De volgende dag had Kaitlynn studiedag, maar uitslapen lukte haar niet, ze was te onrustig. Tot half een had ze liggen piekeren over de situatie met haar vriendin, en toen ze eenmaal in slaap was had ze de ene nachtmerrie na de ander. Toen ze om zes uur weer nat van het zweet wakker werd, besloot ze maar om naar beneden te gaan.
"Hé vriendje," begroette ze Meneer Pluisvoet. De kat leek aan te voelen dat er wat mis was, want hij streek bezorgd met zijn kop langs Kits been. "Heb je trek?" Vroeg Kaitlynn aan haar kat. "Het is nog geen tijd voor ontbijt hé, je zal nog even moeten wachten." Mompelde ze.
Ze nestelde zich op de bank en zette de tv aan. Na wat zappen had ze iets gevonden dat ze wel kon waarderen, maar ze was nog niet een kwartier aan het kijken of haar ogen vielen dicht.
Kit schrok wakker van de nagels van Meneer Pluisvoet die zich in haar been boorden. "Goed, goed. Je krijgt al eten." Ze keek op de klok en zag dat er twee uren voorbij waren gegaan in de tijd dat ze haar ogen even dicht had gedaan. Ze liep naar de keuken en gaf haar kat een handje vol brokjes. Hij knorde dankbaar en begon meteen te eten.
Ineens hoorde ze haar telefoon overgaan vanuit de woonkamer. Kit schudde haar hoofd. Wie moest haar op dit uur van de dag nou bellen? Het was verdorie acht uur 's ochtends. Ze liep weer terug naar de bank, waar ze haar telefoon had laten liggen, en keek naar het schermpje. "Chase?" Mompelde ze in zichzelf. Verward nam ze op.
"Met Kaitlynn." "Ha, Kit. Ik dacht al dat je wakker zou zijn." Kits verbazing groeide met de seconde. "Ja, vroege vogel hè," loog ze, "waarom bel je?" Ze hoorde Chase lachen. "Marike en Olivia hadden een heel dom plan, maar daarvoor hebben we vier mensen nodig." Nu was Kit echt in de war. "Moet je Esmée dan niet mee vragen?" "Die heeft me om half vier vannacht een verschrikkelijk lang bericht gestuurd en daarna afgezegd voor vandaag, dus nee. Je wilt wel mee toch?" Kaitlynn was met stomheid geslagen. "Ik uhh- ja. Denk het wel wel," stamelde ze. "Mooi, dan zie ik je om tien uur bij het skatepark." Kit zweeg, nog steeds verbaasd over wat ze had gehoord. "Oh, en Kit?" "Ja?" "Doe je rode jurk aan." Direct klonk een pieptoon die aangaf dat Chase had opgehangen.
CITEȘTI
Het is maar een spelletje
Ficțiune adolescențiHoe ver zou jij gaan in een spelletje? Wat zou jij doen om jou opdracht te voltooien? Zou jij iemand zoenen... Voor een knikker? - - - Kaitlyn heeft het niet altijd makkelijk, maar ondanks haar chagrijnige moeder, slechte cijfers en nogal pessimist...
