Het is maar een spelletje

Hoofdstuk 5

Toen het om 12:50 dan toch eindelijk grote pauze was, had Kit het alweer helemaal gehad met school.

Een blokuur wiskunde, een les Engels en ook nog een les scheikunde was echt veel te veel voor op deze dinsdag. En ze moest nog een blokuur Nederlands.

Ze sjokte naar de aula en had meteen de neiging om weer terug haar lokaal in te gaan.

Esmée zat bij Chase op schoot en hij at zowat haar gezicht op. Kit kokhalsde. Veel te klef.

"Gaat het goed, Kitty?" Kit draaide zich om. Achter haar stond Evangeline, of kortweg Eva.

"Ja hoor, het gaat prima. Het ging alleen wel een stuk beter met me voordat ik zag dat Chase afgelebberd werd door Esmée. Sinds wanneer zijn zij een ding?"

Eva haalde haar schouders op. "Geen idee, ik zie dit ook voor het eerst."

Kit haalde een zakje gummybeertjes uit haar tas en bood Eva er een aan. "Nou, ik vind het maar raar. Het is nog niet eens twee weken uit met die Milan en Esmée heeft nu al een ander."

Eva knikte. "Mja. Maar Chase moet het zelf weten. Waarschijnlijk is Esmée gewoon op zoek naar afleiding."

"Daar zie ik Esmée nog wel voor aan." Mompelde Kit waarna ze met haar tanden een gummybeertje onthoofdde.

"Laten we maar gewoon bij de rest gaan zitten, ik krijg pijn aan mijn voeten van het staan." Zei Kit even later.

Eva rolde met haar ogen. "Ja, dat zal best. We staan hier namelijk al twee minuten, dat is echt lang."

Kit grinnikte en pakte een stoel. "Ik ben blij dat je het begrijpt Eva. Dank je voor je begrip in deze situatie."

"Je bent verschrikkelijk Kitty." Lachte Eva.

"En toch ben je bevriend met me."

"Nou... Als ik nog zo'n gummybeertje krijg misschien wel."

Kit grinnikte. "Vreetzak." Zei ze tegen haar vriendin waarna ze haar nog een snoepje gaf.

"Ja, nu zijn we weer vrienden." Lachte Eva.

Ineens stond Marike naast Kit.

"Wat is dit? Deel je snoep uit zonder aan mij te geven? Dat kan echt niet hoor." Zei ze quasi-beledigd.

Kit schudde haar hoofd. "Sorry. Ze zijn op."

"Nou dan vind ik je niet meer aardig." Zei Ricky met een pruillip.

Kit haalde haar schouders op. "Jammer dan."

"Maar ga je vanmiddag nog wel mee naar de stad? Je moet me helpen met truien kiezen."

"Alleen als je dan weer vrienden wilt zijn Ricky."

Marike knikte. "Vooruit dan maar."

Kit grijnsde. Ze was toch wel blij met die rare vrienden.