ako sa set-up namin bilang boss-employee.

Katabi ko sya ngayon sa kotse at as usual? Nag-babasa sya nang book.

''Ahh President? Di ba kayo mahilig mag-enjoy? Ah I mean yung gumimik ganun'' Sabi ko pero nag-smirk lang sya.

Tss bakit naman kasi ako nagtatanong eh alam ko nang ganun lang reaction nya.

''Ah hehe mr. President? Kamusta na pala yung fiance' nyo'' Pero biglang nagpreno ang kotse. Shit! Ano bang sinabi kong masama? Ba't ang sama nang tingin nila sa akin? ''Ah eh, bakit po?'' Tanong ko. Yumuko na din ako. Shy

''Tch, drive'' Utos nya sa driver.

At ako?

Parang naninigas ang panga ko.

Yung tingin ko na-focus sa unahan ko.

Shit!

Masama ba talaga yung sinabi ko?

------------------------

Pag-dating namin sa plane ganun pa din yung set-up namin tulad dati. Yung silang dalwa ni mr. Jung ang magkatabi at ako solo flight at may katabing matandang hukluban. Hay

Madali lang ang naging flight namin ni boss ah eh este ni President at nakatapak na ang mga paa ko sa lupa nang Japan.

Japan Japan sagot sa kahirapan.

Ei mali!

Dapat

Japan Japan sagot sa kalungkutan.

Eh?

Malungkot? Hindi naman ako malungkot eh.

''Hoy! Hindi ka ba talaga kikilos? Tch'' Nagising ang ulirat ko nang sigawan ako ni President sa mukha ko. Wala akong nagawa kundi ang