Escape from my Ghost Lover ( ON-GOING )

Chapter 49

Having this great feeling is one of the best experience here on earth.

Earth is made because of the so-called L-O-V-E. And this four-letter word brings light to our darkest night. This made us all great. And I said, if you used to feel the love from another person then you're special for them and you're lucky if you learn to share love to others.

It is also the greatest gift that we can treasure. Without this, we are nothing.

----------------------------------------------

Bago ko pa man iharap ang sarili ko sa salamin ay naisuot ko na ang magandang damit na ito. It fits me very welL. Parang sinukat talaga para sa akin. For sure, matutuwa nito si President.

Now that I see myself on the mirror, I can say that ''Tao na talaga ako'' Hahaha para akong sira.

''Matagal ka pa ba dyan hija? Kanina pang nag-hihintay 'yung taxi driver sa labas'' Si Daddy.

''Palabas na po Dad. Wait lang talaga'' Then nag-madali na akong lumabas bv then, nai-double check ko pa ang mga dala ko to make it sure wala akng makalimutan.

''Bye mom, dad ingat kayo dito huh. Baka mamaya ipanakaw nyo na naman ang mga gamit natin huh hehehe''

''Asus, hindi na nak, alis ka na baka nag-hihintay na si Dylan sa'yo''

''Sige Dad. Bye'' Then sumakay na ako sa taxi.

''Sa Vista Hotel po ma'am?''

''Opo manong'' Kinakabahan ako. Hindi ko alam ang dapat kong sabihin kapag nag-kita na kami mamaya.

Lord, sana po maging maayos ang lahat. Sana po bigyan nyo po ako nang lakas nang loob na kausapin sya. Sana po, bigyan nyo rin po ako nang maliwanag at malawak na kaisipan para intindihin at maunawaan ang lahat nang posibleng mangyari mamaya. Lord, thankyou po. Amen.

Haaay, nakakagaan talaga nang feeling if you pray for a better. If you pray to enlighten everything.

Mukhang malapit na kami sa Hotel na'yon.

''Ma'am dito na po tayo'' Sabi ni manong taxi driver.

''Ahm salamat po, keep the change'' Pagka-abot ko nang bayad at baba nang taxi. Dali-dali akong pumasok sa hotel. Haist masarap pala sa pakiramdam na mag-sabing keep the change kahit wala naman talagang change hahaha. Sorry I just tried. Hihihi

But seriously, this is the must awaited judgement.

Prepare yourself Antonia Panganiban. This will ruin yourself if you do nothing good to him now.

Nagt-travel na ako right now sa elevator going up to fifth floor of the said room.

When I heard that sound ''Ting'' I step on its floor. Nakakakaba. But why is that I had this unexplainable feeling. Parang kakaiba. Parang may mali. Bakit parang ang dami yatang tao dito sa area na'to?

I am exploring the area until I see the room 202.

I knocked and it seems someone is inside waiting for me to come in.

I'd better go now.

I grab the door knob and open the door.

Hmmm bakit walang tao?

Iginala ko pa ang aking mga mata pero wala talaga.

''President?, President Johnson?'' Tawag ko pero walang tumutugon kaya't umupo na lamang ako sa couch. Nag-hintay pa ako hanggang sa may lumabas sa kwarto at tumayo ako. Tinawag ko sya ''President kanina pa kitang tinatawag di ka man lang tumutugon'' Pero na-shock ako nang hindi si President ang humarap sa akin. ''B-Brent? Bakit?'' Agad kong kinuha ang bag ko at hindi ko na hinintay pa ang sasabihin nya pero nang malapit na akong makalabas nang pinto nahawakan nya ang braso ko. Inilalaban ko ang katawan ko pero tangna, ang lakas nya. ''Bitawan mo ako hayop ka'' Sigaw ko na parang paos. Pinag-papawisan na ako sa takot. Wala man lamang syang imik. Ano bang nangyayari? Nababaliw na yata sya.