O G E C E 🌒

'10

'Yaşamın, yön bulma çabasıyla döne döne yola hiç çıkmamış...

Genç adam sabah uyandığında yatağından kalkıp üzerini giyindikten sonra dışarı çıktı. Arabasına atlayıp bir pastanenin önünde durdu. Miray'ın sevebileceğini düşündüğü bütün herşeyden aldı. Dün çok korktuğunu gözlerinden anlamıştı. Onu biraz olsun mutlu etmek istiyordu. Manavdan bolca meyve aldıktan sonra eve doğru yola çıkmıştı. Doktor önermişti bolca meyve yemesini.

Eve vardığında direkt mutfağa geçip Miray'ın kahvaltıda sevdiği herşeyden bir tepsiye koydu. Tepsiyi eline alarak genç kızın odasına girdi.

Hâlâ uyuyordu Miray. Bir elini başının altına koymuş, saçları yüzüne dağılmıştı. Yavaşça ona yaklaşıp yatağın önünde eğildi. Yüzündeki saçları itti. Görüntü hiç değişmiyordu. Kaşları uyurken bile çatıktı. Bunu nasıl başardığını anlamıyordu Fırat.

Birkaç kere çağırmasının karşılığında sonunda uyanmıştı.

"Ne işin var burda?"

"Ufaklık acıkmıştır. Size birşeyler hazırladım." Diyerek gülümsemişti.

"Gerek yoktu." diyerek Fırat'ın uzattığı tepsiyi önüne alıp hemen birşeyler atıştırmaya başladı.

"Bunu teşekkür olarak alıyorum." Hafif bir tebessüm etmişti.

"Öyle birşey söylemedim ben."

"Dün geceden sonra daha iyi misin?"

"İyiyim. Olan oldu zaten. Artık bebeğimin dışında hiçbirşey umrumda değil."

"En doğrusu!"

"Ee sen yemeyecek misin?"

"Ben hazırlarken atıştırdım birşeyler. Bide senin için birkaç bişey daha aldım. Tatlı, kurabiye falan. Yersin sonra."

Tatlı adını duyar duymaz gözleri irice açılmıştı Miray'ın. Aşağıya inip evdeki bütün tatlıları yemek istiyordu.

"Neyse aşağıdayım ben!" Diyerek odadan uzaklaşmıştı genç adam.

Onun bu yaptığı yani kahvaltı hazırlamasına pek belli etmesede oldukça hoşuna gitmişti. Çünkü babasından duyduğu kadarıyla Fırat'ın çok sert kuralları olduğu, çekilmez, öfkeli biri olduğunu düşünüyordu. Ama  davranışları artık hoşuna gidiyordu.

Bunu farkedince nedensiz bir gülümseme belirmişti dudaklarında...

⛓•⛓•⛓•⛓•⛓•⛓•⛓•⛓•⛓•

"Miray inadı bırakıp yer misin artık şunları?"

"Ya istemiyorum dedim!"

"Doktor bolca meyve tüketmeni önerdi! Hadi bak seni bekliyorlar orada!" Diyip hazırladığı meyve tabağını işaret etmişti.

Genç kız isteksizce tabağı eline alıp yemeye başlamıştı. "Midemi bulandırıyor bunlar!"

"O kadar tatlı yersen bulanır tabi miden!"

"Off!" Diyip küçük bir çocuk gibi mızmızlanıyordu Miray. Fırat'a normalde biri böyle yapsa kesinlikle katlanmaz, anında ağzının üstüne geçirirdi birtane. Ama nedense konu Miray olduğunda kendisine peygamber sabrı geliyor, onun bu hâliyle eğleniyordu.

Telefonuna gelen mesajla mutlulukla ayağa kalkmıştı genç adam. Kapının önüne geçerek Miray'a seslendi.

"Miray sana bir sürprizim var!"

"Sürpriz mi? Tatlılarım bitmişti tatlı mı aldın bana? Fıraat! Çok düşüncelisin!" Demişti sevimli çıkan sesiyle.

"Tabiiki sana tatlı almadım Miray. Çok yiyorsun sağlıksız şeyler. Herneyse sürprizim bu değil ama seni tatlıdan daha mutlu edebilecek birşey!"